Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1125

Żydowski; ale iż on powiadał: Iestem Królem Żydowskim.
 22. Odpowiedział Piłat: Com napisał, tom napisał.
 23. A gdy żołnierze^[1] Iezusa ukrzyżowali, wzięli szaty iego, (i uczynili cztéry części, każdemu żołnierzowi część, i suknią; a była ta suknia nie szyta, ale od wierzchu wszystka dziana.
 24. Tedy rzekli iedni do drugich: Nie kraymy iéy, ale o nię rzućmy losy, czyia ma bydź; aby się pismo wypełniło, które mówi: Podzielili^[2] między się szaty moie, a o odzienie moie los miotali. To tedy uczynili żołnierze.
 25. A stały podle krzyża^[3] Iezusowego matka iego, i siostra matki iego, Marya, żona Kleofaszowa, i Marya Magdalena.
 VI. 26. Tedy Iezus uyrzawszy matkę i ucznia, którego^[4] miłował, iuż stoiącego, rzekł matce swoiéy: Niewiasto, oto, syn twóy!
 27. Potym rzekł uczniowi: Oto, matka twoia! a od onéy godziny wziął ią on uczeń do siebie.
 28. Potym widząc Iezus, iż się iuż wszystko wykonało, aby się^[5] wypełniło pismo, rzekł: Pragnę.
 29. A było tam naczynie postawione octu pełne; tedy oni^[6] napełniwszy gębkę octem, a obłożywszy (ią) hysopem, podali do ust iego.
 VII. 30. A gdy Iezus skosztował octu, rzekł: Wykonało^[7] się; a nachyliwszy głowę, oddał^[8] ducha.
 31. Tedy Żydowie, aby ciała na krzyżu na sabbat nie zostały, ponieważ był dzień przygotowania, (albowiem był wielki on dzień sabbatu,) prosili Piłata, aby im golenie połamano, i zdięto ie.
 32. Przyszli tedy żołnierze, a pierwszemu wprawdzie złamali golenie, i drugiemu, który z nim był ukrzyżowany.
 33. Ale do Iezusa przyszedłszy, gdy uyrzeli, że iuż umarł, nie łamali goleni iego.
 VIII. 34. Lecz ieden z żołnierzów włocznią otworzył bok iego, a zarazem wyszła krew i woda.
 35. A ten, co to widział, świadczył o tém, i prawdziwe iest świadectwo iego, a on wie, iż prawdę powiada, abyście wy wierzyli.
 36. Albowiem się to stało, aby się wypełniło pismo: Kość iego^[9] nie będzie złamana.
 37. I zasię drugie pismo mówi: Uyrzą, kogo^[10] przebodli.
 IX. 38. A potym prosił Piłata^[11] Iózef z Arymatyi, (który był uczniem Iezusowym, ale taiemnym dla boiaźni Żydowskiéy,) aby zdiął ciało Iezusowe. I pozwolił Piłat. Szedł tedy i zdiął ciało Iezusowe.
 39. Przyszedł^[12] téż i Nikodem, (który był przed tém przyszedł w nocy do Iezusa) niosąc zmięszanéy myrry i Aloes, około sta funtów.
 X. 40. Wzięli tedy ciało Iezusowe, i uwinęli ie w prześciéradła z onemi rzeczami wonnemi, iako iest zwyczay Żydom umarłe chować.
 41. A był na oném mieyscu, gdzie był ukrzyżowany, ogród, a w ogrodzie grób nowy, w którym ieszcze nikt nie był położony.
 42. Przetoż tam dla dnia przygotowania Żydowskiego, iż on grób był blisko, położyli Iezusa.

ROZDZIAŁ XX.

 I. Marya o zmartwychwstaniu Pańskiém uczniom dała znać 1 — 2. II. Piotr i Ian poszli do grobu 3 — 15. III. Pan się pokazał Maryi 16 — 18. IV. i dziesiąci uczniom 19 — 25. V. znowu za tydzień kwoli Tomaszowi 26 — 30. VI. w piśmie S. mamy tyle, ile nam do zbawienia potrzeba 31.

A pierwszego dnia po^[13] sabbacie, Marya Magdalena przyszła rano do grobu, gdy ieszcze było ciemno, i uyrzała kamień odwalony od grobu.

1. Matt. 27, 35. Mark. 15, 24.
2. Ps. 22, 19.
3. Matt. 27, 61. Mark. 15, 40. Łuk. 23, 49.
4. Ian. 13, 25. r. 20, 2. r. 21, 7.
5. Ps. 69, 22.
6. Matt. 27, 48.
7. Ian. 17, 4.
8. Łuk. 23, 46.
9. 2 Moy. 12, 46. 4 Moy. 9, 12.
10. Zach. 12, 10.
11. Matt. 27, 57. Mark. 15, 43.
12. Ian. 3, 2. r. 7, 50.
13. Matt. 28, 1. Mark. 16, 1. Łuk. 24, 1.