Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Żydów 6: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
linki poprawione
m proof
Linia 1:
{{BG List do Hebrajczyków}}
 
==Hbr 6==
 
1 Przetoż zaniechawszy początkowych nauk o Chrystusie, miejmy się ku doskonałości, nie znowu zakładając grunty pokuty od uczynków martwych i wiary w Boga.<br>
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1255" fromsection="Hbr6" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1256" tosection="Hbr6" />
2 Nauki o chrzcie i o wkładaniu rąk, i o powstaniu umarłych, i o sądzie wiecznym;<br>
 
3 A to uczynimy, jeźli tylko Bóg dopuści.<br>
 
4 Albowiem niemożebne jest, aby ci, którzy są raz oświeceni i skosztowali daru niebieskiego, i uczestnikami się stali Ducha Świętego,<br>
5 Skosztowali też dobrego słowa Bożego i mocy przyszłego wieku,<br>
6 Gdyby odpadli, aby się zaś odnowili ku pokucie, jako ci, którzy sobie znowu krzyżują Syna Bożego i jawnie go sromocą.<br>
7 Albowiem ziemia, która często na się przychodzący deszcz pije i rodzi ziele przygodne tym, którzy ją sprawują, bierze błogosławieństwo od Boga;<br>
8 Lecz która przynosi ciernie i osty, odrzucona jest i bliska przeklęstwa, która na koniec bywa spalona.<br>
9 A wszakże, najmilsi! pewniśmy o was coś lepszego i zbawienia bliższego, chociaż tak mówimy.<br>
10 Albowiem nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapamiętał pracy waszej i pracowitej miłości, którąście okazali ku imieniu jego, gdyście służyli świętym i jeszcze służycie.<br>
11 A żądamy, aby każdy z was toż staranie pokazywał ku nabyciu zupełnej nadziei aż do końca.<br>
12 Abyście nie byli gnuśnymi, ale naśladowcami tych, którzy przez wiarę i cierpliwość odziedziczyli obietnicę.<br>
13 Albowiem Bóg obietnicę czyniąc Abrahamowi, gdy nie miał przez kogo większego przysiąc, przysiągł przez siebie samego,<br>
14 Mówiąc: Zaiste błogosławiąc błogosławić ci będę i rozmnażając rozmnożę cię.<br>
15 A tak długo czekając, dostąpił obietnicy.<br>
16 Ludzieć wprawdzie przez większego przysięgają, a przysięga, która się dzieje ku potwierdzeniu, jest między nimi końcem wszystkich sporów.<br>
17 Dlatego też Bóg chcąc dostatecznie okazać dziedzicom obietnicy nieodmienność rady swojej, uczynił na to przysięgę,<br>
18 Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,<br>
19 Którą mamy jako kotwicę duszy, i bezpieczną, i pewną, i wchodzącą aż wewnątrz za zasłonę,<br>
20 Gdzie przewodnik dla nas wszedł, Jezus, stawszy się według porządku Melchisedekowego najwyższym kapłanem na wieki.
{{DG}}
 
{{nawigacja|autor=|tytuł=Biblia Gdańska|bieżący=Hbr 6|wstecz=[[Biblia Gdańska/List do Hebrajczyków 5|Hbr 5]]|dalej=[[Biblia Gdańska/List do Hebrajczyków 7|Hbr 7]]}}
{{Przypisy}}
 
{{nawigacja|autor=|tytuł=Biblia Gdańska|bieżący=Hbr 6|wstecz=[[Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do HebrajczykówŻydów 5|Hbr 5]]|dalej=[[Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do HebrajczykówŻydów 7|Hbr 7]]}}
[[Kategoria:Biblia Gdańska: List do Hebrajczyków|Hbr 06]]