zaprawdę powiadam ci: Ieźliby się kto nie narodził[1] z wody i z ducha, nie może wniść do królestwa Bożego.
6. Co się narodziło[2] z ciała, ciało iest, a co się narodziło z ducha, duch iest.
7. Nie dziwuy się, żemci powiedział; Musicie się z nowu narodzić.
8. Wiatr, gdzie chce, wieie, i głos iego słyszysz, ale nie wiesz, zkąd przychodzi i dokąd idzie; takżeć iest każdy, który się narodził z ducha.
9. Odpowiedział Nikodem i rzekł mu: Iakoż to bydź może?
10. Odpowiedział Iezus i rzekł mu: Tyś iest nauczycielem w Izraelu a tego nie wiesz?
11. Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, iż co[3] wiemy, mówimy, a cośmy widzieli, świadczymy; ale świadectwa naszego nie przyimuiecie.
12. Ieźliż gdym wam ziemskie rzeczy powiadał a nie wierzycie, iakoż, będęli wam powiadał niebieskie, uwierzycie?
13. A nikt niewstąpił[4] do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy, który iest w niebie.
II. 14. A iako[5] Moyżesz węża na puszczy wywyższył, tak musi bydź wywyższony Syn człowieczy,
15. Aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.]
16. Albowiem tak Bóg umiłował świat, że syna swego iednorodzonego dał[6], aby każdy, kto[7] weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.
17. Boć nie posłał[8] Bóg syna swego na świat, aby sądził świat, ale aby świat był zbawiony przezeń.
18. Kto[9] wierzy weń, nie będzie osądzony; ale kto nie wierzy, iuż iest[10] osądzony, iż nie uwierzył w imię iednorodzonego syna Bożego.
19. A tenci iest sąd, że światłość[11] przyszła na świat, lecz ludzie bardziéy umiłowali ciemność niż światłość; bo były złe uczynki ich.
20. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie idzie na światłość, aby nie były zganione uczynki iego.
21. Lecz kto czyni prawdę, przychodzi do światłości, aby były iawne[12] uczynki iego, iż w Bogu są uczynione.]
22. Potym przyszedł Iezus i uczniowie iego do Iudskiéy ziemi, i tam przemieszkiwał z nimi[13] i chrzcił.
III. 23. Chrzcił téż i Ian[14] w Enon, blisko[15] Salim; bo tam było wiele wód, a ludzie przychodzili i chrzcili się.
24. Bo ieszcze Ian[16] nie był podany do więzienia.
25. Wszczęła się tedy gadka między uczniami Ianowymi i między Żydami o oczyścianiu.
26. I przyszli do Iana i rzekli mu: Mistrzu! ten, który był z tobą[17] za Iordanem, któremuś ty[18] dał świadectwo, ten oto chrzci, a wszyscy idą do niego.
IV. 27. Odpowiedział Ian i rzekł: Nie może nic wziąć człowiek, ieźliby mu nie było dano z nieba.
28. Wy sami iesteście mi świadkami, żem powiedział: Nie iestem ia[19] Chrystus, ale żem posłany[20] przed nim.
29. Kto ma oblubienicę, ten iest oblubieniec a przyiaciel oblubieńców, który stoi a słucha go, weseli się weselem dla głosu oblubieńcowego, przetoż to wesele moie wypełnione iest.
30. On musi rość, a mnie musi ubywać.
31. Kto z góry przyszedł, nade wszystkie iest; kto z ziemi iest, ziemski iest i ziemskie rzeczy mówi; ten, który z nieba przyszedł, nade wszystkie iest.
32. A co widział i[21] słyszał, to świadczy, ale świadectwa iego żaden nie przyimuie.
33. Kto przyimuie świadectwo iego, ten zapieczętował, że Bóg iest[22] prawdziwy.
34. Albowiem ten, którego Bóg po-
- ↑ Tyt. 3, 5.
- ↑ Rzym. 8, 5.
- ↑ Ian. 8, 38.
- ↑ Ian. 6, 62. Efez. 4, 9. 10.
- ↑ 4 Moy. 21, 9. 2 Król. 18, 4.
- ↑ 1 Ian. 4, 9.
- ↑ Mark. 16, 16. 1 Ian. 5, 10.
- ↑ Ian. 12, 47.
- ↑ Ian. 5, 24. r. 6, 40.
- ↑ Mark. 16, 16.
- ↑ Ian. 1, 9.
- ↑ Efez. 5, 8. 9. 13.
- ↑ Ian. 4, 2.
- ↑ Matt. 3, 6.
- ↑ 1 Sam. 9, 4.
- ↑ Matt. 14, 3.
- ↑ Matt. 3, 13.
- ↑ Ian. 1, 15.
- ↑ Ian. 1, 20. 30.
- ↑ Mal. 3, 1.
- ↑ Ian. 5, 19. 20.
- ↑ Ian. 8, 26.
