Strona:PL Zola - Ziemia.pdf/28: Różnice pomiędzy wersjami

Status strony

-

~~Przepisana~~

+

Skorygowana

Treść strony (podlegająca transkluzji):

Linia 1:

oczu, patrzących przed siebie z bezmyślnością ~~wolu~~, odpoczywającego po pracy.

oczu, patrzących przed siebie z bezmyślnością wołu, odpoczywającego po pracy.

{{tab}}Wreszcie drzwi się otwarły i na progu stanął pan Baillehache, który dotąd jadł był śniadanie ze swoim szwagrem, panem Hourdequin, właścicielem folwarku Borderie. Czerstwy i rumiany notaryusz wyglądał młodo na swoje pięćdziesiąt pięć lat; zmarszczki ściągające kąty jego powiek, nadawały spojrzeniu jego wyraz ciągłego uśmiechu nosił on binokle i miał zwyczaj kręcenia nieustannie w palcach długich, szpakowatych faworytów.

{{tab}}Wreszcie drzwi się otwarły i na progu stanął pan Baillehache, który dotąd jadł był śniadanie ze swoim szwagrem, panem Hourdequin, właścicielem folwarku Borderie. Czerstwy i rumiany notaryusz wyglądał młodo na swoje pięćdziesiąt pięć lat; zmarszczki ściągające kąty jego powiek, nadawały spojrzeniu jego wyraz ciągłego uśmiechu, nosił on binokle i miał zwyczaj kręcenia nieustannie w palcach długich, szpakowatych faworytów.

{{tab}}— Ach! to wy, Delhomme — zagadnął. — Więc ojciec Fouan, zgodził się wreszcie na podział?

{{tab}}Wyręczając męża, kobieta odrzekła:

@@ Status strony / Status strony @@
-Przepisana
+Skorygowana
@@ Treść strony (podlegająca transkluzji): / Treść strony (podlegająca transkluzji): @@
@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-oczu, patrzących przed siebie z bezmyślnością wolu, odpoczywającego po pracy.<br>
+oczu, patrzących przed siebie z bezmyślnością wołu, odpoczywającego po pracy.<br>
-{{tab}}Wreszcie drzwi się otwarły i na progu stanął pan Baillehache, który dotąd jadł był śniadanie ze swoim szwagrem, panem Hourdequin, właścicielem folwarku Borderie. Czerstwy i rumiany notaryusz wyglądał młodo na swoje pięćdziesiąt pięć lat; zmarszczki ściągające kąty jego powiek, nadawały spojrzeniu jego wyraz ciągłego uśmiechu nosił on binokle i miał zwyczaj kręcenia nieustannie w palcach długich, szpakowatych faworytów.<br>
+{{tab}}Wreszcie drzwi się otwarły i na progu stanął pan Baillehache, który dotąd jadł był śniadanie ze swoim szwagrem, panem Hourdequin, właścicielem folwarku Borderie. Czerstwy i rumiany notaryusz wyglądał młodo na swoje pięćdziesiąt pięć lat; zmarszczki ściągające kąty jego powiek, nadawały spojrzeniu jego wyraz ciągłego uśmiechu, nosił on binokle i miał zwyczaj kręcenia nieustannie w palcach długich, szpakowatych faworytów.<br>
 {{tab}}— Ach! to wy, Delhomme — zagadnął. — Więc ojciec Fouan, zgodził się wreszcie na podział?<br>
 {{tab}}Wyręczając męża, kobieta odrzekła:<br>