Strona:Janusz Korczak - Koszałki Opałki.djvu/53

{{c|Szablon:Letter-spacing

Człowiek zrównoważony podobny jest do cukierni.

Nad człowiekiem zrównoważonym, jak nad cukiernią, wisi szyld, mniej lub więcej jaskrawy, głoszący dobitnie, bez wahań, bez wątpliwości:

«Cukiernia. Kawa, herbata, lody, ciastka».

I każdy wie odrazu, z czem ma do czynienia.

Z frontu, człowiek zrównoważony, podobnie jak cukiernia, urządzony jest dość mile i z pewnym komfortem. Niema tam nic, coby przykuwało wzrok, coby głębiej rozsiadło się w duszy, aleć tego nikt nie wymaga; cała rzecz, by nic nie raziło, nie drażniło niemile wzroku, lub powonienia.

W kuchni cukierni i u zrównoważonego człowieka — jest cokolwiek nieczystości, bo być