624 271
edycji
Strona:Janusz Korczak - Bankructwo małego Dżeka.djvu/82: Różnice pomiędzy wersjami
Strona:Janusz Korczak - Bankructwo małego Dżeka.djvu/82 (edytuj)
Wersja z 03:07, 21 lis 2015
, 4 lata temubot poprawia formatowanie
m (AkBot przeniósł stronę Strona:Janusz Korczak - Bankructwo małego Dżeka.djvu/082 na Strona:Janusz Korczak - Bankructwo małego Dżeka.djvu/82, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem: bot usuwa początkowe zera) |
m (bot poprawia formatowanie) |
||
| Treść strony (załączany fragment): | Treść strony (załączany fragment): | ||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
wieczorem trzymać rękę niedaleko ściany, to na ścianie odbija się zupełnie kaczka. A jak palcami ruszać, to się na ścianie dziób kaczki otwiera i zamyka. Tak samo można zrobić zająca, który rusza uszami. Najrozmaitsze ciekawe rzeczy wychodzą.<br /> |
wieczorem trzymać rękę niedaleko ściany, to na ścianie odbija się zupełnie kaczka. A jak palcami ruszać, to się na ścianie dziób kaczki otwiera i zamyka. Tak samo można zrobić zająca, który rusza uszami. Najrozmaitsze ciekawe rzeczy wychodzą.<br /> |
||
{{tab}}Pani nawet próbowała objaśnić, dlaczego robi się cień, ale nie wszyscy dobrze zrozumieli. Bo szkło jest przezroczyste — to prawda, ale z czego zrobione są promienie, trudno było wyrozumieć.<br /> |
{{tab}}Pani nawet próbowała objaśnić, dlaczego robi się cień, ale nie wszyscy dobrze zrozumieli. Bo szkło jest przezroczyste — to prawda, ale z czego zrobione są promienie, trudno było wyrozumieć.<br /> |
||
| − | {{tab}}To znów chłopcy układali arytmogryfy i wymyślali z głowy szarady. Morris narysował rebus własnego pomysłu. Fil do współki z Sillem ułożyli wierszyk, do którego Barnum dodał melodję, tak że można było śpiewać. Rozmawiano często, która książka ładna, która nudna, kto woli powieści historyczne, kto fantastyczne. A Gade był zachwycony, że zgodnie z wskazówkami książki |
+ | {{tab}}To znów chłopcy układali arytmogryfy i wymyślali z głowy szarady. Morris narysował rebus własnego pomysłu. Fil do współki z Sillem ułożyli wierszyk, do którego Barnum dodał melodję, tak że można było śpiewać. Rozmawiano często, która książka ładna, która nudna, kto woli powieści historyczne, kto fantastyczne. A Gade był zachwycony, że zgodnie z wskazówkami książki »O hodowli kwiatów« nauczył psa służyć, warować, aportować i nawet rozpoznawać literę ''a''.<br /> |
{{tab}}— Jak nauczę psa czytać, przyprowadzę go do szkoły.<br /> |
{{tab}}— Jak nauczę psa czytać, przyprowadzę go do szkoły.<br /> |
||
{{tab}}Jednem słowem, w trzecim oddziele rozpoczął się żywy ruch umysłowy.<br /> |
{{tab}}Jednem słowem, w trzecim oddziele rozpoczął się żywy ruch umysłowy.<br /> |
||