Przyśpiew: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawka |
m formatowanie, licencja, kategoria |
||
Linia 1:
Lada powiew - lada▼
Płoszy wróbli stada,▼
I psi rumian kreśli cień▼
{{Nagłówek
|tytuł=
|autor=Bolesław Leśmian
|sekcja=''[[Łąka (zbiór)|Łąka]]''
|sekcja2=
|poprzedni=[[Wiosna (Leśmian)|Wiosna]]
|następny=[[Fala]]
}}
<poem>
Wkosmacona w kwiat płytki, ▼
Łeb ująwszy w dwie chwytki, ▼
Pszczoła, nim ją porwie lot, ▼
W słońcu myje się, jak kot - ▼
I do naga z odwianych skrzydeł się rozbiera. ▼
▲Lada powiew - lada
▲Wkosmacona w kwiat płytki,
▲Płoszy wróbli stada,
▲Łeb ująwszy w dwie chwytki,
▲I psi rumian kreśli cień
▲Pszczoła, nim ją porwie lot,
Ten sam niemal, co dzień w dzień, ▼
▲W słońcu myje się, jak kot -
▲I do naga z odwianych skrzydeł się rozbiera.
▲Ten sam niemal, co dzień w dzień,
I żuk brzuchem w niebiosy złudnie zaumiera.
Staw obłokiem żegluje,
Młyn mu kołem ojcuje,
Spoza lasu szumi las,
Spoza czasu szemrze czas,
Droga roztopolona śni się nie do końca...
Utrudą żałobny
Koń, dozgonnie ksobny,
Zaniepatrzył się na wóz,
Przymknął oczy w cieniu brzóz
I krótkim kaszlem dudni, jak kobza, do słońca.
Niech się dłuży cień ławy,
Niech wypoczną w nim trawy!
Z łbem na łapie chudy pies
Śpi po łapy owej kres,
Jakby na niej się świata kończyło bezdroże.
Ziele w jarze, ziele!
Skąd twoje wesele?
Niech się wzmaga wiew i żar,
Niech się wzmaga bór i jar,
I to wszystko, co jeszcze, prócz nich, stać się może
</poem>
{{edycja}}
{{TekstPD|Bolesław Leśmian}}
[[Kategoria:Bolesław Leśmian]]
[[Kategoria:Łąka]]
| |||