Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1237

Ta strona została przepisana.

wasze nienaganione w świętobliwości przed Bogiem i oycem naszym na przyiście Pana naszego Iezusa Chrystusa ze wszystkimi Swiętymi iego.

ROZDZIAŁ IV.


I. Napomina do świętobliwości żywota 1 — 8. II. i do zobopólnéy miłości 9 — 12. III. broni im pogańskiego smutku 13. 14. IV. sposób zmartwychwstania naszego opisawszy 15 — 18.
A daléy mówiąc, bracia! prosimy[1] was i napominamy przez Pana Iezusa, iakoście przyięli od[2] nas, iakobyście sobie mieli postępować i Bogu się podobać, abyście tém więcéy obfitowali;
2. Gdyż wiecie, iakieśmy wam rozkazania dali przez Pana Iezusa.
3. Albowiem ta iest wola[3] Boża, to iest, poświęcenie wasze, żebyście się powściągali[4] od wszeteczeństwa;
4. A żeby umiał każdy z was naczyniem swoiém władać w świętobliwości i w uczciwości,
5. Nie w namiętności żądzy, oako i[5] Poganie, którzy nie znaią Boga;
6. I aby nikt nie uciskał[6] i nie oszukiwał w żadnéy sprawie brata swego; bo Pan iest zemścicielem tego wszystkiego, iakośmy wam przed tém powiadali i oświadczali.
7. Bo nas nie powołał Bóg[7] ku nieczystości, ale ku poświęceniu.
8. A przetoż kto to odrzuca, nie odrzuca człowieka, ale Boga, który nam téż dał[8] Ducha swego świętego.]
II. 9. A o miłości braterskiéy nie potrzeba[9] wam pisać; boście wy sami od Boga nauczeni, abyście miłowali iedni drugich.
10. Albowiem téż to czynicie przeciwko wszystkiéy braci, którzy są we wszystkiéy Macedonii; ale was napominamy, bracia! iżbyście tém więcéy obfitowali,
11. I pilnie się starali, abyście spokoynymi byli i rzeczy swoich pilnowali i pracowali[10] własnemi rękami swemi, iakośmy wam przykazali;
12. Abyście uczciwie chodzili przed obcymi, a w niczém abyście nie mieli niedostatku.
III. 13. A niechcę, bracia! abyście wiedzieć nie mieli o tych, którzy zasnęli, iżbyście się nie smucili, iako i drudzy, którzy nadziei nie maią.
14. Albowiem ieźli wierzymy, iż Iezus umarł i zmartwychwstał, tak Bóg i te, którzy zasnęli w Iezusie, przywiedzie z nim.
IV. 15. Boć to wam powiadamy słowem Pańskiém, że my,[11] którzy żywi pozostaniemy do przyiścia Pańskiego, nie uprzedzimy onych, którzy zasnęli.
16. Gdyż sam Pan z okrzykiem, z głosem[12] Archanielskim i z trąbą Bożą zstąpi z nieba, a pomarli w Chrystusie powstaną naypierwéy.
17. Zatym my żywi, którzy pozostaniemy, wespołek z nimi zachwyceni będziemy w obłokach naprzeciwko Panu na powietrze, a tak zawsze z Panem będziemy.
18. Przetoż pocieszaycie iedni drugich témi słowy.]

ROZDZIAŁ V.


I. Niepotrzebne o czasie przyiścia Pańskiego badania ganiąc 1 — 3. II. napomina, żeby na to przyiście zawsze byli gotowi 6 — 10. III. potym do inszych cnót wiedzie 11 — 28.
A o czasach i o chwilach, bracia! nie potrzebuiecie, aby wam pisano.
2. Albowiem sami dostatecznie wiecie, iż on dzień Pański iako złodziéy[13] w nocy, tak przyidzie.
3. Bo gdy mówić będą: Pokóy i bespieczeństwo! tedy na nie nagłe zginienie przyidzie, iako ból na niewiastę brzemienną, a nie uydą.

4. Lecz wy, bracia! nie iesteście w ciemności, aby was on dzień iako złodziéy zachwycił.

  1. 1 Kor. 1, 10.
  2. Efez. 4, 1. r. 5, 8. Kol. 4, 5.
  3. Rzym. 12, 2. Efez. 5, 17.
  4. Dzie. 15, 20.
  5. Efez. 4, 17.
  6. 1 Kor. 6, 8.
  7. 1 Kor. 1, 2.
  8. 1 Kor. 7, 40.
  9. Ian. 13, 34. r. 15, 12. 1 Ian. 3, 23.
  10. Efez. 4, 28. 2 Tess. 3, 10.
  11. 1 Kor. 15, 51.
  12. Matt. 24, 31. 1 Kor. 15, 52.
  13. Matt. 24, 43. 2 Piotr. 3, 10. Obiaw. 3, 3. r. 16, 15.