Bałtyk Tatrom, sonety/I. Westchnienie Bałtyku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
— |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 21:
Z bursztynowych wybrzeży dolecą was wiatry
I rozbiją się z jękiem o skaliste Tatry
Czyż poznacie w nich nasze za wami westchnienia?<br>
▲ Gdy z ciemnego smreku zakwili gdzie ptasze
▲ Niech w jego skardze nasza dojdzie was tęsknota:
▲ Gdy strugami trzydniowa zaleje was słota
▲ Wiedzcie że to za wami wylane łzy nasze!
Nam czy piaszczyste trąby wicher w oczy miecie
Czy złowrogim obłokiem niebo się zachmurza
Czy z łąk woń balsamiczną wieje ku nam kwiecie
Czy aż do dna bezdenni morzem wstrzyma burza:<br>
▲ Wszystko nam przypomina, wszystko że na świecie
▲ Z ludzi pierwszy był Adam – pierwszą z kwiatów Róża.
</poem>
{{CentrujKoniec2}}
|