Strona:Pisma VI (Aleksander Świętochowski).djvu/105: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

@@ Status strony / Status strony @@
-Skorygowana
+Uwierzytelniona
@@ Treść strony (podlegająca transkluzji): / Treść strony (podlegająca transkluzji): @@
@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-{{tab}}'''Kazimiera''' ''(j. w)''. Pan nie widzisz, jak ten nóż ostry...<br />
+{{tab}}'''Kazimiera''' ''(j. w)''. Pan nie widzisz, jak ten nóż ostry...<br>
-{{tab}}'''Onufry.''' Od jednego, mówię, słowa. Kiedy u nóg włóczyłem się dziedzicowi, żeby panienkę uwolnił, rzekł do mnie: dobrze, ale jeśli natychmiast zostanie twoją... żoną.<br />
+{{tab}}'''Onufry.''' Od jednego, mówię, słowa. Kiedy u nóg włóczyłem się dziedzicowi, żeby panienkę uwolnił, rzekł do mnie: dobrze, ale jeśli natychmiast zostanie twoją... żoną.<br>
-{{tab}}'''Kazimiera''' ''(gwałtownie)''. Milcz służalcze, bo ci z piersi obłudne serce wykroję ''(wchodzi Tadeusz)''.<br />
+{{tab}}'''Kazimiera''' ''(gwałtownie)''. Milcz służalcze, bo ci z piersi obłudne serce wykroję ''(wchodzi Tadeusz)''.<br>
-{{tab}}'''Onufry''' ''(ze złością)''. To zostaniesz jego kochanką ''(we drzwiach półgłosem grożąc Tadeuszowi)''. Zajmę ja cię z tej szkody... ''(oddala się)''.
+{{tab}}'''Onufry''' ''(ze złością)''. To zostaniesz jego kochanką ''(we drzwiach półgłosem grożąc Tadeuszowi)''. Zajmę ja cię z tej szkody... ''(oddala się)''.<br>
+{{c|SCENA IX.|w=130%|przed=2em}}
+{{c|'''Tadeusz i Kazimiera.'''|po=1em}}
+{{tab}}'''Tadeusz''' ''(zbliżając się przerażony)''.  Więc to prawda? Przebrać cię kazał — ten rozbójnik!...<br>
-<center><big>SCENA IX.</big></center>
+{{tab}}'''Kazimiera''' ''(spokojnie)''. Pan.<br>
+{{tab}}'''Tadeusz.''' Mnie swą władzą ust nie zamknie i broni z rąk nie wytrąci. Ja mu włosa z twej głowy na wiatr puścić nie pozwolę!<br>
-<center>'''Tadeusz i Kazimiera.'''</center>
+{{tab}}'''Kazimiera.''' Nie strasz go pan daremnie, boś niedawno stąd przed nim uciekł.<br>
+{{tab}}'''Tadeusz.''' Uciekłem przed piorunem, który na mnie spadł nagle. ''(błagając)'' Aniele mój, nie gardź człowiekiem, który chwilowo omdlał w swem czuciu, uderzony w jego nigdy nietkniętą strunę. Z mlekiem matki wyssałem moją szlachecką dumę, dotąd oddychałem jej powietrzem, ani raz serce moje nie zadrgało po za
-{{tab}}'''Tadeusz''' ''(zbliżając się przerażony)''.  Więc to prawda? Przebrać cię kazał — ten rozbójnik!...<br />
-{{tab}}'''Kazimiera''' ''(spokojnie)''. Pan.<br />
-{{tab}}'''Tadeusz.''' Mnie swą władzą ust nie zamknie i broni z rąk nie wytrąci. Ja mu włosa z twej głowy na wiatr puścić nie pozwolę!<br />
-{{tab}}'''Kazimiera.''' Nie strasz go pan daremnie, boś niedawno stąd przed nim uciekł.<br />
-{{tab}}'''Tadeusz.''' Uciekłem przed piorunem, który na mnie spadł nagle. ''(błagając)'' Aniele mój, nie gardź człowiekiem, który chwilowo omdlał w swem czuciu, uderzony w jego nigdy nietkniętą strunę. Z mlekiem matki wyssałem moją szlachecką dumę, dotąd oddychałem jej powietrzem, ani raz serce moje nie zadrgało po za&#32;