Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1128

Ta strona została przepisana.

21. Tego uyrzawszy Piotr, rzekł Iezusowi: Panie! a ten co?
22. Rzekł mu Iezus: Ieźlibym chciał, żeby on został aż przyidę, co tobie do tego? Ty póydź za mną!
23. I wyszła ta powieść między bracią, żeby on uczeń umrzeć nie miał. Lecz mu nie rzekł Iezus, iż nie miał umrzeć; ale: Ieźli chcę, aby został aż przyidę, cóż tobie do tego?
24. Tenci iest on uczeń, który świadczy[1] o tém, i to napisał; a wiemy, że prawdziwe iest świadectwo iego.
25. Iest téż ieszcze i innych wiele[2] rzeczy, które czynił Iezus; które gdyby miały bydź wszystkie zosobna zpisane, tuszę, iż i sam świat nie mógłby ogarnąć ksiąg, któreby napisane były. Amen.




Dzieie Swiętych Apostołów.
ROZDZIAŁ I.
I. Przedmowa S. Łukasza 1 — 4. II. rozmowa Chrystusa Pana z Apostoły 5 — 8. III. hystorya o wniebowstąpieniu Pańskiém 9 — 11. IV. Apostołów do Ieruzalemu się wrócenie 12 — 14. kazanie S. Piotra 15 — 17. VI. i na mieysce Iudaszowe 18 — 22. VII. obranie S. Macieia 23 — 26.

Pierwsze w prawdzie księgi napisałem, o Teofile![3] o wszystkiém, co począł Iezus i czynić i uczyć,
2. Aż do[4] dnia onego, którego dawszy rozkazanie Apostołom, które był przez Ducha świętego obrał, wzięty iest wzgórę.
3. Którym téż samego siebie[5] po męce swoiéy żywym stawił w wielu niewątpliwych dowodach, przez czterydzieści dni ukazuiąc się im i mówiąc o królestwie Bożém.
4. A zgromadziwszy ie, przykazał im, aby nie odchodzili z Ieruzalemu[6], ale iżby czekali obietnicy oycowskiéy, o któréyście mówi, słyszeli[7] odemnie.
II. 5. Albowiemci Ian chrzcił[8] wodą; ale wy będziecie ochrzczeni Duchem świętym po nie wielu tych dni.
6. A tak oni zszedłszy się, pytali go, mówiąc: Panie! izali w tym[9] czasie naprawisz królestwo Izraelskie?
7. Lecz on rzekł do nich: Nie wasza rzecz[10] iest, znać czasy i chwile, które oyciec w swoiéy mocy położył.
8. Ale przyimiecie moc Ducha świętego, który przyidzie na was; i będziecie mi[11] świadkami i w Ieruzalemie, i we wszystkiéy Iudskiéy ziemi, i w Samaryi, aż do ostatniego kraiu ziemi.
III. 9. A to rzekłszy, gdy oni patrzali, wzgórę[12] podniesiony iest, a obłok wziął go od oczu ich.
10. A gdy za nim do nieba idącym pilnie patrzali, oto, dwa mężowie stanęli przy nich w białém odzieniu,
11. I rzekli: Mężowie Galileyscy! przecz stoicie, patrząc w niebo? Ten Iezus, który wzgórę wzięty iest od was do nieba, tak przyidzie, iakoście go widzieli idącego do[13] nieba.
IV. 12. Tedy się wrócili do Ieruzalemu od góry, którą zowią oliwną, która iest blisko Ieruzalemu, maiąc drogi przez ieden sabbat.
13. A gdy weszli, wstąpili na salę, gdzie mieszkali Piotr, i Iakub, i Ian, i Andrzéy, i Filip, i Tomasz, Bartłomiéy, i Matteusz, Iakub Alfeuszów, i Symon Zelotes, i Iudas Iakubów,
14. Ci wszyscy trwali iednomyślnie na modlitwie i proźbach, z żonami i z Maryą, matką Iezusową, i z bracią iego.

V. 15. A w oneż dni, powstawszy

  1. Ian. 15, 27.
  2. Ian. 20, 30.
  3. Łuk. 1, 3.
  4. Mark. 16, 19. Łuk. 24, 50. 51.
  5. Mark. 16, 14. Ian. 20, 20. 1 Kor. 15, 5.
  6. Łuk. 24, 49.
  7. Ian. 14, 26.
  8. Matt. 3, 11. Mark. 1, 8. Łuk. 3, 16. Ian. 1, 26. Izai. 44, 3. Dzie 11, 16. r. 19, 4.
  9. Łuk. 24, 21.
  10. Matt. 13, 32.
  11. Łuk. 24, 48. Ian. 15, 27.
  12. Łuk. 24, 51.
  13. Dan. 7, 13. Matt. 19, 27. r. 25, 31. Mark. 13, 26. Łuk. 21, 27. Obiaw. 1, 7.