Strona:PL Miciński - Nietota.djvu/178: Różnice pomiędzy wersjami
→Przepisana: — |
(Brak różnic)
|
Aktualna wersja na dzień 16:19, 25 paź 2021
w których zbyt głębokie wspomnienie Sybirskiej katorgi żyje tu nadal, i łączy się z wrażeniami Tatr.
Przez puszcze lasów limbowych, bezludnych i niemających wody, a stąd i zwierzyny, musieli iść tygodniami całemi, w tej myśli, iż zginą z pragnienia lub od kuli goniących ich kozaków.
Temi lasami limbowemi szły te tysiące dziarskiej młodzieży wziętej po powstaniu, która nucąc tęskną melodję
„Mamy wszelką wygodę:
Chleb, kapustę i wodę...
potem przechodząc mimo generałów, grzmiała chórem z junacką zuchwałością:
„Tak pozwoltie wam skazat’
„razniesiom my waszu...
„wsiech!“
Z powagą, choć ożywienie dysputujących nad wynikami tych wielkich spraw dla Ojczyzny — zostawiamy na werandzie teremu. Wśród nich podwójnym źródłem wędrowców na pustyni jest Mag Litwor i Mędrzec Zmierzchoświt.