Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1132

którego wy widzicie i znacie, utwierdziło imię iego; wiara, mówię, która przezeń iest, dała temu to zupełne zdrowie przed obliczem was wszystkich.
 V. 17. Ale teraz, bracia! wiem,^[1] żeście to z niewiadomości uczynili, iako i Książęta wasze.
 18. Lecz Bóg, co przez usta wszystkich Proroków^[2] swoich przepowiedział, iż Chrystus iego cierpieć miał, to tak ziścił.
 19. Przetoż pokutuycie, a nawróćcie^[3] się, aby były zgładzone grzechy wasze,
 20. Gdyby przyszły czasy ochłody od obliczności Pańskiéy, a posłałby onego, który wam opowiedziany iest, Iezusa Chrystusa.
 21. Który zaiste niebiosa ma obiąć aż do czasu naprawienia wszystkich rzeczy, co był przepowiedział Bóg przez usta wszystkich świętych swoich Proroków od wieku.
 22. Albowiem Moyżesz do oyców rzekł: Proroka wam wzbudzi^[4] Pan, Bóg wasz, z braci waszych, iako mię; onego słuchać^[5] będziecie we wszystkiém, cokolwiek do was mówić będzie.
 23. I stanie się, że każda dusza, któraby nie słuchała tego Proroka, będzie wygładzona z ludu.
 24. Aleć i wszyscy Prorocy od Samuela i od innych po nim, ile ich kolwiek mówiło, przepowiadali téż te dni.
 25. Wyście synami^[6] Prorockimi i przymierza, które postanowił Bóg z oycy naszymi, mówiąc do Abrahama: A w nasieniu twoiém^[7] błogosławione będą wszystkie narody ziemi.
 26. Wamci naprzód Bóg, wzbudziwszy syna swego Iezusa, posłał go, aby wam błogosławił; żeby się każdy z was odwrócił od złości swoich.^[8]

ROZDZIAŁ IV.

 I. Piotr i Ian będąc poimani i stawieni przed Radę 1 — 7. II. śmiele o Chrystusie świadectwo wydawali 8 — 17. III. a będąc uwolnieni, Panu Bogu się modlili 18 — 31. IV. gdzie zgoda i miłość zobopolna wiernych się opisuie 32 — 37.

A gdy to oni mówili do ludu, nadeszli ich Kapłani, i Hetmani kościelni, i Sadduceuszowie.
 2. Obrażaiąc się, iż uczyli lud a opowiadali w Iezusie powstanie od umarłych.
 3. I wrzucili na nie ręce, a podali ie do więzienia aż do iutra; bo iuż był wieczór.
 4. A wiele z tych, którzy one słowa słyszeli, uwierzyli, i była liczba mężów około piąci tysięcy.
 5. I stało się nazaiutrz, że się zebrali Przełożeni ich i Starsi i Nauczeni w piśmie w Ieruzalemie,
 6. I Annasz, naywyższy Kapłan, i Kaifasz, i Ian, i Aleksander, i ile ich było z rodu naywyższych Kapłanów;
 7. A postawiwszy ie w pośrzodku, pytali ich: Którą mocą a którémeście to imieniem uczynili?^[9]
 II. 8. Tedy Piotr, będąc pełen Ducha świętego, rzekł do nich: Przełożeni ludu, i Starsi Izraelscy,
 9. Ponieważ my dziś mamy bydź sądzeni dla dobrodzieystwa człowiekowi niemocnemu uczynionego, iakoby on był uzdrowiony;
 10. Niech wam wszystkim wiadomo będzie i wszystkiemu ludowi Izraelskiemu, że w imieniu Iezusa^[10] Chrystusa Nazareńskiego, któregoście wy ukrzyżowali, którego Bóg wzbudził od umarłych, przez tego ten stoi przed wami zdrowym.
 11. Tenci iest kamień on wzgardzony od was buduiących, który się stał głową węgielną.^[11]
 12. I niemasz w żadnym innym zbawienia; albowiem niemasz żadnego imienia^[12] pod niebem, danego ludziom, przez którebyśmy mogli bydź zbawieni.

 13. Widząc tedy bezpieczność Pio-

1. Ian. 16, 3. 1 Kor. 2, 8. 1 Tym. 1, 13.
2. Izai. 50, 6. r. 53, 4.
3. Matt. 4, 17.
4. 5 Moy. 18, 15. Dzie. 7, 37.
5. Matt. 17, 5. Mark. 9, 7.
6. Rzym. 9, 4.
7. 1 Moy. 12, 2. r. 18, 18. r. 22, 18. r. 26, 4.
8. Dzie. 13, 46.
9. Matt. 21, 23.
10. Dzie. 3, 6.
11. Ps. 118, 22. Izai. 28, 16. Matt. 21, 42. Mark. 12, 10. Łuk. 20, 17. Rzym. 9, 33. 1 Piotr. 2, 6.
12. Matt. 1, 21. Dzie. 10, 43.