Strona:PL Gabriela Zapolska - Utwory dramatyczne T. VII.djvu/168

 KASWIN (ubierając się w futro). Nietrzeba ja pójdę sam.
 FILA. No! no! lepiej z Michałem!

(obaj wychodzą).

 FILA (wraca, idzie ku drzwiom). Już poszedł, kazałam Michałowi, aby go wsadził do dorożki..
 

SCENA SIÓDMA.

FILA — RENA.

ஐ ஐ

 RENA (Wchodzi na scenę). To zbyteczne.
 FILA. Wyszedł zgorączkowany, pijany w dodatku.
 RENA. Wstrętne przecież to zwierzęce.
 FILA. Czy on temu winien.
 RENA. Kto? może ja?
 FILA. Tak jest, ty. — I ostrzegam cię — uważaj, bo to może się źle skończyć.
 RENA. Z takim młokosem?
 FILA. Właśnie z takim młokosem. Młodość w sprawach miłosnych to bandyta.
 RENA. Nie boję się. Nic mi nie zrobi.
 FILA. Ale — sobie.
 RENA. A to! a to niech się zabije.
 FILA. Miły masz charakter. Kobieta z ciebie w każdym calu.