Strona:PL Buffalo Bill -60- Czaszka Wielkiego Narbony.pdf/18: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dr. techn. Znacznik: Wycofane |
dr. techn. Znacznik: Ręczne wycofanie zmian |
||
| Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<section begin=" |
<section begin="11"/>dzieci moje, że ukarzę tego nędznika!... A teraz, żegnajcie!... Wracam do Krainy Wiecznych Łowów i nigdy mnie już nie ujrzycie! Adios!...<br> |
||
{{tab}}— Adios!... Adios!... — rozległy się wołania.<br> |
{{tab}}— Adios!... Adios!... — rozległy się wołania.<br> |
||
{{tab}}W niespełna piętnaście minut mustangi Apaczów zostały zebrane, wojownicy skoczyli na siodła i po chwili tętent koni ucichł w oddali. Dzieci Wielkiego Narbony wykonały skrupulatnie rozkaz zmarłego wodza.<br> |
{{tab}}W niespełna piętnaście minut mustangi Apaczów zostały zebrane, wojownicy skoczyli na siodła i po chwili tętent koni ucichł w oddali. Dzieci Wielkiego Narbony wykonały skrupulatnie rozkaz zmarłego wodza.<br> |
||
<br><section end=" |
<br><section end="11"/><section begin="12"/> |
||
{{c|id= |
{{c|id=12|w=120%|'''Spotkanie'''|po=0.5em}} |
||
{{tab}}Buffalo Bill wciągnął czaszkę do góry i odwróciwszy się ku dziewczynie, uścisnął serdecznie jej dłoń.<br> |
{{tab}}Buffalo Bill wciągnął czaszkę do góry i odwróciwszy się ku dziewczynie, uścisnął serdecznie jej dłoń.<br> |
||
{{tab}}— Jestem pani winien życie moich przyjaciół. — rzekł. — Nigdy tego pani nie zapomnę.<br> |
{{tab}}— Jestem pani winien życie moich przyjaciół. — rzekł. — Nigdy tego pani nie zapomnę.<br> |
||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
{{tab}}Buffalo Bill ostrożnie usunął wosk nożem i położył czaszkę na ziemi. „Totem“ poruszył się kilka razy, a potem wyskoczyła z niego... żaba i zarechotała wesoło. Cieszyła się, że znów znalazła się na wolności.<br> |
{{tab}}Buffalo Bill ostrożnie usunął wosk nożem i położył czaszkę na ziemi. „Totem“ poruszył się kilka razy, a potem wyskoczyła z niego... żaba i zarechotała wesoło. Cieszyła się, że znów znalazła się na wolności.<br> |
||
{{tab}}Wywiadowcy wybuchnęli gromkim śmiechem. Nawet Mały Lampart, który był zwykle powściągliwy w ujawnianiu swych uczuć, śmiał się do rozpuku.<br> |
{{tab}}Wywiadowcy wybuchnęli gromkim śmiechem. Nawet Mały Lampart, który był zwykle powściągliwy w ujawnianiu swych uczuć, śmiał się do rozpuku.<br> |
||
<br><section end=" |
<br><section end="12"/><section begin="13"/> |
||
{{c|id= |
{{c|id=13|w=120%|'''Zakończenie'''|po=0.5em}} |
||
{{tab}}— Jestem starym durniem i nigdy już nie zmądrzeję! — oświadczył wreszcie Nick Wharton.<br> |
{{tab}}— Jestem starym durniem i nigdy już nie zmądrzeję! — oświadczył wreszcie Nick Wharton.<br> |
||
{{tab}}— To wspaniały pomysł, — rzekł Hickock. — Kto to wykombinował?<br> |
{{tab}}— To wspaniały pomysł, — rzekł Hickock. — Kto to wykombinował?<br> |
||
{{tab}}— Prawdopodobnie Boston Jack, — rzekł Buf-<section end=" |
{{tab}}— Prawdopodobnie Boston Jack, — rzekł Buf-<section end="13"/> |
||