Cmentarz (Zawistowska, 1909): Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Cafemoloko (dyskusja | edycje) — |
(Brak różnic)
|
Wersja z 15:30, 5 lip 2020
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Cmentarz (Zawistowska, 1909) |
| Pochodzenie | Poezye cykl Epitaphium |
| Data wyd. | 1909 |
| Druk | W. L. Anczyc i Sp. |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Cmentarz
Ojcu
Twardo posnęli i nie wyjdą w pole,
Choć dzwonią sierpy wśród złotej kurzawy,
A dziewki, idąc wzdłuż zbożowej ławy,
Wian dożynkowy przynoszą na czole.
Posnęli — w krzyżów trójramiennych kole,
Wśród jagód krasy, miętą wonnej trawy,
Gdzie gwiezdnooki kwitnie mlecz złotawy
I pachną kwiaty w cmentarnianym dole.
Krasną opończę i pojas czerwony
Włożono gazdom na ostatnie święto.
Nad nimi trawy pachną rutą, miętą —
I dym się z chałup wlecze na zagony —
I błogosławi im przez carskie wrota
Preczysta maty, byzantyńska, złota.
