Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1124

Ta strona została przepisana.

38. Rzekł mu Piłat; Cóż iest prawda? A to rzekłszy, wyszedł zasię do Żydów i rzekł im: Ia w nim żadnéy winy nie znayduię.
39. A téż u was iest[1] ten zwyczay, abym wam iednego wypuścił na wielkąnoc: chcecież tedy, abym wam wypuścił tego Króla Żydowskiego?
40. Tedy zasię wszyscy zawołali, mówiąc: Nie tego, ale[2] Barabbasza! A ten Barabbasz był zbóyca.

ROZDZIAŁ XIX.
I. Piłat Chrystusa ubiczowanego 1. II. i cierniem ukoronowanego 2. 3. III. chcąc wyzwolić 4 — 7. IV. uporem Żydów zwyciężony będąc 8 — 15. V. na ukrzyżowanie skazał 16 — 25. VI. Iezus matkę uczniowi zlecił 26 — 29. VII. Octu skosztowawszy umarł 30 — 33. VIII. Bok Pański włócznią przebito 34 — 37. IX. z krzyża go zdięto 38. 39. X. i pochowano 40 — 42.

Tedy Piłat wziął[3] Iezusa i ubiczował go.
II. 2. A żołnierze uplotłszy[4] koronę z ciernia, włożyli na głowę iego, i płaszczem szarłatowym przyodziali go,
3. A mówili: Bądź pozdrowiony Królu Żydowski! i dawali mu policzki.
III. 4. I zasię wyszedł Piłat[5] na dwór, i rzekł im: Oto, go wam wywiodę na dwór, abyście wiedzieli, iż w nim żadnéy winy nie znayduię.
5. Tedy Iezus wyszedł na dwór, niosąc onę cierniową koronę i on płaszcz szarłatowy: i rzekł im Piłat: Oto, człowiek!
6. A gdy go uyrzeli przednieysi Kapłani i słudzy ich, zawołali mówiąc: Ukrzyżuy, ukrzyżuy go! Rzekł im Piłat: Weźmiycież go wy, a ukrzyżuycie; boć ia w nim żadnéy winy nie znayduię.
7. Odpowiedzieli mu Żydowie: Myć zakon mamy, i według zakonu naszego[6] ma umrzeć; bo się[7] czynił synem Bożym.
IV. 8. A gdy Piłat usłyszał te słowa, bardziéy się uląkł.
9. I wszedł zasię do Ratusza, i rzekł do Iezusa: Zkądżeś ty iest? Lecz mu Iezus nie dał odpowiedzi.
10. Tedy mu rzekł Piłat: Nie mówisz zemną? Nie wiesz, iż mam moc ukrzyżować cię, i mam moc wypuścić cię?
11. Odpowiedział Iezus: Nie miałbyś żadnéy mocy nademną, być nie była[8] dana z góry; przetoż kto mię tobie wydał większy grzech ma.
12. Odtąd Piłat starał się o to, iakoby go wypuścił; lecz Żydowie wołali mówiąc: Ieźli go wypuścisz, nie iesteś przyiacielem Cesarskim; każdy bowiem, co się[9] Królem czyni, sprzeciwia się Cesarzowi.
13. A przetoż Piłat usłyszawszy te słowa, wywiódł Iezusa na dwór, i siadł na stolicy, na mieyscu, które zowią Litostrotos, a po Żydowsku Gabbata.
14. A było to w dzień przygotowania przed wielkąnocą, około szóstéy godziny, i rzekł Piłat Żydom: Oto, Król wasz!
15. A oni zawołali: Strać, strać! Ukrzyżuy go! Rzekł im Piłat: Królaż waszego ukrzyżuię? Odpowiedzieli przednieysi Kapłani: Nie mamy Króla, tylko Cesarza.
V. 16. Tedy im go[10] wydał, żeby był ukrzyżowany. I wzięli[11] Iezusa i wywiedli.
17. A on niosąc krzyż swóy, wyszedł na ono mieysce, które zwano trupich[12] głów, a po Żydowsku zowią ie Golgata;
18. Gdzie go ukrzyżowali, a z nim drugich dwóch z obu stron, a w poźrzodku Iezusa.
19. Napisał téż Piłat i napis, i postawił nad krzyżem; a było napisano: Iezus[13] Nazareński, Król Żydowski.
20. A ten napis czytało wiele Żydów; bo blisko miasta było ono mieysce, gdzie był ukrzyżowany Iezus; a było napisane po Żydowsku, po Grecku i po Łacinie.

21. Tedy rzekli Piłatowi przednieysi Kapłani Żydowscy: Nie pisz Król

  1. Matt. 27, 15. Mark. 15, 6. Łuk. 23, 17.
  2. Matt. 27, 11. etc. Dzie. 3, 14.
  3. Matt. 27, 26. Mark. 15, 15.
  4. Matt. 27, 29.
  5. Ian. 18, 29.
  6. 3 Moy. 24, 15. 16.
  7. 5 Moy. 18, 20.
  8. Rzym. 13, 1.
  9. Dzie. 17, 7.
  10. Matt. 27, 26.
  11. r. 27, 31.
  12. Matt. 27, 32. Mark. 15, 22. Żyd. 13, 12.
  13. Matt. 27, 37.