Strona:Taras Szewczenko - Poezje (1936) (wybór).djvu/142: Różnice pomiędzy wersjami

 
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 21:17, 27 kwi 2021

Ta strona została przepisana.

Był sobie dziad i baba.
Od dawiendawna w gaju ponad stawem,
Ustronnie w futorku mieszkali,

Jak dziatek dwoje, —
60 

Wszędzie oboje.
W dzieciństwie razem jagnięta pasali,
A potem pobrali się,
Dobytku doczekali się,

Kupili futor, staw i młyn,
65 

Ogródek w gaju założyli,
Pasiekę sporą zgromadzili, —
Wszystkiego mieli wbród.
Lecz Bóg nie obdarzył dziatkami,

A tutaj śmierć za plecami.
70 


Któż na starość ich przygarnie
Pocieszy, usłuży?
Kto zapłacze, kto pochowa,
Kto wspomni o duszy?

Kto poczciwie odziedziczy
75 

Dobro przysporzone?
Kto ich wspomni słowem wdzięcznem,
Jak dziecko rodzone?
Ciężko dzieci pielęgnować

W ubożuchnych chatach,
80 

Ale stokroć gorzej starzeć
W bogatych komnatach,
Starzeć, starzeć i umierać,
I porzucić mienie

Ludziom obcym, obcym dzieciom,
85 

Na śmiech i strwonienie.
I dziad, i baba raz w niedzielę
W koszulach bialutkich, aż miło.
Na przyźbie oboje siedzieli.