Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1201

Ta strona została przepisana.

stołów, którym nie iest godzien, abym był zwany Apostołem, przeto, żem prześladował zbór Boży.
10. Lecz łaską Bożą iestem[1] tym, czymem iest, a łaska iego przeciwko mnie daremna nie była; alem obficiéy niż oni wszyscy, pracował, wszakże nie ia, ale łaska Boża, która iest zemną.]
II. 11. Przetoż i ia i oni tak każemy, i takieście uwierzyli.
12. A ponieważ się o Chrystusie każe, iż z martwych wzbudzony iest, iakoż mówią niektórzy między wami iż zmartwychwstania niemasz?
13. Bo ieźlić zmartwychwstania niemasz, tedyć i Chrystus nie iest wzbudzony.
14. A ieźlić Chrystus nie iest wzbudzony, tedyć daremne kazanie nasze, daremna téż wiara wasza;
15. I bylibyśmy téż znalezieni fałszywymi świadkami Bożymi, iżeśmy świadczyli o Bogu, że Chrystusa[2] wzbudził, którego nie wzbudził, ieźliże umarli nie bywaią wzbudzeni.
16. Albowiem ieźliż umarli nie bywaią wzbudzeni, i Chrystus nie iest wzbudzony.
17. A ieźli Chrystus nie iest wzbudzony, daremna iest wiara wasza, i ieszczeście w grzechach waszych;
18. Zatym i ci poginęli, którzy zasnęli w Chrystusie.
19. Bo ieźli tylko w tym żywocie w Chrystusie nadzieię mamy, nad wszystkie ludzie iesteśmy naynędznieyszymi.
20. Lecz teraz Chrystus z martwych wzbudzony iest[3], i stał się pierwiastkami tych, którzy zasnęli.
21. Bo ponieważ przez człowieka[4] śmierć, przez człowieka téż powstanie umarłych.
22. Albowiem iako w Adamie wszyscy umieraią, tak i w Chrystusie[5] wszyscy ożywieni będą,
23. Ale każdy w swoim[6] rzędzie, Chrystus iako pierwiastki, a potym ci, co są Chrystusowi, w przyiście iego.
24. A potym będzie koniec, gdy odda królestwo Bogu i oycu, gdy zniszczy wszelkie przełożeństwo, i wszelką zwierzchność i moc.
25. Bo on musi królować[7], pókiby nie położył wszystkich nieprzyiaciół pod nogi iego.
26. A ostatni nieprzyiaciel, który będzie zniszczony, iest śmierć.
27. Bo wszystkie rzeczy poddał[8] pod nogi iego. A gdy mówi, że mu wszystkie rzeczy poddane są, iawna iest, iż oprócz tego, który mu poddał wszystkie rzeczy.
28. A gdy mu wszystkie rzeczy poddane będą, tedyć téż i sam syn będzie poddany temu, który mu poddał wszystkie rzeczy, aby był Bóg wszystkim we wszystkich.
29. Bo inaczéy cóż uczynią ci, którzy się chrzczą nad umarłymi? ieźliż zgoła umarli nie bywaią wzbudzeni, przeczże się chrzczą nad umarłymi?
30. Przecz i my niebezpieczeństwa podeymuiemy każdéy godziny?
31. Na każdy dzień umieram przez chwałę naszę, którą mam w Iezusie Chrystusie, Panu naszym.
32. Ieźliżem się obyczaiem ludzkim z bestyami w Efezie potykał, cóż mam za pożytek, ieźli umarli nie bywaią wzbudzeni? Iedzmy i[9] piymy; boć iutro pomrzemy;
33. Nie błądźcież; złe rozmowy psuią dobre obyczaie.
34. Ocućcież się ku sprawiedliwości a nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie maią znaiomości Bożéy; ku zawstydzeniu waszemu mówię.
III. 35. Ale rzecze kto: Iakoż wzbudzeni bywaią umarli, i w iakiém ciele wychodzą?
36. O głupi! To, co ty[10] sieiesz, nie bywać ożywiono, ieźliby nie umarło.
37. I co sieiesz, nie sieiesz ciała, które ma potym wyrość, ale gołe ziarno, iako się trafi, albo pszeniczne, albo iakiekolwiek inne.
38. Ale Bóg daie mu ciało iako chce, a każdemu nasieniu iego własne ciało.

39. Nie każde ciało iest iednakiém ciałem; ale inszeć iest ciało

  1. Efez. 3, 7.
  2. 1 Kor. 6, 14.
  3. Dzie. 26, 23. Koloss. 1, 18. Obiaw. 1, 5.
  4. Rzym. 5, 12.
  5. Rzym. 5, 17.
  6. 1 Tess. 4, 16.
  7. Ps. 110, 1. 2. Matt. 22, 44.
  8. Ps. 8, 7. Matt. 28, 18. Żyd. 2, 8.
  9. Izai. 22, 13. Łuk. 12, 19.
  10. Ian. 12, 24.