7. A tak, ani ten, co szczepi, iest czém, ani ten, co polewa, ale Bóg, który wzrost dawa.
8. Lecz ten, który szczepi, i ten, który polewa, iedno są, a każdy swoię zapłatę[1] weźmie według pracy swoiéy.
9. Albowiem iesteśmy pomocnikami[2] Bożymi; wy Bożą rolą, Bożym budynkiem[3] iesteście.
IV. 10. Według łaski Bożéy, która mi iest dana, iako mądry budownik założyłem grunt, a drugi na nim buduie; wszakże każdy niechay baczy, iako na nim buduie.
V. 11. Albowiem gruntu innego[4] nikt nie może założyć, oprócz tego, który iest Iezus Chrystus.
12. A ieźli kto na tym gruncie buduie złoto, śrebro, kamienie drogie, drwa, siano, słomę,
13. Każdego robota iawna będzie; bo to dzień pokaże; gdyż przez ogień obiawiona będzie, a każdego roboty, iaka iest, ogień doświadczy.
14. Ieźli czyia robota zostanie, którą na nim budował, zapłatę weźmie.
15. Ieźli czyia robota zgore, ten szkodę podeymie; lecz on sam będzie zachowany, wszakże tak iako przez ogień.
VI. 16. Azaż[5] nie wiecie, iż kościołem Bożym iesteście, a Duch Boży mieszka w was?
17. A ieźli kto gwałci kościół Boży, tego Bóg skazi, albowiem kościół Boży święty iest, którym wy iesteście.
VII. 18. Niechayże nikt samego siebie nie[6] zwodzi; ieźli się kto sobie zda bydź mądrym między wami na tym świecie, niech się stanie głupim, aby się stał mądrym.
19. Albowiem mądrość tego świata głupstwem iest u Boga; bo napisano: Który chwyta[7] mądre w chytrości ich,
20. I zasię: Pan zna myśli[8] mądrych, iż są marnością.
21. A tak niech się nikt nie chlubi ludźmi; albowiem wszystkie rzeczy są wasze.
22. Bądź Paweł, bądź Apollos, bądź Kiefas, bądź świat, bądź żywot, bądź śmierć, bądź przytomne, bądź przyszłe rzeczy, wszystkie są wasze;
23. Aleście wy Chrystusowi, a Chrystus Boży.
I. Prawdziwego Apostoła opisawszy 1 — 6. II. za cześć sobie raczéy niż za hańbę uniżenie poczyta 7. 8. III. i znaki pewne przywodzi, z których się pokazuie 9. IV. iż się ani o chwałę swoię 10. V. ani o brzuch swóy starał 11 — 16. VI. Tymoteusza zaleca 17. VII. i sam przyiść do nich obiecuie 18 — 21.
Tak niechay o nas człowiek rozumie, iako o sługach Chrystusowych i o szafarzach taiemnic[9] Bożych.
2. A tegoć więc szukaią przy szafarzach, aby każdy znaleziony był wiernym.
3. Aleć u mnie to iest naymnieysza, żebym był od was sądzony, albo od sądu ludzkiego; lecz i sam siebie nie sądzę.
4. Albowiem choć nic na się nie wiem, wszakże nie przeto iestem[10] usprawiedliwiony; ale ten, który mnie sądzi, Pan iest.
5. A tak nie sądźcie[11] przed czasem, ażby Pan przyszedł, który téż oświeci, co skrytego iest w ciemności i obiawi rady serc; a tedy każdy będzie miał chwałę od Boga.]
6. A te rzeczy, bracia! w podobieństwie obróciłem na się i na Apollosa dla was, abyście się nauczyli z nas,[12] nad to, co napisano, nie rozumieć, iżbyście się ieden dla drugiego nie nadymali przeciwko drugiemu.
II. 7. Albowiem któż cię różnym czyni? I cóż[13] masz, czegobyś nie wziął? A ieźliżeś wziął, przeczże się chlubisz, iakobyś nie wziął?
8. Iużeście nasyceni, iużeście ubogaceni, bez nas króluiecie; a bodaieście królowali, abyśmy i my z wami pospołu królowali!
III. 9. Bo mam za to, iż Bóg nas ostatnie Apostoły wystawił iakoby na
- ↑ Ps. 62, 13. Matt. 16, 27. Rzym. 2, 6. r. 14, 12. Gal. 6, 5.
- ↑ 2 Kor. 6, 1.
- ↑ Efez. 2, 20.
- ↑ Ps. 118, 22. Izai. 28, 16.
- ↑ 1 Kor. 6, 19. 2 Kor. 6, 16. Żyd. 3, 6. 1 Piotr. 2, 5.
- ↑ Iak. 1, 22.
- ↑ Iob. 5, 13.
- ↑ Ps. 94, 11.
- ↑ Matt. 24, 45.
- ↑ Iob. 9, 2. r. 25, 4.
- ↑ Matt. 7, 1. Rzym. 2, 1.
- ↑ Przyp. 3, 7. Rzym. 12, 13.
- ↑ Ian. 3, 27.
