Strona:PL Miciński - Nietota.djvu/175: Różnice pomiędzy wersjami

 
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 16:09, 25 paź 2021

Ta strona została przepisana.

tworzyły związek górniczy 16 miast spiskich jeszcze w XIV wieku.
Tu z powodu łukowatej formy Tatr nie możemy gór objąć naraz.
Trzebaby na nie spojrzeć z Niżnich Tatr, wtedy ujrzy się wspaniałe straże Łomnicy, Gerlacha, Lodowego, Krywania — aż po Chocz i Rohacze.
Rdzeń Tatr składa się z granitów. Z powodu iż wietrzeją mało, pozostają wirchy ostrymi.
Zaś tam gdzie jest łupek i gnejs na granitach, tworzą się z powodu rozmycia wodą łagodne grzbiety. Skały osadowe piaskowce i kwarcyty, wapień i dolomit leżą na skałach starokrystalicznych.
Formacja jurajska tworzy olbrzymie masy wapieni ciemnej barwy, twarde i trwałe. Są takimi wszystkie wierzchołki nad Zakopanem.
W tym wapieniu znajdujemy liljowce i nummulity podobne do pieniążków lub jarca i w wapieniu Rogoźnika pełno jest olbrzymich ammonitów. Wapienie Tatr przeżera woda z kwasem węglowym; tak tworzą się pieczary.
Woda, pozbywając się kwasu węglowego, pozostawia osad wapna. Stąd owe stalaktyty w grotach które są w wirchu Kobylim, gwoli estetyki przemianowanym na wirch Koboldów. Stalaktyty tworzą się bardzo powoli, między jedną kroplą a drugą upływa nieraz kilkanaście minut. Dla utworzenia słupa kilkametrowej grubości trzeba dziesiątków tysięcy lat.
Musimy teraz zejść w te sale podziemne, znane już poszukiwaczom złota za Długosza; tam Sala Śpiewaków wysoka na 40 m. — mająca ze stalaktytów dziwne obłoki, kolumny, wieże gotyckie, ludy i krzewy.
Gdy uderzyć ręką w te zasłony — one grają donośnie.