W książeczce niniejszej podajemy odczyt prof. Forela, wygłoszony w Budapeszcie na Międzynarodowym kongresie antialkoholicznym wobec około tysiąca abstynentów, przybyłych z rozmaitych stron świata. Odczyt ten był jednym z kulminacyjnych momentów Kongresu po 1-sze dla tego, że stanowił punkt styczny dwóch pokrewnych sobie gałęzi walki ze zwyrodnieniem: ruchu abstynenckiego, i abolicyonistycznego, a po 2-ie dla tego, że bardzo wyraźnie obnażył fundamenty, na jakich się buduje istotne odrodzenie ludzkości, jedynie prawdziwy postęp; pokazał, że warunkiem sine qua non wszelkiego postępu jest ratunek ludzkości od zwyrodnienia. Odczyt ten powinien więc być przestudyowany starannie nie tylko przez tych, którzy się interesują sprawą antialkoholizmu albo abolicyonizmu, ale też i przez każdego, kto się interesuje jakąbądź gałęzią ruchu etycznego, albo też całą pełnią rozlewu tego ruchu. Ten, kto się zastanawia nad odrodzeniem ludzkości, nad zreformowaniem i uszczęśliwieniem jej dalszego rozwoju, nad całością rozkwitu sumy wszystkich reform w postaci zalewu jutrzejszych dni historyi jasnością ruchu etycznego, powinien korzystać z prac Forela, Bungego i całego szeregu innych przyrodników, którzy poznali podstawy dalszego rozwoju gatunku homo i opracowują zasady hygieny rasowej. W ich pracach, a szczególniej w tej książeczce, czytelnik, miłujący ludzi i pragnący poświęcić się dla ich dobra, znajdzie dużo wskazówek, które wyprowadzą myśl jego z zależności od utartych a nieprawdziwych szablonów doktrynerskich na szeroką drogę dążeń samoistnych.
Dlatego też korzystamy z upoważnienia autora, aby przekład jego odczytu podać społeczeństwu polskiemu. Przypominamy, że jednym z pierwszych artykułów, jakie pisał Forel o „blastophthoryi“, był artykuł pod tyt.: „Do polaków o zwyrodnieniu“, zamieszczony w n-rze 1-szym „Przyszłości“ 1905 r.
Odczyt ten był drukowany w sprawozdaniu z Kongresu i prócz tego jako osobna broszura w niemieckiej Bibliotece robotniczej. Podajemy właśnie przekład przedmowy do wydania robotniczego, ponieważ zawiera ona parę cennych uwag. Podajemy również w całości dyskusyę, jaka się wywiązała po odczycie, bo i tam się znajdą miejsca, mogące służyć poniekąd dopełnieniem odczytu.
W przedmowie tłumacza czytelnik znajdzie niezbędną krytykę z punktu widzenia ściśle naukowego, której nie wolno nam było pominąć.
