tego, iż was mam w sercu moiém i w więzieniu moiém, i w obronie, i w utwierdzeniu Ewangielii, was, mówię, wszystkich, którzyście zemną uczęstnikami łaski.
8. Albowiem świadkiem mi iest[1] Bóg, iako was wszystkich pragnę we wnętrznościach Iezusa Chrystusa.
9. I o to się modlę, aby miłość[2] wasza im daléy tém więcéy pomnażała się w znaiomości i we wszelkim zmyśle,
10. Abyście mogli rozeznać rzeczy różne, żebyście byli szczérymi i bez obrażenia na dzień Chrystusów,
11. Będąc napełnieni owoców sprawiedliwości, które przynosicie przez Iezusa[3] Chrystusa ku sławie i chwale Bożéy.]
II. 12. A chcę, bracia! abyście wiedzieli, iż to, co się ze mną dzieie, na większe pomnożenie Ewangielii wyszło,
13. Tak iż zwiąski moie dla Chrystusa rozgłoszone są po wszystkim pałacu Cesarskim, i u wszystkich inszych.
14. A wiele ich z braci w Panu serca nabywszy z moich związek, śmielszymi są, bez boiaźni mówić słowo.
15. Wszakże niektórzy z zazdrości i z sporu, a niektórzy téż z dobréy woli Chrystusa każą.
16. A ci, którzy z sporu Chrystusa opowiadaią nieszczérze, mniemaią, iż przydawaią ucisku zwiąskom moim;
17. A którzy z miłości, wiedzą, żem iest wystawiony ku obronie Ewangielii.
18. Ale cóż na tém? Owszem iakimkolwiek sposobem, lub postawnie, lub w prawdzie Chrystus bywa opowiadany, i z tego się raduię, i ieszcze się radować będę;
19. Gdyż wiem, iż mi to wynidzie na zbawienie przez[4] modlitwę waszę i pomoc Ducha Iezusa Chrystusa,
20. Według troskliwego oczekiwania i nadziei moiéy, iż się w niczém nie zawstydzę; ale ze wszelakiém bezpieczeństwem, iako zawsze, tak i teraz, uwielbionym będzie Chrystus w ciele moiém, lub przez żywot, lub przez śmierć.
III. 21. Albowiem mnie żyć iest Chrystus, a umrzeć zysk.
22. A ieźliż żyć w ciele iest mi to owocem pracy moiéy, iednak nie wiem, cobym obrać miał.
23. Albowiem iestem ściśniony od tego oboyga, pragnąc[5] bydź rozwiązany, a bydź z Chrystusem, bo to daleko lepiéy.
24. Ale zostać w ciele, potrzebniéy iest dla was.
25. A będąc tego pewien, wiem, iż zostanę, i z wami wszystkimi pomieszkam ku waszemu pomnożeniu i wesela wiary,
26. Aby obfitowała chluba wasza w Chrystusie Iezusie ze mnie, gdy do was zasię przybędę.
IV. 27. Tylko się tak[6] sprawuycie, iako przystoi Ewangielii Chrystusowéy, abym, lub przyidę i oglądam was, lub nie przyidę, słyszał o was, iż stoicie w iednym duchu, iednomyślnie boiuiąc w wierze Ewangielii,
V. 28. Ani w czém nie strachaiąc[7] się przeciwników, co onym iest pewnym znakiem zginienia, a wam zbawienia, a to od Boga;
29. Gdyż wam to dano dla Chrystusa, abyście nie tylko weń wierzyli, ale abyście téż dla niego cierpieli,
30. Tenże bóy maiąc, iakiście widzieli we mnie, i iaki teraz o mnie słyszycie.
I. Obwięzuie Filippensów do tego, aby sobie uniżoność poważali 1 — 15[8]. II. przykładem Pana Chrystusa 6 — 18. III. Obiecuie, im Tymoteusza posłać 19 — 24. IV. a Epafrodyta, iż nie przyszedł rychléy, wymawia 25 — 30.
Ieźli tedy macie iaką pociechę w Chrystusie, ieźli iaką uciechę miłości, ieźli iaką społeczność ducha, ieźli są iakie wnętrzności i zlitowania w was,
2. Dopełnicież wesela moiego, abyście iednoż rozumieli, iednostayną miłość maiąc, będąc iednomyślni i iednoż rozumieiący;
- ↑ 2 Kor. 1, 23.
- ↑ Efez. 1, 16. Kol. 1, 9. 2 Tess. 1, 11.
- ↑ Efez. 2, 10.
- ↑ Dzie. 12, 5. Rzym. 15, 30. 2 Kor. 1, 11. Efez. 6, 18. 19. Kol. 4, 3. 2 Tess. 3, 1. Żyd. 13, 18.
- ↑ 2 Kor. 5, 8.
- ↑ Efez. 4, 1. Koloss. 1, 10. 1 Tess. 2, 12.
- ↑ Matt. 10, 28. Łuk. 12, 4. Dzie. 18, 9. 1 Piotr. 3, 14.
- ↑
Błąd w druku; powinno być – 5.
