Ta strona została uwierzytelniona.
Osoby:
Ari (Hari), namiestnik Waruny.
Rudir (Rudira), syn jego.[1]
Agigarta, brat Arego.
Sunaseppa, syn Agigarty.
Maja (Maya)[2], córka króla Waruny.[3]
Dwaj bracia bliźni.[4]
Taksaka, król wężów piekielnych.[5]
Yama, bóstwo śmierci.[6]
- ↑
Rudra, co w sanskrycie znaczy: wyjący lub ryczący – wedyjsko-bramiński bóg burzy i zniszczenia, siejący strach i przerażenie a (także choroby i śmierć) strzelec; ale niosący także powodzenie. Pan zwierząt i opiekun myśliwych. Ojciec Rudrów. W późniejszych czasach utożsamiano Rudrę z Śiwą.
- ↑ Maja, co w sanskrycie oznacza; czarodziejską siłę, ale też złudzenie lub pozór, złudzenie – wedyjska pierwotna siła albo też czarodziejska moc bogów, stworzona przez Wisznu, a która następnie dała początek całemu światu; w hinduizmie przydomek boskiej matki (Mahadewi, a w siwaizmie Uma, Gauri, Parwati oraz Durga, Kali); w hinduizmie też złudny świat jako przeciwieństwo rzeczywistego świata – Brahmana.
- ↑ Waruna, co znaczy w sanskrycie wszechogarniający – wedyjski wszechwiedzący bóg nieba i żywiciele świata; wszechwiedzący i wszechwidzący, w bramaiźmie patron prawdy, prawa i porządku, syn Kaśjapy i Aditi, mąż Waruni, Warunani, któremu składa się w ofierze ciemne barany jako bogowi nocnych ciemności; w hinduizmie bóg morza i oceanów, oraz wód lądowych i deszczu, patronujący zachodowi świata, przedstawiany z pętlą i naczyniem z wodą, jego kolorami są biały i niebieski.
- ↑ Aświnowie, co w sanskrycie znaczy woźnice, lub inaczej Nasatjowie, tzn. z kolei: przybywający z pomocą – w wyznaniach wedyjskich i bramińskich dwaj bogowie-bliźniacy, synowie Wiwaswanta i Saranju, bracia Manu i Jamy. Pojawiają się na porannym niebie w zaprzęgniętym w rumaki złotym wozie. Patronować mieli uprawie roli i hodowli bydła, byli też bogami porannego i wieczornego zmierzchu lub gwiazdy porannej i wieczornej i boskimi lekarzami. Na podobiznach z głowami koni. Podkreśla się ich pewne podobieństwo do Dioskurów: Kastora i Polideukesa vel Castora i Polluksa. Patrz też artykuł w Wikipedii
- ↑ Taksaka (lub Takszaka), król nagów, ojciec Aswasena, starszy brat Srutasena, (mieszkającego w Mahadjumnie). Takszaka jest wzmiankowany w Mahabharacie, która podaje, że: Ardżuna i Kriszna napadli na las Kandawa pod nieobecność Takszaki, mordując jego żonę, za co ten mścił się zatruwając w przebraniu jedzenie króla Parikszita, (wnuka Ardżuny) i przeszkadzając specjalistom od zatruć z klanu Kasjapa. Potem zamieszkał w mieście nagów, zwanym Takszasila, z którego został wypędzony przez króla Janamejaya, (syna Parikszita). Na wygnaniu miał rabować podróżnych na granicy, (w tym bramina Utanka z ofiarowanych mu przez królową Pauszję kolczyków) za co dalej był ścigany przez króla Janamejaya. Szukał schronienia w królestwie Dewów i ochrony jego władcy, a swego przyjaciela Indry, ale został przez króla Janamejaya schwytany wraz z innymi królami nagów, a uwolniony dzięki braminowi Astice, (synowi bramina i nagini Manasy). Po ich powrocie do Takszasila zapanował pokój.
Taksaka (lub Takszaka) w mitologii buddyjskiej jest piątym z ośmiu królów Nagów, ten który miał dać Buddzie sutrę lotosu.
- ↑ Jama, co znaczy w sanskrycie: opanowanie – wedyjski protoplasta ludzi i pierwszy śmiertelnik, który wszystkim następcom wskazuje drogę do krainy ojców; syn Surjego a brat Jami vel Jamuny; w braminizmie (i do niego też odnosi się też autor) bóg śmierci i czasu, władca krainy umarłych i ich sędzia, syn Wiwaswanta i Saranju, brat Manu i Aświnów, mąż Dhumorny (co znaczy: zasłony dymu, a tyczy tego dymu który unosi się ze stosów ofiarnych). Włada południową stroną świata.
