zabierali, nie zostawując właścicielom zboża ani siana; przez pół roku konsystując w takim nierządzie, barbarzyństwo swe płodziło zbytki.
Stanisławowi Augustowi carowa rozkazała z Warszawy do Grodna wyjechać, któremu na konwój dano sześćdziesiąt jegrów, i jak przybył do Grodna, ks. Repnin wraz z szambelanami, przeznaczonymi od carowej dla służby królewskiej, na dole w pałacu w Grodnie czekali i witali króla, oświadczając mu komplement, iż znajduje się już w kraju imperatorowej.
I tak ogromne i sławne od tysiąca lat królestwo polskie, przez rodaka zdrajcę króla swego i przez wyrodków kraju swego zniszczone i z swego wyzute jestestwa, nie ogląda kawałka ziemi, któraby zwaną była Polską! Et sic pereant felicia Regna! [1]
Nagrobek dla Zajączka, gener. lejtnanta, zdrajcy ojczyzny:
Tu na laurach spoczywa ów rycerz po pracy, [2]
Co na wasze nieszczęście spadł z nieba, Polacy,
Ów obrońca okopów, sławny z swej odwagi
Co najpierwszy przed wschodem słońca uszedł z Pragi,
I w przeciągu jak minut kilkunastu prawie
Oddał na rzeź to miasto, sam się skrył w Warszawie.
Ale jak lud zaręcza i z nich młódź gorąca,
Że miał imię i nogi i serce zająca.
In Anno 1794, po klęsce pod Pragą, objął rządy nad Warszawą ów tedy wariat i pijak Suwarow i rządził Warszawą i krajem pozostałym Polski przez niedziel kilka, nim przybył od carowej przeznaczony do cywilności Buxchoeden, gener.-major Suwarow zaś komenderował wojskiem i pobłażał żołnierzom; srogie stąd wynikały eksorbitacye [3], bez żadnego zawsze ukarania. Generał Buxchoeden przybywszy, objął w swe rządy wo-
