Wikiźródła

Biblia Gdańska/Ecclesiastes 8: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
linki poprawione
m proof
Linia 1:
{{BG Księga Kaznodziei Salomona}}
 
==Koh 8==
 
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/717" fromsection="Ecc8" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/717" tosection="Ecc8" />
1 Mądrość człowieka oświeca oblicze jego, a hardość twarzy jego odmienia.<br>
 
2 Jać radzę, abyś wyroku królewskiego przestrzegał a wszakże według przysięgi Bożej.<br>
 
3 Nie skwapiaj się odejść od oblicza jego, ani trwaj w uporze; albowiem cobykolwiek chciał, uczyniłciby.<br>
4 Bo gdzie słowo królewskie, tam i moc jego: a któż mu rzecze: Co czynisz?<br>
5 Kto strzeże przykazania, nie uzna nic złego; i czas i przyczyny zna serce mądrego.<br>
6 Albowiem wszelki zamysł ma czas i przyczyny; aleć wielka bieda trzyma się człowieka,<br>
7 Że nie wie, co ma być; bo kiedy się co stanie, któż mu oznajmi?<br>
8 Niemasz człowieka, coby miał moc nad żywotem, żeby zahamował duszę, ani ma mocy nade dniem śmierci; ani ma, czemby się bronił w tym boju, ani wyswobodzi niezbożnego niepobożność.<br>
9 Tom wszystko widział, gdym przyłożył serce swoje do tego wszystkiego, co się pod słońcem dzieje; widziałem ten czas, którego panuje człowiek nad człowiekiem na jego złe.<br>
10 Tedym widział niezbożnych pogrzebionych, że się zaś nawrócili; ale którzy z miejsca świętego odeszli, przyszli w zapamiętanie w onem mieście, w którem dobrze czynili. I toć jest marność.<br>
11 Bo iż nie zaraz wychodzi dekret na złe sprawy, przetoż na tem jest wszystko serce synów ludzkich, aby czynili złe rzeczy.<br>
12 A chociaż grzesznik sto kroć źle czyni, i odwłacza mu się, wszakże ja wiem, że dobrze będzie bojącym się Boga, którzy się boją oblicza jego.<br>
13 Ale niezbożnemu nie dobrze będzie, ani się przedłużą dni jego, owszem pomija jako cień, przeto, iż się nie boi oblicza Bożego.<br>
14 Jest też marność, która się dzieje na ziemi, że bywają sprawiedliwi, którym się tak powodzi, jakoby czynili uczynki niepobożnych; zasię bywają niepobożni, którym się tak powodzi, jakoby czynili uczynki sprawiedliwych. Przetożem rzekł: I toć jest marność.<br>
15 A tak chwaliłem wesele, przeto, iż niemasz nic lepszego człowiekowi pod słońcem, jedno jeść, i pić, i weselić się, a iż mu jedno to zostaje z pracy jego po wszystkie dni żywota jego, które mu Bóg dał pod słońcem.<br>
16 A chociażem udał serce swe na to, abym doszedł mądrości, i zrozumiał kłopoty, które się dzieją na ziemi, dla których człowiek ani we dnie ani w nocy nie śpi;<br>
17 A wszakże widziałem przy każdym uczynku Bożym, że nie może człowiek doścignąć sprawy, która się dzieje pod słońcem. Starać się człowiek chcąc tego dojść, ale nie dochodzi; owszem choćby rzekł mądry, że się chce dowiedzieć, nie będzie mógł znaleść.
{{DG}}
 
{{Przypisy}}
{{nawigacja|bieżący=Koh 8|wstecz=[[Biblia Gdańska/Księga Kaznodziei Salomona 7|Koh 7]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Księga Kaznodziei Salomona 9|Koh 9]]}}▼
 
▲{{nawigacja|bieżący=Koh 8|wstecz=[[Biblia Gdańska/Księga Kaznodziei SalomonaEcclesiastes 7|Koh 7]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Księga Kaznodziei SalomonaEcclesiastes 9|Koh 9]]}}
 
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Kaznodziei Salomona|Koh 08]]
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Gdańska/Ecclesiastes_8”