Bałtyk Tatrom, sonety/I. Westchnienie Bałtyku: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 22:
I rozbiją się z jękiem o skaliste Tatry
Czyż poznacie w nich nasze za wami westchnienia?<br>
{{tab|8040}} Gdy z ciemnego smreku zakwili gdzie ptasze
{{tab|8040}} Niech w jego skardze nasza dojdzie was tęsknota:
{{tab|8040}} Gdy strugami trzydniowa zaleje was słota
{{tab|8040}} Wiedzcie że to za wami wylane łzy nasze!<br>
Nam czy piaszczyste trąby wicher w oczy miecie
Czy złowrogim obłokiem niebo się zachmurza
Czy z łąk woń balsamiczną wieje ku nam kwiecie
Czy aż do dna bezdenni morzem wstrzyma burza:<br>
{{tab|8040}} Wszystko nam przypomina, wszystko że na świecie
{{tab|8040}} Z ludzi pierwszy był Adam – pierwszą z kwiatów Róża.
</poem>
{{CentrujKoniec2}}