Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1169

widzieli, a uszyma nie słyszeli, i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, a uzdrowiłbym ie.
 28. Niechże wam tedy wiadomo będzie, iż Poganom posłane iest to zbawienie Boże, a oni słuchać będą.
 29. A gdy to on rzekł, odeszli Żydowie, maiąc między sobą wielki spór.
 VII. 30. I mieszkał Paweł przez całe dwa lata w naiemnéy gospodzie swoiey, i przyimował wszystkie, którzy przychodzili do niego;
 31. Każąc o królestwie Bożém, i ucząc tych rzeczy, które są o Panu Iezusie Chrystusie, że wszystkiém bezpieczeństwem, bez przeszkadzki.

---

---

List Świętego Pawła Apostoła do Rzymianów.

ROZDZIAŁ I.

 I. Paweł Ś. powołanie swoie Apostolskie, i chęć Rzymianom, których wiara była sławna, oświadczywszy 1 — 14. II. Ewangielią i sprawiedliwość Bożą 15 — 17. III. a zatym gniew iego przeciwko niepobożnym opowiedziawszy 18 — 26. IV. złości ich wylicza 27 — 32.

Paweł, sługa Iezusa Chrystusa, powołany Apostoł, odłączony ku^[1] opowiadaniu Ewangielii Bożéy;
 2. Którą przedtym obiecał^[2] przez Proroki swoie w piśmiech świętych,
 3. O Synu swoim, który się narodził z nasienia Dawidowego^[3] według ciała;
 4. A pokazał się synem Bożym^[4] możnie, według Ducha poświęcenia, przez zmartwychwstanie, to iest, o Iezusie Chrystusie, Panu naszym,
 5. Przez którego wzięliśmy^[5] łaskę i urząd Apostolski ku posłuszeństwu wiary między wszystkimi narody dla imienia iego;
 6. Między którymi iesteście i wy powołani od Iezusa Chrystusa.
 7. Wszystkim, którzyście w Rzymie, umiłowanym Bożym, powołanym świętym, łaska niech będzie wam i pokóy od Boga, oyca naszego, i od Pana Iezusa Chrystusa.
 8. Nayprzód tedy dziękuię Bogu moiemu przez Iezusa Chrystusa za was wszystkich, iż wiara wasza słynie po wszystkim świecie.
 9. Świadkiem mi bowiem iest on Bóg, któremu służę w duchu moim w Ewangielii syna iego, iż bez przestanku wzmiankę o was czynię,
 10. Zawsze w modlitwach^[6] moich prosząc, iżby mi się wżdy kiedykolwiek droga zdarzyła za wolą Bożą przyiść do was.
 11. Albowiem pragnę was^[7] widzieć, abym wam mógł udzielić iakiego daru duchownego ku utwierdzeniu waszemu;
 12. To iest, abyśmy się u^[8] was zobopolnie ucieszyli przez społeczną wiarę, i waszę i moię.
 13. A nie chcę, abyście wy wiedzieć nie mieli, bracia! żem często zamyślał przyiść do was; (alem był dotąd zawściągniony,) abym miał iaki pożytek i między wami, iako i między inszymi Pogany.
 14. I Grekom, i grubym narodom, i mądrym i głupim iestem^[9] dłużnikiem,
 II. 15. Tak, iż ile ze mnie iest, gotowym iest i wam, którzyście w Rzymie, Ewangielią opowiadać.
 16. Albowiem nie wstydam się za Ewangielią^[10] Chrystusowę, ponieważ iest mocą^[11] Bożą ku zbawieniu każdemu wierzącemu, Żydowi nayprzód, potym i Greczynowi.
 17. Bo sprawiedliwość Boża^[12] w niéy bywa obiawiona z wiary w wiarę, iako napisano: Że sprawiedliwy z wiary^[13] żyć będzie.
 III. 18. Bo gniew Boży obiawia się z nieba przeciwko wszelkiéy niepobożności i niesprawiedliwości tych ludzi, którzy zatrzymywaią prawdę Bożą w niesprawiedliwości.

 19. Przeto iż co może^[14] bydź wie-

1. Dzie. 13, 2. Gal. 1, 15.
2. Łuk. 1, 70. Ian. 1, 46.
3. Matt. 1, 1. r. 20, 30.
4. Izai. 9, 6. Matt. 17, 5. r. 27, 54. 1 Ian. 5, 20.
5. Dzie. 9, 15.
6. Rzym. 15, 23.
7. 1 Tess. 2, 17. r. 3, 10.
8. Rzym. 15, 23. 29.
9. 1 Kor. 9, 16.
10. Ps. 40, 10. Mark. 8, 38. 2 Tym. 1, 8.
11. 1 Kor. 1, 24. r. 15, 2. 2 Kor. 2, 15. Żyd. 4, 12. 1 Piotr. 1, 23.
12. Rzym. 3, 21. Filip. 3, 9.
13. Abak. 2, 4. Ian. 3, 36. Gal. 3, 11. Żyd. 10, 38.
14. Dzie. 14, 15. etc.