Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1216

Ta strona została przepisana.

dzy obrzezanymi, skuteczny był i we mnie między Poganami.)
9. I poznawszy łaskę mnie daną Iakub i Kiefas i Ian, którzy się zdadzą bydź filarami, podali prawicę mnie i Barnabaszowi na towarzystwo, abyśmy my między Poganami, a oni między obrzezanymi kazali.
10. Tylko upomnieli, abyśmy na ubogie pamiętali, o com się téż pilnie[1] starał, abym to uczynił.
III. 11. A gdy przyszedł Piotr do Antyochyi, sprzeciwiłem się mu w twarz; i był godzien nagany.
12. Albowiem przedtym, niż przyszli niektórzy od Iakuba, wespół z Poganami iadał; a gdy ci przyszli, schraniał się i odłączał, boiąc się tych, którzy byli z obrzezania.
13. A wespół z nim obłudnie się obchodzili i drudzy Żydzi, tak, że i Barnabasz uwiedziony był tą ich obłudą.
14. Ale gdym obaczył, iż nie prosto chodzą w prawdzie Ewangielii, rzekłem Piotrowi przed wszystkimi: Ponieważ ty, będąc Żydem, po Pogańsku żywiesz a nie po Żydowsku, czemuż Pogany przymuszasz, po Żydowsku żyć?
15. My, którzyśmy z przyrodzenia[2] Żydowie a nie z Poganów grzesznicy,
16. Wiedząc[3], iż nie bywa usprawiedliwiony człowiek z uczynków zakonu ale przez wiarę w Iezusa Chrystusa, i myśmy w Iezusa Chrystusa uwierzyli, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusowéy, a nie z uczynków zakonu, przeto, że[4] nie będzie usprawiedliwione z uczynków zakonu żadne ciało.
IV. 17. A ieźli my szukaiąc, abyśmy byli usprawiedliwieni w Chrystusie, znayduiemy się[5] téż grzesznikami, tedyć Chrystus iest sługą grzechu? Nie day tego Boże?
18. Albowiem ieźli to, com zburzył, znowu zasię buduię, przestępcą samego siebie czynię.
19. Bom ia przez zakon zakonowi umarł, abym żył[6] Bogu.
20. Z Chrystusem iestem ukrzyżowany, a żyię iuż nie ia, lecz żyie we mnie Chrystus; a to że teraz w ciele żyię, w wierze syna Bożego żyię, który[7] mię umiłował, i wydał samego siebie za mię.
21. Nie odrzucam téy łaski Bożéy; bo ieźli przez zakon iest sprawiedliwość, tedyć Chrystus próżno umarł.

ROZDZIAŁ III.


I. Gromi Galaty, iż się od znacznéy łaski Bożéy, która zależy w usprawiedliwieniu przez Chrystusa Pana, odwieść dali 1 — 5. II. pokazuiąc, że i Abraham tak był usprawiedliwiony 6 — 9. III. co sprawuie zakon 10 — 20. IV. i czemu iest poddany 21 — 29.
O głupi Galatowie! Któż was[8] omamił, abyście prawdzie nie byli posłuszni, którym przed oczyma Iezus Chrystus przedtym był wymalowany, i między wami ukrzyżowany?
2. Tego tylko radbym się nauczył od was: Z uczynkówli zakonu wzięliście Ducha, czyli z słuchania wiary?
3. Takieście głupi? począwszy duchem, teraz ciałem dokonywacie?
4. Takieście wiele cierpieli darmo, ieźli tylko i darmo?
5. Ten tedy, który wam dodawa Ducha, i czyni cuda między wami, z uczynkówże zakonu to czyni, czyli z słuchania wiary?
II. 6. Tak iako Abraham[9] uwierzył Bogu, i przyczytano mu to ku sprawiedliwości.
7. Widzicie tedy, że ci, którzy są z wiary, ci są synami Abrahamowymi.
8. A upatrzywszy to pismo, iż z wiary Bóg usprawiedliwia Pogany, przed tém opowiedziało Abrahamowi, iż w tobie będą[10] błogosławione wszystkie narody.
9. A tak ci, którzy są z wiary, dostępuią błogosławieństwa z wiernym Abrahamem.

III. 10. Albowiem ile ich iest z uczynków zakonu, pod przeklęctwem są; bo napisano: Przeklęty[11] każdy, któryby nie został we wszystkiém, co napisano w księgach zakonu, aby to czynił.

  1. Rzym. 15, 26. 1 Kor. 16, 1. 2 Kor. 9, 1. 2.
  2. Filip. 3, 4. 5.
  3. Dzie. 13, 38. Rzym. 3, 21. Filip. 3, 9.
  4. Rzym. 3, 20.
  5. Rzym. 3, 24.
  6. 1 Tess. 5, 10. Żyd. 9, 14. 1 Piotr. 4, 2.
  7. Gal. 1, 4.
  8. Gal. 5, 7.
  9. 1 Moy. 15, 6. Rzym. 4, 3. Iakub. 2, 23.
  10. 1 Moy. 12, 3. Dzie. 3, 25.
  11. 5 Moy. 27, 26. Ier. 11, 3.