Ałuszta w dzień (Mickiewicz, 1899)


Bajdary Ałuszta w dzień[1] • Poezye Adama Mickiewicza. T. 1. (1899) • Sonety krymskie • Adam Mickiewicz Ałuszta w nocy
Bajdary Ałuszta w dzień[1]
Poezye Adama Mickiewicza. T. 1. (1899)
Sonety krymskie
Adam Mickiewicz
Ałuszta w nocy

Zobacz też: wydanie z 1826 r.


XI. Ałuszta w dzień.[2]

Już góra z piersi mgliste otrząsa chylaty,
Rannym szumi namazem[3] niwa złotokłosa,
Kłania się las i sypie z majowego włosa,
Jak z różańca kalifów[4], rubin i granaty.

Łąka w kwiatach, nad łąką latające kwiaty,
Motyle różnobarwne, niby tęczy kosa,
Baldakimem z brylantów okryły niebiosa;
Dalej szarańcza ciągnie swój całun skrzydlaty.

A kędy w wodach skała przegląda się łysa,
Wre morze, i odparte z nowym szturmem pędzi:
W jego szumach gra światło, jak w oczach tygrysa,

Sroższą zwiastując burzę dla ziemskiej krawędzi;
A na głębinie fala lekko się kołysa,
I kąpią się w niej floty i stada łabędzi.







  1. (Ałuszta w dzień). Jedno z miejsc najrozkoszniejszych Krymu. Tam już wiatry północne nigdy nie dochodzą i podróżny w listopadzie szuka częstokroć chłodu pod cieniem ogromnych orzechów włoskich, jeszcze zielonych.
  2. (Ałuszta w dzień). Jedno z miejsc najrozkoszniejszych Krymu. Tam już wiatry północne nigdy nie dochodzą i podróżny w listopadzie szuka częstokroć chłodu pod cieniem ogromnych orzechów włoskich, jeszcze zielonych.
  3. Namaz, modlitwa muzułmańska, którą odprawiają siedząc i bijąc pokłony.
  4. Muzułmanie używają w czasie modłów różańca, który u znakomitych osób z kosztownych bywa kamieni. Granatowe i morwowe drzewa, czerwieniejące się rozkosznym owocem, są pospolite na całym brzegu południowym Krymu.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Adam Mickiewicz.