Strona:Adam Mickiewicz Poezye 1822 S129.jpg

Ta strona została uwierzytelniona.

Jeśli jéj i sam ż obcych wziąć nie zechcesz szyków,
I własną mocą w boju zgnębisz przeciwników;
Wtenczas dla nich prócz straty największa sromota,
Według praw tracą sławę i paść muszą kota.
Częstokroć wódz w swéj sile zaufany zbytnie,
Niechce rycérki myśląc, iż sam wszystkich wytnie;
A tymczasem przeciwnik mając pomoc w damie,
Wypędzi go z obozu, doścignie i złamie;
Już wódz chwieje się ranny, miecz upuszcza z dłoni,
Kochanka nad nim żadnéj łezki nie uroni:
Tak, co wprzódy zwycięstwa karmił się otuchą,
Umiera, a co gorsza umiéra na sucho.
Pary więc szukaj gwałtem, lub przez chytre środki,
W parze miłe zwycięstwo, w parze i zgon słodki.
Choć przegrasz, mniejszą będzie daleko przegrana,
Jeżeli grob twój łzami odwilży kochana.