Wikiźródła

Biblia Gdańska/Pieśń nad pieśniami Salomonowa 2: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m Wycofano edycje użytkownika 83.4.113.137 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to DonnerJack.bot.
m proof
Linia 1:
{{BG Pieśń nad Pieśniami}}
==Pnp 2==
 
 
1 Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.<br>
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/721" fromsection="Pnp2" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/721" tosection="Pnp2" />
2 Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.<br>
 
3 Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.<br>
 
4 Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.<br>
5 Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.<br>
6 Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.<br>
7 Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.<br>
8 Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.<br>
9 Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.<br>
10 Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.<br>
11 Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.<br>
12 Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.<br>
13 Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.<br>
14 Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.<br>
15 Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.<br>
16 Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;<br>
17 Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.
{{DG}}
 
{{Przypisy}}
{{nawigacja|bieżący=Pnp 2|wstecz=[[Biblia Gdańska/Pieśń nad Pieśniami 1|Pnp 1]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Pieśń nad Pieśniami 3|Pnp 3]]}}▼
 
▲{{nawigacja|bieżący=Pnp 2|wstecz=[[Biblia Gdańska/Pieśń nad Pieśniamipieśniami Salomonowa 1|Pnp 1]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Pieśń nad Pieśniamipieśniami Salomonowa 3|Pnp 3]]}}
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Pieśń nad Pieśniami|Pnp 2]]
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Gdańska/Pieśń_nad_pieśniami_Salomonowa_2”