Paryż (1909): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
formatowanie tekstu, lit. |
+objaśnienia poety |
||
Linia 47:
Kraj po rozlewie krwi tonący we śnie
I lud, nie po nich ubrany w żałobie,
Krwi trójce w jednej wcieloną osobie<ref>Napoleon.</ref>.
Ten jak rodyjski posąg świecznik trzyma
I jedną nogę wsparł na martwych grobie,
Linia 58:
Każdemu było dosyć — nadto było...
Marzą o dawnej sławie nad mogiłą
I pod kolumną spiżu wszyscy posną<ref>Kolumna Vendôme.</ref>;
Choć cięcie kata głowę z niej strąciło,
Choć na niej może jak na gruzach z wiosną
Linia 75:
Z dala od miasta szukajmy napisów,
Gdzie wielki cmentarz zalega na górze<ref>Cmentarz Père la Chaise.</ref>.
O! jak tu smutno, kędy wśród cyprysów
Pobladłe w cieniu chowają się róże.
Linia 85:
Patrz znów w mgłę miejską — oto wież ostatki,
Gotyckim kunsztem ukształcona ściana<ref>Kościół katedralny Notre-Dame.</ref>;
Rzekłbyś — że zmarła matka twojej matki,
W czarne, brabanckie korónki ubrana,
Z chmur się wychyla jak duch Ossyjana...
Ludzi nie dojrzysz... Lecz nad mgłami fali
Stoją posągi (gdzie płynie Sekwana)<ref>Most Zgody albo Ludwika XVI z białymi posągami.</ref>,
Jakby się w Styksu łodzi zatrzymali
I przed piekła bramami we mgłach stoją biali...
Linia 102:
I aksamity krew mu z czoła starły,
Lecz jego dzieci umierały z głodu,
Zaczął dynastią trupów, był ostatnim z rodu<ref>Po wzięciu Luwru na królewskim tronie lud położył trupa.</ref>.
</poem>
==Objaśnienia poety==
<references />
[[Kategoria:Juliusz Słowacki]]
| |||