Strona:PL Engestroem - Z szwedzkiej niwy.djvu/31

Anioł Śmierci,

Dödens Engel.

Poemat, uwieńczony przez Akademią szwedzką w Sztokholmie.

W przekładzie prozaicznym ściśle oznaczony strofami.

---

  Dzieci Adama, które z ziemi zrodzone, powracacie do ziemi, wy jesteście moją, własnością,!... własnością śmierci!... od poczęcia grzechu pierworodnego na świecie bożym!
  Od wschodu idąc na zachód, w gościnie czasu niosę wam słowo Pana tysiącznym głosem, który płynie z powietrza i płomieni – z ziemi i morza odmętu.

∗
∗             ∗

  Wy mieszkacie i budujecie – jak wróble, które gniazdeczka ścielą, w latowych gajów zieleni. One śpiewają, wesoło, sądząc, że są, bezpieczne pod tą, paiżą zieloną. Ale te gniazda ptasze nie wytrzymały próby – rozpada się ich budowa, zerwana burzy orkanem.
  U stały śpiewy – znikło wesele i – nie powraca!

∗
∗             ∗

  Krzątacie się i wzdychacie – jak tęschna gołąbka, która jutrzni czeka zarannej; tęschnicie za jutrem, które wam jest nieznane.
  Jakby zasadzką, ziemia się roztworzyła przed wami – i wy znikacie – i zaciera się nawet wspomnienie wasze, a nowy księżyc z za srebrnego obłoku się wysuwając, przypatruje się z góry, jako przychodzą jedni – a usuwają się drudzy!

∗
∗             ∗