Strona:PL Aleksander Dumas - Wicehrabia de Bragelonne T3.djvu/211: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Wydarty (dyskusja | edycje)
 
Status stronyStatus strony
-
Przepisana
+
Skorygowana
Nagłówek (noinclude):Nagłówek (noinclude):
Linia 1: Linia 1:
{{c|—   211   —}}
Treść strony (podlegająca transkluzji):Treść strony (podlegająca transkluzji):
Linia 2: Linia 2:
{{tab}}Król wskoczył na konia i, żadnemu nie towarzysząc powozowi, puścił rumakowi cugle, i zamyślony i zatopiony sam w sobie, powrócił do Fontainebleau.<br>
{{tab}}Król wskoczył na konia i, żadnemu nie towarzysząc powozowi, puścił rumakowi cugle, i zamyślony i zatopiony sam w sobie, powrócił do Fontainebleau.<br>
{{tab}}Kiedy tłum się oddalił, kiedy turkot powozów i tętent koni ucichł, kiedy nakoniec byli pewni, że nikt ich nie widzi, Aramis i Fouquet wyszli z groty.<br>
{{tab}}Kiedy tłum się oddalił, kiedy turkot powozów i tętent koni ucichł, kiedy nakoniec byli pewni, że nikt ich nie widzi, Aramis i Fouquet wyszli z groty.<br>
{{tab}}Następnie w milczeniu obaj podążyli ścieżką. Aramis zanurzył wzrok nietylko w całą przestrzeli, jaka się przed nim i za nim rozwijała, ale w cały gąszcz lasu.<br>
{{tab}}Następnie w milczeniu obaj podążyli ścieżką. Aramis zanurzył wzrok nietylko w całą przestrzeń, jaka się przed nim i za nim rozwijała, ale w cały gąszcz lasu.<br>
{{tab}}— Panie Fouquet — rzekł — kiedy był pewny, że wszędzie jest pusto — cokolwiek ma to kosztować, trzeba twój list, adresowany do La Valliere, odebrać.<br>
{{tab}}— Panie Fouquet — rzekł — kiedy był pewny, że wszędzie jest pusto — cokolwiek ma to kosztować, trzeba twój list, adresowany do La Valliere, odebrać.<br>
{{tab}}— To rzecz najłatwiejsza, jeżeli go posłaniec nie oddał.<br>
{{tab}}— To rzecz najłatwiejsza, jeżeli go posłaniec nie oddał.<br>
Linia 14: Linia 14:
{{tab}}I dodał po chwili milczenia:<br>
{{tab}}I dodał po chwili milczenia:<br>
{{tab}}— Albo się mylę, albo ta dziewczyna obudzi w królu wielką namiętność.<br>
{{tab}}— Albo się mylę, albo ta dziewczyna obudzi w królu wielką namiętność.<br>
{{tab}}— Wsiadajmy do powozu i co konie wyskoczą do zamku.<br><br>
{{tab}}— Wsiadajmy do powozu i co konie wyskoczą do zamku.<br>
<br><br><br>