przeto iż miłość Boża rozlana iest w sercach naszych przez Ducha świętego, który nam iest dany.
6. Albowiem Chrystus, gdy ieszcze byli[1] mdłymi, według czasu umarł za niepobożne.
7. Choć ledwieby kto umarł za sprawiedliwego; wszakże za dobrego snadźby się kto umrzeć ważył.
III. 8. Lecz zaleca[2] Bóg miłość swoię ku nam, że gdyśmy ieszcze byli grzesznymi, Chrystus za nas umarł.
9. Daleko tedy więcéy teraz usprawiedliwieni będąc krwią iego, zachowani będziemy przezeń od gniewu.
10. Bo ieźliże będąc nieprzyiaciołmi, poiednaniśmy z Bogiem przez śmierć syna iego; daleko więcéy będąc poiednani, zachowani będziemy przez żywot iego.
11. A nie tylko to, ale się téż chlubimy Bogiem przez Pana naszego Iezusa Chrystusa, przez któregośmy teraz poiednanie otrzymali.
12. Przetoż iako przez iednego[3] człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć; tak téż na wszystkie ludzie śmierć przyszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.
13. Albowiem aż do zakonu grzéch był na świecie; ale grzéch nie bywa przyczytany, gdy zakonu niemasz.
IV. 14. Lecz śmierć królowała od Adama aż do Moyżesza i nad tymi, którzy nie grzeszyli, na podobieństwo przestępstwa Adamowego, który iezt wzorem onego, który miał przyiść.
15. Ale nie iako upadek, tak i dar z łaski; albowiem ieźli przez upadek iednego wiele ich pomarło, daleko więcéy łaska Boża i dar z łaski onego iednego człowieka Iezusa Chrystusa na wiele ich opływała.
16. A dar nie iest taki, iako to, co przyszło przez iednego, który zgrzeszył. Albowiem wina iest z iednego upadku ku potępieniu, ale dar z łaski z wielu upadków ku usprawiedliwieniu.
V. 17. Albowiem ieźli dla iednego[4] upadku śmierć królowała przez iednego, daleko więcéy, którzy obfitość onéy łaski i dar sprawiedliwości przyimuią, w żywocie królować będą przez tegoż iednego Iezusa Chrystusa.
18. Przetoż tedy iako przez iednego upadek na wszystkie ludzie przyszła wina ku potępieniu: tak téż przez iednego usprawiedliwienie na wszystkie ludzie przyszedł dar ku usprawiedliwieniu żywota.
19. Bo iako przez nieposłuszeństwo iednego człowieka wiele się ich stało grzesznymi; tak przez posłuszeństwo iednego człowieka wiele się ich stało sprawiedliwymi.
VI. 20. A zakon przytym nastąpił, aby obfitował grzech; lecz gdzie się grzech rozmnożył, tam łaska tém więcéy obfitowała.
21. Aby iako grzech królował ku śmierci, tak téż aby łaska królowała przez sprawiedliwość ku żywotowi wiecznemu przez Iezusa Chrystusa, Pana naszego.
Cóż tedy rzeczemy? Zostaniemyż w grzechu, aby łaska obfitowała?
2. Nie day tego Boże! albowiem którzyśmy umarli grzechowi, iakoż ieszcze w nim żyć będziemy?
II. 3. Azaż nie wiecie, iż[5] którzykolwiek ochrzczeni iesteśmy w Chrystusa Iezusa, w śmierć iego ochrzczeni iesteśmy?
4. Pogrzebieniśmy tedy z nim przez chrzest w śmierć, aby iako Chrystus wzbudzony iest z martwych przez chwałę oycowską, tak żebyśmy i my w nowości[6] żywota chodzili.
5. Bo ieźliżeśmy z nim wszczepieni[7] w podobieństwo śmierci iego, tedy téż i w podobieństwo zmartwych-
