Wikiźródła

Biblia Gdańska/Ewangielia według Świętego Iana 9: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
linki poprawione
m proof
Znacznik: Zastąpiono
Linia 1:
{{BG Ewangelia wg św. Jana}}
 
==J 9==
 
1 A mimo idąc, ujrzał człowieka ślepego od narodzenia.<br>
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1110" fromsection="Ian9" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1111" tosection="Ian9" />
2 I pytali go uczniowie jego, mówiąc: Mistrzu! któż zgrzeszył, ten czyli rodzice jego, iż się ślepym narodził?<br>
 
3 Odpowiedział Jezus: Ani ten zgrzeszył, ani rodzice jego; ale żeby się okazały sprawy Boże na nim.<br>
 
4 Jać muszę sprawować sprawy onego, który mię posłał, pokąd dzień jest; przychodzi noc, gdy żaden nie będzie mógł nic sprawować.<br>
5 Pókim jest na świecie, jestem światłością świata.<br>
6 To rzekłszy plunął na ziemię, a uczynił błoto z śliny i pomazał onem błotem oczy ślepego,<br>
7 I rzekł mu: Idź, umyj się w sadzawce Syloe, co się wykłada posłany. Poszedł tedy i umył się, i przyszedł widząc.<br>
8 A tak sąsiedzi i którzy go przedtem widywali ślepego, mówili: Izali nie ten jest, który siadał i żebrał?<br>
9 Drudzy mówili: Iż ten jest; a drudzy, iż jest jemu podobny. Lecz on mówił, żem ja jest.<br>
10 Tedy mu rzekli: Jakoż są otworzone oczy twoje?<br>
11 A on odpowiedział i rzekł: Człowiek, którego zowią Jezusem, uczynił błoto i pomazał oczy moje, a rzekł mi: Idź do sadzawki Syloe, a umyj się; a tak odszedłszy i umywszy się, przejrzałem.<br>
12 Tedy mu rzekli: Gdzież on jest? Rzekł: Nie wiem.<br>
13 Tedy przywiedli onego, który przedtem był ślepy, do Faryzeuszów.<br>
14 A był sabat, gdy Jezus uczynił błoto i otworzył oczy jego.<br>
15 Tedy go znowu pytali i Faryzeuszowie, jako przejrzał? A on im rzekł: Włożył mi błota na oczy, i umyłem się i widzę.<br>
16 Tedy niektóry z Faryzeuszów rzekł: Człowiek ten nie jest z Boga; bo nie strzeże sabatu. Drudzy zasię mówili: Jakoż może człowiek grzeszny takowe cuda czynić? I było rozerwanie między nimi.<br>
17 Rzekli tedy ślepemu po wtóre: Ty co mówisz o nim, ponieważ otworzył oczy twoje? A on rzekł: Prorok jest.<br>
18 A nie wierzyli Żydowie o nim, żeby był ślepym, a że przejrzał, aż zawołali rodziców onego, który przejrzał.<br>
19 I pytali ich, mówiąc: Tenże jest syn wasz, o którym wy powiadacie, iż się ślepo narodził? jakoż wżdy teraz widzi?<br>
20 Odpowiedzieli im rodzice jego i rzekli: Wiemy, żeć to jest syn nasz, i że się ślepo narodził;<br>
21 Lecz jako teraz widzi, nie wiemy, albo kto otworzył oczy jego, my nie wiemy; mać lata, pytajcież go, on sam o sobie powie.<br>
22 Tak mówili rodzice jego, że się bali Żydów; albowiem już byli Żydowie postanowili, aby ktokolwiek by go Chrystusem wyznał, był z bóżnicy wyłączony.<br>
23 Przetoż rzekli rodzice jego: Mać lata, pytajcież go.<br>
24 Tedy zawołali powtóre człowieka onego, który był ślepy, i rzekli mu: Daj chwałę Bogu; myć wiemy, iż ten człowiek jest grzeszny.<br>
25 A on odpowiedział i rzekł: Jeźli grzeszny jest, nie wiem; to tylko wiem, iż będąc ślepym, teraz widzę.<br>
26 I rzekli mu znowu: Cóż ci uczynił? Jakoż otworzył oczy twoje?<br>
27 Odpowiedział im: Jużemci wam powiedział, a nie słyszeliście; przeczże jeszcze słyszeć chcecie? Izali i wy chcecie być uczniami jego?<br>
28 Tedy mu złorzeczyli i rzekli: Ty bądź uczniem jego; aleśmy my uczniami Mojżeszowymi.<br>
29 My wiemy, że Bóg do Mojżesza mówił; lecz ten, skąd by był, nie wiemy.<br>
30 Odpowiedział on człowiek i rzekł im: Toć zaprawdę rzecz dziwna, że wy nie wiecie, skąd jest, a otworzył oczy moje.<br>
31 A wiemy, iż Bóg grzeszników nie wysłuchiwa; ale jeźliby kto chwalcą Bożym był i wolę jego czynił, tego wysłuchiwa.<br>
32 Od wieku nie słyszano, aby kto otworzył oczy ślepo narodzonego.<br>
33 Być ten nie był od Boga, nie mógłciby nic uczynić.<br>
34 Odpowiedzieli i rzekli mu: Tyś się wszystek w grzechach narodził, a ty nas uczysz? I wygnali go precz.<br>
35 A usłyszawszy Jezus, iż go precz wygnali i znalazłszy go, rzekł mu: Wierzyszże ty w Syna Bożego?<br>
36 A on odpowiedział i rzekł: A któż jest, Panie! abym weń wierzył?<br>
37 I rzekł mu Jezus: I widziałeś go, i który mówi z tobą, onci jest.<br>
38 A on rzekł: Wierzę Panie! i pokłonił mu się.<br>
39 I rzekł mu Jezus: Na sądemci ja przyszedł na ten świat, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, aby ślepymi byli.<br>
40 I usłyszeli to niektórzy z Faryzeuszów, którzy byli z nim, i rzekli mu: Izali i my ślepymi jesteśmy?<br>
41 Rzekł im Jezus: Byście byli ślepymi, nie mielibyście grzechu; lecz teraz mówicie, iż widzimy, przetoż grzech wasz zostaje.
{{DG}}
 
{{nawigacja|autor=|tytuł=Biblia Gdańska|bieżący=J 9|wstecz=[[Biblia Gdańska/Ewangelia wg św. Jana 8|J 8]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Ewangelia wg św. Jana 10|J 10]]}}▼
{{Przypisy}}
 
▲{{nawigacja|autor=|tytuł=Biblia Gdańska|bieżący=J 9|wstecz=[[Biblia Gdańska/EwangeliaEwangielia wgwedług św.Świętego JanaIana 8|J 8]]|dalej=[[Biblia Gdańska/EwangeliaEwangielia wgwedług św.Świętego JanaIana 10|J 10]]}}
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Ewangelia wg św. Jana|J 09]]
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Gdańska/Ewangielia_według_Świętego_Iana_9”