tem proszę, ale za tymi, któreś mi dał; bo twoi są.
10. I wszystko moie iest twoie, a[1] twoie, moie, i uwielbionym iest w nich.
11. A nie iestem więcéy na świecie, ale oni są na świecie, a ia do ciebie idę. Oycze święty, zachoway ie w imieniu twoiém, któreś mi dał, aby byli iedno, iako i my.
12. Gdym z nimi był[2] na świecie, Iam ie zachowywał w imieniu twoiém; któreś mi[3] dał, strzegłem ich, i żaden[4] z nich nie zginął, tylko on syn zatracenia, żeby się[5] pismo wypełniło.
13. Ale teraz do ciebie idę, i mówię to na świecie, aby mieli radość moię doskonałą w sobie.
14. Iam im dał słowo twoie, a świat ie miał w nienawiści; bo nie są z świata.[6]
15. Nie proszę, abyś ie wziął z świata, ale abyś ie zachował ode złego.
16. Nie sąć z świata, iako i ia nie iestem z świata.
17. Poświęćże ie w prawdzie twoiéy; słowo twoie[7] iest prawdą.
18. Iakoś ty mię posłał na[8] świat, tak i ia posłałem ie na świat.
19. A ia poświęcam samego siebie za nie, aby i oni poświęceni byli w prawdzie.
III. 20. A nie tylko za tymi proszę, lecz i za onymi, którzy przez słowo ich uwierzą w mię;
21. Aby wszyscy[9] byli iedno, iako ty,[10] oycze! we mnie a ia w tobie; aby i oni w nas iedno byli, aby świat uwierzył, żeś ty mię posłał.
22. A ia tę chwałę, którąś mi dał, dałem im, aby byli iedno, iako my iedno[11] iesteśmy,
23. I w nich a ty we mnie, aby byli doskonałymi w iedno, a iżby poznał świat, żeś ty mię posłał, a iżeś ie umiłował, iakoś i mię umiłował.
24. Oycze! któreś mi dał, chcę aby[12] gdziem ia iest, i oni byli zemną, aby oglądali chwałę moię, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata.
25. Oycze sprawiedliwy! i świat[13] cię nie poznał; alem ia cię poznał, a i ci poznali, żeś ty mię[14] posłał.
26. I uczyniłem im znaiome imię twoie i znaiome uczynię, aby miłość, którąś mię umiłował, w nich była a a w nich.
To powiedziawszy Iezus, wyszedł[15] z uczniami swoimi przez potok Cedron, gdzie był ogród, do którego on wszedł i uczniowie iego.
2. A wiedział i Iudasz, który go wydawał, ono mieysce; bo się tam często schadzał Iezus z uczniami swoimi.
3. Przetoż Iudasz[16] wziąwszy rotę i sługi od przednieyszych Kapłanów i Faryzeuszów, przyszedł tam z laterniami i z pochodniami i z broniami.
4. Tedy Iezus wiedząc wszystko, co nań przyiść miało, wyszedłszy rzekł im: Kogo szukacie?
5. Odpowiedzieli mu: Iezusa Nazareńskiego. Rzekł im Iezus: Iam iest. A stał z nimi i Iudasz, który go wydawał.
6. A skoro im rzekł: Iam[17] iest, postąpili nazad, i padli na ziemię.
7. Tedy ich zasię spytał: Kogo szukacie? A oni rzekli: Iezusa Nazareńskiego.
8. Odpowiedział Iezus: Powiedziałem wam, iam iest; ieźli tedy mię szukacie, dopuśćcież tym odeyść;
9. Aby się wypełniły słowa, którem był powiedział: Nie straciłem żadnego z tych, któreś[18] mi dał.
10. Tedy Symon Piotr[19] maiąc miecz, dobył go, i uderzył sługę Kapłana naywyższego, i uciął mu ucho
- ↑ Ian. 16, 15.
- ↑ Ian. 6, 39.
- ↑ Izai. 8, 18.
- ↑ Ian. 18, 9.
- ↑ Ps. 69, 29. Ps. 109, 8.
- ↑ Ian. 15, 18. 19.
- ↑ Ian. 8, 32.
- ↑ Ian. 20, 21.
- ↑ Gal. 3, 28. Efez. 4, 3.
- ↑ Ian. 10, 38. r. 14, 11.
- ↑ Ian. 10, 30.
- ↑ Ian. 12, 26. r. 14, 3.
- ↑ Ian. 15, 21. r. 16, 3.
- ↑ Ian. 16, 27.
- ↑ Matt. 26, 36. Mark. 14, 32. Łuk. 22, 39.
- ↑ Matt. 26, 47. Mark. 14, 43. Łuk. 22, 47.
- ↑ Ian. 6, 20.
- ↑ Ian. 17, 12.
- ↑ Matt. 26, 51. Łuk. 22, 50.