14. Wiem i upewnionym iest[1] przez Pana Iezusa, iż niemasz nic przez się nieczystego, tylko temu, który mniema co bydź nieczystém to temu nieczyste iest.
II. 15. Lecz ieźli dla pokarmu brat twóy bywa zasmucony, iuż nie postępuiesz według miłości; nie zatracay pokarmem twoim[2] tego, za którego Chrystus umarł.
III. 16. Niechże tedy dobro wasze bluźnione nie będzie.
17. Albowiem królestwo[3] Boże nie iest pokarm ani napóy, ale sprawiedliwość i pokóy i radość w Duchu świętym;
18. Bo kto w tych rzeczach służy Chrystusowi, miły iest Bogu, a przyiemny ludziom.
IV. 19. Przetoż tedy naśladuymy tego, co należy do pokoiu i do społecznego budowania.
V. 20. Dla pokarmu nie psuy sprawy Bożéy. Wszystkoć w prawdzie[4] iest czyste; ale złe iest człowiekowi, który ie z obrażeniem.
21. Dobrać[5] iest, nie ieść mięsa i nie pić wina, ani żadnéy rzeczy, którą się brat twóy obraża albo gorszy albo słabieie.
VI. 22. Ty wiarę masz? miéyże ią sam u siebie przed Bogiem. Błogosławiony, który samego siebie nie sądzi w tém, co ma za dobre.
23. Ale kto iest wątpliwy, ieźliby iadł, potępiony iest, iż nie ie z wiary; albowiem cokolwiek[6] nie iest z wiary, grzechem iest.
A tak powinniśmy znosić, my, którzyśmy mocni, mdłości słabych[7], a nie podobać się samym sobie.
2. Przetoż każdy z nas niech się bliźniemu podoba ku dobremu dla zbudowania;
II. 3. Ponieważ i Chrystus nie podobał się samemu sobie, ale iako napisano: Urągania[8] urągaiących tobie, przypadły na mię.
4. Bo cokolwiek przed tém[9] napisano, ku naszéy nauce napisano, abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę pism nadzieię mieli.
5. A Bóg cierpliwości i pociechy niech wam da, abyście byli[10] iednomyślni między sobą według Chrystusa Iezusa,
6. Abyście iednomyślnie iednemi usty wysławiali Boga oyca Pana naszego Iezusa Chrystusa.
III. 7. Przetoż przyimuycie iedni drugich, iako i Chrystus przyiął nas do chwały Bożéy.
IV. 8. Bo powiadam: Iż Iezus Chrystus był sługą obrzezki dla prawdy Bożéy, aby potwierdził obietnic oycom uczynionych,
9. A Poganie żeby za miłosierdzie chwalili Boga, iako napisano: Dla tego będę[11] cię wysławiał między Pogany, i imieniowi twemu śpiewać będę.
V. 10. I zasię mówi: Weselcie[12] się Poganie z ludem iego.
11. I zasię: Chwalcie[13] Pana wszyscy Poganie, a wysławiaycie go wszyscy ludzie.
12. I zasię Izaiasz mówi: Będzie[14] korzeń Iessego, a który powstanie, aby panował nad Pogany, w nim Poganie nadzieię pokładać będą.
13. A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokoiem w wierze, abyście obfitowali w nadziei przez moc Ducha świętego.]
14. A pewienem, bracia moi! i ia sam o was, żeście i wy sami pełni dobroci, napełnieni wszelkiéy znaiomości, i możecie iedni drugich napominać.
VII. 15. A pisałem do was, bracia! poniekąd śmieléy, iakoby was napominaiąc przez łaskę, która mi iest dana od Boga;
16. Na to, abym był sługą Iezusa Chrystusa między Pogany, świętobliwie pracuiąc w Ewangielii Bożéy, aby ofiara Poganów stała się przy-
