Akt paryski konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Kolega2357 (dyskusja | edycje) m clean up przy użyciu AWB |
|||
Linia 6:
{{Autorskie}}
W dniu 24 lipca 1971 r. został sporządzony w Paryżu Akt paryski Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych z dnia 9 września 1886 r., uzupełnionej w Paryżu dnia 4 maja 1896 r., zrewidowanej w Berlinie dnia 13 listopada 1908 r., uzupełnionej w Bernie dnia 20 marca 1914 r., zrewidowanej w Rzymie dnia 2 czerwca 1928 r., w Brukseli dnia 26 czerwca 1948 r., w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. oraz poprawionej dnia 2 października 1979 r.<br>
Linia 21:
'''ZAŁĄCZNIK'''<br>
Państwa należące do Związku, w równym stopniu ożywione pragnieniem ochrony - w sposób możliwie najbardziej skuteczny i jednolity - praw autorów do ich dzieł literackich i artystycznych,<br>
Linia 31:
W następstwie tego, niżej podpisani pełnomocnicy, po przedstawieniu swych pełnomocnictw uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, uzgodnili, co następuje:
Państwa, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja, tworzą Związek w celu ochrony praw autorów do ich dzieł literackich i artystycznych.
1. Określenie "dzieła literackie i artystyczne" obejmuje wszystkie dzieła literackie, naukowe i artystyczne, bez względu na sposób lub formę ich wyrażenia, takie jak książki, broszury i inne pisma; odczyty, przemówienia, kazania i inne dzieła tego rodzaju; dzieła dramatyczne lub dramatyczno-muzyczne; dzieła choreograficzne i pantomimy; dzieła muzyczne ze słowami lub bez słów; dzieła filmowe oraz zrównane z nimi dzieła wyrażane w podobny sposób jak film; dzieła rysunkowe, malarstwo, dzieła architektoniczne, rzeźby, dzieła rytownicze i litograficzne; dzieła fotograficzne oraz zrównane z nimi dzieła wyrażane w podobny sposób jak fotografia; dzieła sztuki użytkowej, ilustracje, mapy geograficzne, plany, szkice i dzieła plastyczne dotyczące geografii, topografii, architektury lub innych nauk.<br>
2. Zastrzega się jednak, że ustawodawstwo państw należących do Związku może przewidywać, iż dzieła literackie i artystyczne bądź jedna lub kilka ich kategorii korzystają z ochrony tylko w wypadku, gdy zostały utrwalone w pewnej materialnej formie.<br>
Linia 44:
8. Ochrony, na podstawie niniejszej konwencji, nie stosuje się do wiadomości bieżących lub o różnych wydarzeniach mających charakter zwykły informacji prasowych.
1. Ustawodawstwu państw należących do Związku zastrzega się możliwość częściowego lub całkowitego wyłączenia spod ochrony, przewidzianej w artykule poprzedzającym, przemówień politycznych i mów wygłaszanych na rozprawach sądowych.<br>
2. Ustawodawstwu państw należących do Związku zastrzega się również możliwość stanowienia o warunkach, po których spełnieniu odczyty, przemówienia i inne dzieła tego rodzaju, wygłaszane publicznie, mogą być odtwarzane w prasie, radiu i telewizji, rozpowszechniane publicznie środkami przekazu przewodowego oraz mogą stanowić przedmiot rozpowszechniania publicznego, o którym mowa w artykule 11bis w ustępie 1 niniejszej konwencji, gdy jest to uzasadnione celem osiągnięcia informacji.<br>
3. Jednakże wyłączne prawo opracowania zbioru dzieł wymienionych w poprzednich ustępach przysługuje autorowi.
1. Na podstawie niniejszej konwencji ochrona przysługuje:
:a) autorom będącym obywatelami jednego z państw należących do Związku w odniesieniu do ich dzieł opublikowanych lub nie opublikowanych;
Linia 58:
4. Dzieło, które opublikowano w dwóch lub kilku państwach w ciągu trzydziestu dni od jego pierwszej publikacji, uważa się za opublikowane równocześnie w kilku państwach.
Ochrona na podstawie niniejszej konwencji, nawet gdy nie są spełnione warunki przewidziane w artykule 3, przysługuje:
:a) autorom dzieł filmowych, których producent ma swoją siedzibę lub stałe miejsce pobytu w jednym z państw należących do Związku;
:b) autorom dzieł architektonicznych zbudowanych w jednym z państw należących do Związku lub autorom dzieł sztuki graficznej i plastycznej, zespolonych z nieruchomością położoną w państwie należącym do Związku.
1. W odniesieniu do dzieł, co do których autorom przysługuje ochrona na podstawie niniejszej konwencji, autorzy w państwach należących do Związku, innych niż państwa pochodzenia dzieła, korzystają z praw, jakie odpowiednie ustawy przyznają aktualnie lub przyznają w przyszłości swoim obywatelom, jak też z praw specjalnie przyznanych przez niniejszą konwencję.<br>
2. Korzystanie z tych praw i ich wykonywanie nie wymaga spełnienia żadnych formalności; korzystanie i wykonywanie tych praw nie jest uzależnione od istnienia ochrony w państwie pochodzenia dzieła. A zatem, poza postanowieniami niniejszej konwencji, zakres ochrony, jak też środki jej dochodzenia, zapewnione autorowi w celu ochrony jego praw, są normowane wyłącznie przez ustawodawstwo państwa, w którym żąda się ochrony.<br>
Linia 74:
::ii) jeżeli chodzi o dzieła architektury zbudowane w państwie należącym do Związku lub o dzieła sztuki graficznej i plastycznej, zespolone z nieruchomością położoną w państwie należącym do Związku, państwem pochodzenia będzie to państwo.
1. Jeżeli państwo nie należące do Związku nie chroni w dostateczny sposób dzieł autorów będących obywatelami jednego z państw należących do Związku, to ostatnie państwo może ograniczyć ochronę dzieł, których autorzy w chwili pierwszej publikacji tych dzieł są obywatelami tamtego państwa i nie mają miejsca stałego pobytu w jednym z państw należących do Związku. Jeżeli państwo, w którym dzieło zostało opublikowane po raz pierwszy, skorzysta z tej możliwości, inne państwa należące do Związku nie będą obowiązane do udzielenia dziełom, wobec których zastosowano takie specjalne postępowanie, szerszej ochrony niż została im udzielona w państwie pierwszej publikacji.<br>
2. Żadne ograniczenie ustanowione na podstawie ustępu poprzedniego nie przynosi uszczerbku prawom, które autor nabył w odniesieniu do dzieła opublikowanego w państwie należącym do Związku przed wprowadzeniem w życie tego ograniczenia.<br>
3. Państwa należące do Związku, które na podstawie niniejszego artykułu ograniczą ochronę praw autorskich, zawiadomią o tym Dyrektora Generalnego Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (zwanego dalej "Dyrektorem Generalnym") oświadczeniem na piśmie, wymieniając w nim państwa, wobec których ochrona została ograniczona, jak również ograniczenia, którym podlegają prawa autorów będących obywatelami tych państw. Dyrektor Generalny zawiadomi o tym niezwłocznie wszystkie państwa należące do Związku.
1. Niezależnie od praw majątkowych autora, a nawet po przeniesieniu tych praw, autor zachowuje prawo dochodzenia autorstwa dzieła oraz sprzeciwienia się wszelkiemu zniekształceniu, okaleczeniu lub innej zmianie albo wszelkiemu innemu działaniu na szkodę dzieła, które mogłyby przenieść ujmę jego czci lub dobremu imieniu.<br>
2. Prawa przyznane autorowi na podstawie ustępu 1 pozostają w mocy po śmierci autora co najmniej do czasu wygaśnięcia praw majątkowych i są wykonywane przez osoby lub instytucje upoważnione do tego przez ustawodawstwo wewnętrzne państwa, w którym żąda się ochrony. Jednakże państwa, których ustawodawstwo obowiązujące w chwili ratyfikacji niniejszego aktu lub przystąpienia do niego nie zawiera przepisów zapewniających po śmierci autora ochronę wszystkich praw przyznanych mu na podstawie ustępu 1, mogą przewidzieć, że niektóre z tych praw nie zachowują mocy po śmierci autora.<br>
3. Środki dochodzenia ochrony praw przyznanych w niniejszym artykule będą regulowane przez ustawodawstwo tego państwa, w którym żąda się ochrony.
1. Czas trwania ochrony przyznanej przez niniejszą konwencję obejmuje życie autora i pięćdziesiąt lat po jego śmierci.<br>
2. Jednakże w odniesieniu do dzieł filmowych, państwa należące do Związku mogą przewidzieć, że okres trwania ochrony wygasa po upływie pięćdziesięciu lat od udostępnienia dzieła publiczności za zgodą autora, lub jeśli taka okoliczność w okresie pięćdziesięciu lat od ukończenia dzieła nie nastąpiła - po upływie pięćdziesięciu lat od ukończenia dzieła.<br>
Linia 94:
8. W każdym wypadku okres trwania ochrony będzie regulowany przez prawo państwa, w którym żąda się ochrony; jeżeli jednak ustawodawstwo tego państwa nie stanowi inaczej, okres ten nie będzie dłuższy od okresu ustalonego w państwie pochodzenia dzieła.
Postanowienia poprzedniego artykułu mają również zastosowanie, gdy prawo autorskie przysługuje wspólnie współautorom dzieła, z zastrzeżeniem, że okresy następujące po śmierci autora oblicza się począwszy od śmierci ostatniego pozostałego przy życiu współautora.
Autorzy dzieł literackich i artystycznych chronionych przez niniejszą konwencję korzystają, przez cały czas trwania ich praw w odniesieniu do dzieła oryginalnego, z wyłączonego prawa dokonania lub udzielania zezwolenia na dokonanie tłumaczenia ich dzieł.
1. Autorzy dzieł literackich i artystycznych chronionych przez niniejszą konwencję korzystają z wyłącznego prawa udzielania zezwolenia na reprodukcję tych dzieł, bez względu na sposób i na formę, w których miałaby ona nastąpić.<br>
2. Ustawodawstwu państw należących do Związku zastrzega się możność zezwolenia na reprodukcję tych dzieł w pewnych szczególnych wypadkach, pod warunkiem że reprodukcja ta nie wyrządzi szkody normalnemu korzystaniu z dzieła ani nie przyniesie nieuzasadnionego uszczerbku prawowitym interesom autora.<br>
3. W rozumieniu niniejszej konwencji wszelki zapis dźwiękowy lub wizualny uważa się za reprodukcję.
1. Dozwolone jest przetaczanie cytatów z dzieła już legalnie udostępnionego odbiorcom, pod warunkiem że jest to zgodne z przyjętymi zwyczajami i w stopniu uzasadnionym przez zamierzony cel, a także cytatów z artykułów, zamieszczonych w dziennikach i czasopismach, w formie przeglądów prasy.<br>
2. Ustawodawstwo państw należących do Związku oraz porozumienia szczególne, istniejące lub zawarte w przyszłości między nimi stanowią o możliwości legalnego korzystania, w stopniu uzasadnionym przez zamierzony cel, z dzieł literackich lub artystycznych dla zilustrowania nauczania za pomocą środków publikacji, audycji radiowo-telewizyjnych, zapisów dźwiękowych lub wizualnych pod warunkiem, że takie korzystanie jest zgodne z przyjętym zwyczajem.<br>
3. W razie cytowania i korzystania z dzieł w jeden ze sposobów, o którym mowa w poprzednich ustępach tego artykułu, należy podać źródło i nazwisko autora, jeżeli to nazwisko jest zamieszczone w źródle.
1. Ustawodawstwu państw należących do Związku zastrzega się możliwość zezwolenia na odtwarzanie w prasie, radiu lub telewizji albo na publiczne rozpowszechnianie, za pomocą środków przekazu przewodowego, artykułów na aktualne tematy gospodarcze, polityczne lub religijne, opublikowanych w dziennikach lub czasopismach, bądź mających ten sam charakter, lecz nadawanych drogą radiowo-telewizyjną, jeżeli taka reprodukcja, takie nadanie lub transmisje nie są wyraźnie zastrzeżone. Zawsze jednak powinno być wyraźnie wskazane źródło; obowiązek ten powinien być usankcjonowany przez ustawodawstwo państwa, w którym żąda się ochrony.<br>
2. Ustawodawstwu państw należących do Związku zastrzega się również określenie warunków, po których spełnieniu mogą być w sprawozdaniach z aktualnych wydarzeń reprodukowane albo udostępniane publicznie - w stopniu uzasadnionym celami informacyjnymi - za pomocą środków fotograficznych lub filmowych bądź drogą radiowo-telewizyjną lub za pomocą środków przekazu przewodowego dzieła literackiego lub artystycznego oglądane lub słyszane w toku wydarzeń.
1. Autorzy dzieł dramatycznych, dramatyczno-muzycznych i muzycznych korzystają z wyłącznego prawa udzielania zezwoleń na:
:i) wystawianie i wykonywanie publiczne swych dzieł, łącznie z wystawianiem i wykonywaniem publicznym wszelkimi środkami lub metodami;
Linia 121:
2. Te same prawa przyznaje się autorom dzieł dramatycznych lub dramatyczno-muzycznych przez cały okres trwania ich praw do dzieła oryginalnego w odniesieniu do tłumaczenia ich dzieł.
1. Autorzy dzieł literackich i artystycznych korzystają z wyłącznego prawa udzielania zezwoleń na:
:i) nadawanie swych utworów drogą radiowo-telewizyjną lub publiczne rozpowszechnianie tych dzieł wszelkimi środkami przekazu bezprzewodowego, służącymi do rozpowszechniania znaków, dźwiękowych lub obrazów;
Linia 130:
3. W braku odmiennych postanowień, zezwolenie udzielone zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu nie obejmuje zezwolenia na dokonanie zapisu dzieł nadawanych drogą radiowo-telewizyjną, za pomocą aparatów przeznaczonych do utrwalania dźwięków lub obrazów. Ustawodawstwu państw należących do Związku zastrzega się jednak uregulowanie sprawy krótkotrwałych zapisów dokonywanych przez instytucję radiofoniczną własnymi środkami i dla swych emisji. Ustawodawstwa te mogą zezwolić na przechowywanie tych zapisów w urzędowych archiwach ze względu na ich wyjątkowy charakter dokumentalny.
1. Autorzy dzieł literackich korzystają z wyłącznego prawa do udzielania zezwolenia na:
:i) publiczną recytację swych dzieł, łącznie z publiczną recytacją wszelkimi środkami lub metodami;
Linia 137:
2. Te same prawa przysługują autorom dzieł literackich w odniesieniu do tłumaczenia tych dzieł przez cały czas trwania ich praw do dzieła oryginalnego.
Autorzy dzieł literackich lub artystycznych korzystają z wyłącznego prawa do udzielania zezwoleń na adaptację, aranżację i inne przeróbki swych dzieł.
1. Każde państwo należące do Związku może w zakresie go dotyczącym - w odniesieniu do wyłącznego prawa autora dzieła muzycznego i autora słów, których zapis wraz z dziełem muzycznym został już przez tego ostatniego dozwolony - ustalić zastrzeżenia i warunki zezwalania na zapis dźwiękowy tego dzieła muzycznego, w odpowiednim wypadku wraz ze słowami; jednakże wszelkie tego rodzaju zastrzeżenia i warunki będą miały ściśle ograniczoną moc obowiązującą tylko w państwie, które je ustaliło, i w żadnym wypadku nie mogą naruszać przysługującego autorowi prawa otrzymania słusznego wynagrodzenia ustanowionego, w braku umowy, przez właściwą władzę.<br>
2. Zapisy dzieł muzycznych, dokonane w jednym z państw należących do Związku zgodnie z artykułem 13 ustępem 3 Konwencji podpisanej w Rzymie dnia 2 czerwca 1928 r. i w Brukseli dnia 26 czerwca 1948 r., mogą być w tym kraju reprodukowane bez zgody autora dzieła muzycznego aż do upływu okresu dwóch lat od dnia, w którym ten kraj stanie się związany niniejszym aktem.<br>
3. Zapisy dokonane na podstawie ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, przywiezione bez zezwolenia zainteresowanych stron do państwa, w którym nie są legalne, mogą być tam skonfiskowane.
1. Autorzy dzieł literackich lub artystycznych mają wyłączne prawo udzielania zezwoleń na:
:i) filmową adaptację i reprodukcję tych dzieł oraz wprowadzanie do obrotu dzieł w ten sposób adaptowanych lub reprodukowanych,
Linia 153:
3. Postanowienia artykułu 13 ustępu 1 nie mają zastosowania.
1. Bez uszczerbku dla praw autora każdego dzieła, które mogłoby być adaptowane lub reprodukowane, dzieło filmowe podlega takiej ochronie jak dzieło oryginalne. Podmiot prawa autorskiego do dzieła filmowego korzysta z tych samych praw co autor dzieła oryginalnego, łącznie z prawami przewidzianymi w poprzednim artykule.<br>
2. a) Określenie podmiotów prawa autorskiego do dzieła filmowego zastrzeżone jest ustawodawstwu państwa, w którym żąda się ochrony.
Linia 162:
3. Jeżeli ustawodawstwo państwowe nie stanowi inaczej, postanowienia ustępu 2 litery b) niniejszego artykułu nie mają zastosowania ani do autorów scenariuszy, dialogów i dzieł muzycznych, opracowanych dla wytworzenia dzieła filmowego, ani do jego głównego twórcy. Jednakże państwa należące do Związku, których ustawodawstwo nie zawiera przepisów przewidujących stosownie wyżej wymienionego ustępu 2 litery b) do takiego twórcy, powinny zawiadomić o tym, pisemnym oświadczeniem, Dyrektora Generalnego, który niezwłocznie poda je do wiadomości wszystkim innym państwom należącym do Związku.
1. Autor, a po jego śmierci osoby lub instytucje określone przez ustawodawstwo wewnętrzne, korzysta w odniesieniu do oryginalnych dzieł sztuki oraz oryginalnych rękopisów pisarzy i kompozytorów z niezbywalnego prawa do procentowego udziału w każdej sprzedaży dzieła po pierwszym jego zbyciu przez autora.<br>
2. Ochrony przewidzianej w poprzednim ustępie można się domagać w państwach należących do Związku tylko w wypadku, gdy ustawodawstwo wewnętrzne państwa autora uznaje taką ochronę, i w takiej mierze, w jakiej pozwala na to ustawodawstwo państwa, w którym żąda się tej ochrony.<br>
3. Tryb pobierania i wysokość udziału określa ustawodawstwo wewnętrzne każdego państwa.
1. Ażeby autorzy dzieł literackich i artystycznych chronionych przez niniejszą konwencję byli uważani, w razie braku dowodu przeciwnego, za autorów i w następstwie tego mogli przed sądami państw należących do Związku dochodzić swych praw przeciw naruszającym je, wystarczy, by ich nazwiska były umieszczone na dziele w przyjęty sposób. Ustęp niniejszy ma zastosowanie - nawet jeżeli nazwisko to jest pseudonimem - od chwili, gdy pseudonim przyjęty przez autora nie pozostawia żadnych wątpliwości co do jego tożsamości.<br>
2. Za producenta dzieła filmowego przyjmuje się, w razie braku przeciwnego dowodu, osobę fizyczną lub prawną, której nazwisko lub nazwa jest umieszczona w przyjęty sposób na tym dziele.<br>
Linia 174:
:b) Państwa należące do Związku, które na podstawie tego postanowienia dokonają takiego wyznaczenia, zawiadomią o tym Dyrektora Generalnego pisemnym oświadczeniem, podając wszelkie informacje dotyczące władzy w ten sposób wyznaczonej. Dyrektor Generalny niezwłocznie poda to oświadczenie do wiadomości wszystkim innym państwom należącym do Związku.
1. Nielegalne egzemplarze dzieła podlegają konfiskacie w państwach należących do Związku, w których dzieło oryginalne korzysta z ochrony prawnej.<br>
2. Postanowienie poprzedniego ustępu ma również zastosowanie do reprodukcji pochodzących z państwa, w którym dzieło nie korzysta lub przestało korzystać z ochrony.<br>
3. Konfiskata następuje zgodnie z ustawodawstwem każdego państwa.
Przepisy niniejszej konwencji nie mogą w niczym naruszać przysługującego rządowi każdego państwa należącego do Związku prawa do zezwalania, nadzorowania lub zakazywania, za pomocą środków ustawodawczych lub wewnętrznego porządku publicznego, rozpowszechniania, przedstawiania, wystawiania wszelkich dzieł, do których właściwa władza uznałaby za potrzebne zastosowanie tego prawa.
1. Niniejszą konwencję stosuje się do wszystkich dzieł, które w chwili jej wejścia w życie nie stały się jeszcze własnością publiczną państwa ich pochodzenia na skutek upływu okresu ochrony.<br>
2. Gdy jednak dzieło na skutek upływu okresu ochrony, która była mu uprzednio przyznana, stało się własnością publiczną państwa, w którym żąda się ochrony, dzieło to nie będzie w tym państwie ponownie chronione.<br>
Linia 188:
4. Postanowienia powyższe stosuje się również w razie nowych przystąpień do Związku oraz w razie przedłużenia okresu ochrony przez zastosowanie artykułu 7 lub przez odstąpienie od zastrzeżeń.
Postanowienia niniejszej Konwencji nie stają na przeszkodzie żądaniom szerszej ochrony, jeżeli wynika ona z ustawodawstwa państwa należącego do Związku.
Rządy państw należących do Związku zastrzegają sobie prawo zawierania między sobą porozumień szczególnych, jeżeli porozumienia te przyznawałyby autorom ochronę dalej idącą niż udzielona przez konwencję lub miałyby zawierać jeszcze inne postanowienia nie pozostające w sprzeczności z niniejszą konwencją. Postanowienia istniejących porozumień, odpowiadające powyższym warunkom, pozostają w mocy.
1. Postanowienia szczególne dotyczące państw rozwijających się są zamieszczone w załączniku.<br>
2. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 28 ustępu 1 litery b), załącznik ten stanowi integralną część niniejszego aktu.
1. a) Związek ma Zgromadzenie złożone z państw należących do Związku, które przyjęły zobowiązania wynikające z artykułów od 22 do 26.
:b) Rząd każdego państwa jest reprezentowany przez jednego delegata, któremu mogą towarzyszyć zastępcy, doradcy i eksperci.
Linia 229:
5. Zgromadzenie uchwala swój regulamin wewnętrzny.
1. Zgromadzenie powołuje Komitet Wykonawczy.<br>
2. a) Komitet Wykonawczy składa się z państw wybranych przez Zgromadzenie spośród państw będących jego członkami. Ponadto państwu, na którego terytorium Organizacja ma swoją siedzibę, przysługuje z urzędu, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 25 ustępu 7 litery b), jedno miejsce w Komitecie.
Linia 262:
10. Komitet Wykonawczy uchwala swój regulamin wewnętrzny.
1. a) Prace administracyjne Związku są wykonywane przez Międzynarodowe Biuro, które jest sukcesorem Biura Związku połączonego z Biurem Związku powołanym przez Międzynarodową konwencję o ochronie własności przemysłowej.
:b) Międzynarodowe Biuro wykonuje w szczególności czynności sekretariatu organów Związku.
Linia 278:
8. Międzynarodowe Biuro wykonuje wszelkie inne powierzone mu zadania.
1. a) Budżet Związku.
:b) Budżet Związku obejmuje dochody i wydatki własne Związku, jego wpłaty do budżetu wspólnych wydatków Związków, jak też, w odpowiednim wypadku, kwoty przekazane do dyspozycji budżetu Konferencji Organizacji.
Linia 314:
8. Kontrola rachunków przeprowadzana jest w trybie przewidzianym w regulaminie finansowym przez jeden lub kilka krajów należących do Związku albo przez Kontrolerów spoza Związku, wyznaczonych za ich zgodą przez Zgromadzenie.
1. Wnioski o zmianę artykułów 22, 23, 24, 25 i artykułu niniejszego mogą być składane przez każde państwo członka Zgromadzenia, przez Komitet Wykonawczy lub przez Dyrektora Generalnego. Te wnioski Dyrektor Generalny przekazuje państwom członkom Zgromadzenia co najmniej sześć miesięcy przed przedstawieniem ich Zgromadzeniu do rozpatrzenia.<br>
2. Każdą zmianę artykułów wymienionych w ustępie 1 przyjmuje Zgromadzenie. Przyjęcie wymaga trzech czwartych oddanych głosów; jednak każda zmiana artykułu 22 i niniejszego ustępu wymaga czterech piątych oddanych głosów.<br>
3. Każda zmiana artykułów wymienionych w ustępie 1 wchodzi w życie po upływie miesiąca od otrzymania przez Dyrektora Generalnego pisemnych notyfikacji o jej przyjęciu przez trzy czwarte państw będących członkami Zgromadzenia w chwili przyjęcia zmiany, dokonana zgodnie z odpowiednimi zasadami konstytucyjnymi tych państw. Każda zmiana wyżej wymienionych artykułów, przyjęta w ten sposób, wiąże wszystkie państwa, które są członkami Zgromadzenia w chwili wejścia w życie zmiany albo które staną się jego członkami później; jednak każda zmiana zwiększająca zobowiązania finansowe państw należących do Związku wiąże tylko te spośród nich, które Zawiadomiły o przyjęciu tej zmiany.
1. Niniejsza konwencja będzie poddawana rewizjom w celu wprowadzenia rozwiązań zmierzających do udoskonalenia systemu Związku.<br>
2. W tym celu będą odbywały się konferencje delegatów państw należących do Związku, kolejno w każdym z nich.<br>
3. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 26, mającego zastosowanie do zmiany artykułów od 22 do 26, wszelka rewizja niniejszego aktu, łącznie z załącznikiem, wymaga jednomyślności w oddaniu głosów.
1. a) Każde państwo należące do Związku, które podpisało niniejszy akt, może go ratyfikować, a jeżeli go nie podpisało, może do niego przystąpić. Dokumenty ratyfikacyjne lub przystąpienia składa się Dyrektorowi Generalnemu.
:b) Każde z państw należące do Związku może w swym dokumencie ratyfikacyjnym lub przystąpienia oświadczyć, że jego ratyfikacja lub przystąpienie nie dotyczy artykułów od 1 do 21 i załącznika; jeżeli jednak kraj ten złożył już oświadczenie stosownie do artykułu VI ustępu 1) załącznika, może tylko oświadczać w tym dokumencie, że jego ratyfikacja lub przystąpienie nie dotyczy artykułów od 1 do 20.
Linia 338:
3. W stosunku do każdego państwa należącego do Związku, które ratyfikuje niniejszy akt lub do niego przystąpi z oświadczeniem w myśl ustępu 1 litery b) lub bez takiego oświadczenia, artykuły od 22 do 38 wchodzą w życie po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym Dyrektor Generalny powiadomił o złożeniu wyżej wymienionego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia, chyba że w złożonym dokumencie została wskazana data późniejsza. W tym ostatnim wypadku artykuły od 22 do 38 wchodzą w życie w stosunku do tego państwa w dniu w ten sposób wskazanym.
1. Każde państwo nie należące do Związku może przystąpić do niniejszego aktu i stać się przez to stroną niniejszej konwencji i członkiem Związku. Dokumenty przystąpienia składa się Dyrektorowi Generalnemu.<br>
2. a) Z zastrzeżeniem postanowienia litery b) niniejsza konwencja wejdzie w życie w stosunku do każdego państwa nie należącego do Związku po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym Dyrektor Generalny powiadomił o złożeniu jego dokumentu przystąpienia, chyba że w złożonym dokumencie wskazany został dzień późniejszy. W tym ostatnim wypadku konwencja wchodzi w życie w stosunku do tego państwa w dniu wskazanym w ten sposób.
:b) Jeżeli wejście w życie przy zastosowaniu litery a) wyprzedza wejście w życie artykułów od 1 do 21 i załącznika przy zastosowaniu artykułu 28 ustępu 2 litery a), państwo to będzie w tym czasie związane artykułami od 1 do 20 Aktu brukselskiego niniejszej konwencji, które zastąpią artykuły od 1 do 21 i załącznik.
Ratyfikacja niniejszego aktu lub przystąpienie do tego aktu przez państwo, które nie jest związane artykułami od 22 do 38 Aktu Sztokholmskiego niniejszej konwencji, ma znaczenie - jedynie w celu możliwości stosowania artykułu 14 ustępu 2 Konwencji o ustanowieniu Organizacji - ratyfikacji Aktu Sztokholmskiego lub przystąpienia do tego aktu z ograniczeniami przewidzianymi w artykule 28 w ustępie 1 pod literą b) i) tego aktu.
1. Z zastrzeżeniem wyjątków, o których mowa w ustępie 2 niniejszego artykułu, w artykule 28 w ustępie 1 pod literą b), w artykule 33 w ustępie 2) oraz w załączniku, ratyfikacja lub przystąpienie pociąga za sobą automatycznie przyjęcie wszystkich postanowień i dopuszczenie do wszystkich korzyści zastrzeżonych przez niniejszą konwencję.<br>
2. a) Każde państwo należące do Związku, ratyfikując niniejszy akt lub przystępując do niego, może - z zastrzeżeniem artykułu V ustępu 2 załącznika - zachować korzyści wynikające z zastrzeżeń dokonanych poprzednio, pod warunkiem zgłoszenia ich w chwili składania swego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia.
Linia 352:
:c) Każde państwo może w każdej chwili wycofać takie zastrzeżenie przez zawiadomienie o tym Dyrektora Generalnego.
1. Każde państwo może oświadczyć w swym dokumencie ratyfikacyjnym lub przystąpienia albo poinformować Dyrektora Generalnego w każdym późniejszym terminie, w drodze pisemnej notyfikacji, że niniejsza konwencja ma zastosowanie do całości lub części terytoriów, wymienionych w oświadczeniu lub notyfikacji, za których stosunki międzynarodowe to państwo jest odpowiedzialne.<br>
2. Każde państwo, które złożyło takie oświadczenie lub dokonało takiej notyfikacji, może w każdej chwili zawiadomić Dyrektora Generalnego, że niniejsza konwencja przestaje być stosowana do całości lub części tych terytoriów.<br>
Linia 360:
4. Niniejszego artykułu nie można interpretować w sposób, z którego wynikałoby uznanie lub milczące przejęcie przez którekolwiek z państw należących do Związku stanu faktycznego jakiegokolwiek terytorium, na które zostało rozciągnięte stosowanie niniejszej konwencji przez inne państwo należące do Związku na podstawie oświadczenia złożonego zgodnie z ustępem 1.
1. Niniejszy akt zastępuje w stosunkach między państwami należącymi do Związku - w zakresie, w którym ma zastosowanie - Konwencję Berneńską z dnia 9 września 1886 r. i następne akty jej rewizji. Akty obowiązujące poprzednio zachowują swe zastosowanie - w całości lub w zakresie, w którym niniejszy akt na podstawie zdania poprzedniego ich nie zastępuje - w stosunkach z państwami należącymi do Związku, które nie ratyfikują niniejszego aktu lub do niego nie przystąpią.<br>
2. Państwa nie należące do Związku, które staną się stronami niniejszego aktu, stosują go, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, wobec każdego państwa należącego do Związku, które nie jest związane tym aktem lub które jest wprawdzie nim związane, lecz złożyło oświadczenie przewidziane w artykule 28 w ustępie 1 pod literą b). Te państwa uznają, że państwo należące do Związku, o którym wyżej mowa, w swych stosunkach z nimi:
Linia 368:
3. Każde państwo, które chce korzystać z którejkolwiek możliwości przewidzianej w załączniku, może stosować postanowienia załącznika dotyczące jednej lub więcej możliwości, z jakich chce korzystać w swych stosunkach z każdym innym państwem należącym do Związku i nie związanym niniejszym aktem, pod warunkiem że to ostatnie państwo zgodziło się na stosowanie tych postanowień.
1. Każdy spór miedzy dwoma lub kilkoma państwami należącymi do Związku, dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, który nie zostanie uregulowany w drodze rokowań, może być wniesiony przez którekolwiek państwo będące jego stroną do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości przez złożenie wniosku zgodnie ze Statutem Trybunału, chyba że państwa będące stronami sporu uzgodnią inny tryb jego uregulowania. Państwo wnoszące spór do Trybunału informuje o tym Międzynarodowe Biuro, które zawiadamia o tym inne państwa należące do Związku.<br>
2. Każde państwo w chwili podpisania niniejszego aktu lub złożenia swego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia może oświadczyć, że nie uważa się za związane postanowieniami ustępu 1. W sprawach dotyczących wszelkich sporów między takim państwem a każdym innym państwem należącym do Związku postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania.<br>
3. Każde państwo, które złoży oświadczenie zgodnie z postanowieniami ustępu 2, może je w każdej chwili wycofać w drodze notyfikacji skierowanej do Dyrektora Generalnego.
1. Z zastrzeżeniem artykułu 29bis, żadne państwo, po wejściu w życie artykułów od 1 do 21 i załącznika, nie może przystąpić do wcześniejszych aktów niniejszej konwencji ani ich ratyfikować.<br>
2. Po wejściu w życie artykułów od 1 do 21 i załącznika żaden kraj nie może złożyć oświadczenia na podstawie artykułu 5 Protokołu dotyczącego krajów rozwijających się, załączonego do Aktu Sztokholmskiego.
1. Niniejsza konwencja pozostaje w mocy na czas nieograniczony.<br>
2. Każde państwo może wypowiedzieć niniejszy akt w drodze notyfikacji skierowanej do Dyrektora Generalnego. Wypowiedzenie to pociąga za sobą również wypowiedzenie wszystkich wcześniejszych aktów i ma moc tylko w odniesieniu do kraju, który go dokonał; konwencja zaś pozostaje w mocy i jest stosowana w odniesieniu do innych krajów należących do Związku.<br>
Linia 383:
4. Państwo może skorzystać z możliwości wypowiedzenia przewidzianej w niniejszym artykule dopiero po upływie pięciu lat od dnia, w którym stało się członkiem Związku.
1. Każde państwo będące stroną niniejszej konwencji zobowiązuje się przedsięwziąć, zgodnie ze swą konstytucją, niezbędne środki w celu zapewnienia stosowania niniejszej konwencji.<br>
2. Rozumie się, że państwo, w chwili przyjmowania zobowiązań wynikających z niniejszej konwencji, powinno być w stanie, zgodnie ze swym ustawodawstwem wewnętrznym, wprowadzić w życie jej postanowienia.
1. a) Niniejszy akt jest podpisany w jednym egzemplarzu w językach angielskim i francuskim, i, z zastrzeżeniem ustępu 2, złożony u Dyrektora Generalnego.
:b) Dyrektor Generalny, po konsultacji z zainteresowanymi rządami, ustali oficjalne teksty w językach arabskim, hiszpańskim, niemieckim, portugalskim i włoskim oraz w innych językach, które może wskazać Zgromadzenie.
Linia 397:
5. Dyrektor Generalny zawiadamia rządy wszystkich państw należących do Związku o podpisaniu, złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia i o oświadczeniach zawartych w tych dokumentach lub złożonych na podstawie artykułów: 28 ustępu 1 litery c), 30 ustępu 2 litery a) i b) oraz 33 ustępu 2) o wejściu w życie wszystkich postanowień niniejszego aktu, notyfikacjach o wypowiedzeniu i notyfikacjach dokonanych na podstawie artykułów: 30 ustępu 2 litery c), 31 ustępu 1 i 2, 33 ustępu 3 oraz 38 ustępu 1, jak też o notyfikacjach przewidzianych w załączniku.
1. Państwa należące do Związku, które nie ratyfikowały niniejszego aktu ani do niego nie przystąpiły i które nie są związane artykułami od 22 do 26 Aktu Sztokholmskiego, mogą do dnia 26 kwietnia 1975 r., jeżeli tego pragną, wykonywać prawa przewidziane w tych artykułach, jakby były nimi związane. Każde państwo, które pragnie wykonywać te prawa, składa w tym celu Dyrektorowi Generalnemu pisemną notyfikację, która nabiera mocy w dniu jej przyjęcia. Państwa te są uważane do wyżej wymienionego dnia za członków Zgromadzenia.<br>
2. Dopóki wszystkie państwa należące do Związku nie staną się członkami Organizacji, dopóty Międzynarodowe Biuro Organizacji działa również jako Biuro Związku, a Dyrektor Generalny jako Dyrektor tego Biura.<br>
Linia 404:
'''ZAŁĄCZNIK'''
1. Każde Państwo uważane zgodnie z ustaloną praktyką Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych za państwo rozwijające się, które ratyfikuje lub przystąpi do niniejszego aktu, którego integralną część stanowi niniejszy załącznik, oraz które ze względu na swą sytuację gospodarczą i swe potrzeby społeczne i kulturalne nie sądzi, by mogło niezwłocznie wydać odpowiednie przepisy w celu zapewnienia ochrony wszystkich praw przewidzianych w niniejszym akcie, może w notyfikacji złożonej Dyrektorowi Generalnemu w chwili złożenia swego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia albo, z zastrzeżeniem artykułu V ustępu 1 litery c), kiedykolwiek później oświadczyć, że chce korzystać z możliwości przewidzianych w artykule II lub w artykule III albo z obydwóch tych możliwości. Może ono, zamiast wyrażenia chęci korzystania z możliwości przewidzianych w artykule II, złożyć oświadczenie zgodnie z artykułem V ustępem 1 literą a).<br>
2. a) Każde oświadczenie, złożone w myśl ustępu 1 i notyfikowane przed upływem okresu dziesięciu lat od wejścia w życie artykułów od 1 do 21 i niniejszego załącznika zgodnie z artykułem 28 ustępem 2, jest ważne aż do upływu tego okresu. Może ono być ponowione w całości lub w części na kolejne okresy dziesięcioletnie w drodze notyfikacji złożonej Dyrektorowi Generalnemu nie wcześniej niż piętnaście miesięcy i nie później niż trzy miesiące przed upływem biegnącego okresu dziesięcioletniego.
Linia 415:
:b) W odniesieniu do dzieł, których państwo pochodzenia złożyło oświadczenie zgodnie z artykułem V ustępem 1 literą a), nie może być wykonywane prawo wzajemności, przewidziane w zdaniu drugim artykułu 30 w ustępie 2) pod literą b) aż do upływu terminu zastosowanego zgodnie z artykułem I ustępem 3.
1. Każde państwo, które oświadczyło, że chce skorzystać z możliwości przewidzianych w niniejszym artykule, będzie uprawnione, w odniesieniu do dzieł publikowanych w formie drukowanej lub wszelkiej innej analogicznej formie reprodukcji, do zastąpienia wyłącznego prawa tłumaczenia przewidzianego w artykule 8 systemem niewyłącznych i niezbywalnych licencji, udzielonych przez właściwą władzę na niżej określonych warunkach i zgodnie z artykułem IV.<br>
2. a) Jeżeli po upływie okresu trzech lat lub - ustalonego przez ustawodawstwo wewnętrzne danego państwa - dłuższego okresu od pierwszej publikacji dzieła nie zostało opublikowane przez podmiot prawa tłumaczenia lub za jego zezwoleniem tłumaczenie tego dzieła na język powszechnie używany w tym państwie, to, z zastrzeżeniem ustępu 3, każdy obywatel tego państwa może otrzymać licencję na dokonanie tłumaczenia dzieła na ten język i opublikować to tłumaczenie w formie drukowanej lub wszelkiej innej analogicznej formie reprodukcji.
Linia 441:
:d) Z zastrzeżeniem postanowień litery a) i litery c), do przyznania i wykonywania każdej licencji udzielonej na podstawie niniejszego ustępu mają zastosowanie postanowienia poprzednich ustępów.
1. Każde państwo, które oświadczyło, że pragnie korzystać z możliwości przewidzianych w niniejszym artykule, będzie uprawnione do zastąpienia wyłącznego prawa reprodukcji, przewidzianego w artykule 9, przez system niewyłącznych i niezbywalnych licencji, udzielanych przez właściwą władzę na niżej określonych warunkach i zgodnie z artykułem IV.<br>
2. a) W odniesieniu do dzieła, do którego stosuje się niniejszy artykuł na podstawie ustępu 7, i jeżeli po upływie:
Linia 468:
:b) Niniejszy artykuł stosuje się również do odtworzeń dźwiękowo-wizualnych legalnych utrwaleń dźwiękowo-wizualnych, jeżeli stanowią lub obejmują dzieła chronione, jak też - do tłumaczeń włączonych do nich tekstów w języku powszechnie używanym w kraju, w którym wystąpiono o licencję, pod warunkiem że utrwalenia dźwiękowo-wizualne, o których mowa, zostały przygotowane i opublikowane wyłącznie dla potrzeb szkoleniowych.
1. Licencje przewidziane w artykule II lub w artykule III mogą być udzielone tylko wówczas, gdy ubiegający się, zgodnie z przepisami obowiązującymi w danym państwie, udowodni, że zwrócił się do podmiotu prawa o zezwolenie na dokonanie tłumaczenia i jego opublikowanie lub na reprodukcję i opublikowanie wydania, w zależności od wypadku, i nie mógł otrzymać jego zezwolenia albo gdy mimo dołożenia należytej staranności nie mógł go odnaleźć. Jednocześnie z wystosowaniem prośby do podmiotu prawa ubiegający się powinien o tym poinformować każdy krajowy lub międzynarodowy ośrodek informacyjny, o którym mowa w ustępie 2.<br>
2. W razie niemożności odnalezienia podmiotu prawa, ubiegający się powinien przesłać pocztą lotniczą listem poleconym odpisy wniosku przedstawionego przez niego władzy właściwej do udzielenia licencji - do wydawcy, którego nazwa jest umieszczona na dziele, i do każdego krajowego lub międzynarodowego ośrodka informacyjnego, który może być wyznaczony w notyfikacji złożonej w tym celu Dyrektorowi Generalnemu przez Rząd państwa, w którym przypuszczalnie wydawca ma główne miejsce swej działalności.<br>
Linia 486:
:b) W ramach ustawodawstwa krajowego należy przedsięwziąć środki w celu zapewnienia poprawności tłumaczenia lub w zależności od wypadku - dokładności reprodukcji wydania, o które chodzi.
1. a) Każde państwo uprawnione do oświadczenia, że pragnie korzystać z możliwości przewidzianych w artykule II, może, w razie ratyfikowania niniejszego aktu lub przystąpienia do niego, zamiast takiego oświadczenia
::i) jeżeli jest państwem, do którego ma zastosowanie artykuł 30 ustęp 2 litera a), złożyć oświadczenie w myśl tego postanowienia w odniesieniu do prawa tłumaczenia;
Linia 496:
3. Każde państwo, które przestało być uważane za państwo rozwijające się, o jakim mowa w artykule I w ustępie 1, będzie mogło, najpóźniej w ciągu dwóch lat przed upływem terminu ustalonego zgodnie z artykułem I ustępem 3, złożyć oświadczenie w myśl pierwszego zdania artykułu 30 ustępu 2 litery b), niezależnie od tego, że nie chodzi o państwo nie należące do Związku. Oświadczenie to nabiera mocy z dniem, w którym upływa termin ustalony zgodnie z artykułem I ustępem 3.
1. Każde państwo należące do Związku, począwszy od daty niniejszego aktu lub w każdej chwili, zanim zwiąże się artykułami od 1 do 21 i niniejszym załącznikiem, może oświadczyć:
:i) jeżeli chodzi o państwo, które, gdyby było związane artykułami od 1 do 21 i niniejszym załącznikiem, byłoby uprawnione do korzystania z możliwości przewidzianych w artykule I w ustępie 1 - że będzie stosowało postanowienia artykułu II lub artykułu III albo obydwu tych artykułów do dzieł, których państwo pochodzenia na podstawie punktu ii) niniejszego ustępu przyjmuje stosowanie tych artykułów do takich dzieł lub jest związane artykułami od 1 do 21 i niniejszym załącznikiem; oświadczenie takie może się powoływać na artykuł V zamiast na artykuł II;
|