Strona:Juljusz Verne - Dwaj Frontignacy.djvu/189

O nie żartuj w taki sposób... muszę być bardzo blady.... potrzeba mi zatem doktora? (słychać dzwonienie)

Carbonnel.

Jest i doktor.....

Frontignac.

Powiedz mu, żeby zaczekał chwilkę. (n.s.) Muszę się trochę urużować... (głośno) A! — nieuwierzysz jakie to straszydło dla mnie — doktor — doktor!!

(wychodzi w chwili kiedy Marcandier wchodzi głębią)

Scena 4.

Carbonnel — Marcandier.

Marcandier (słysząc ostatnie słowa)

Doktor! Frontignac woła doktora?