Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1246

Ta strona została przepisana.

onę, która w tobie iest, nieobłudną wiarę, która pierwéy mieszkała w babce twoiéy Loidzie, i w matce twoiéy Eynice, a pewienem, że i w tobie mieszka.
6. Dla któréy przyczyny przypominamci, abyś wzniecał dar Boży, który w tobie iest przez włożenie rąk moich.
7. Albowiem nie dał nam Bóg Ducha boiaźni,[1] ale mocy i miłości i zdrowego zmysłu.
8. Przetoż nie wstydź się za świadectwa Pana naszego, ani za mię więźnia iego, ale cierp złe z Ewangielią według mocy Bożéy,
9. Który nas zbawił i powołał[2] powołaniem świętém, nie według[3] uczynków naszych, ale według postanowienia swego i łaski, która nam iest dana w Chrystusie Iezusie przed czasy wiecznymi,
10. A teraz[4] obiawiona iest przez okazanie się zbawiciela naszego Iezusa Chrystusa, który i śmierć zgładził, i żywot na iaśnią wywiódł i nieśmiertelność przez Ewangielią,
11. Któréy iam iest postanowiony Kaznodzieią i Apostołem i Nauczycielem Poganów.[5]
II. 12. Dla któréy téż przyczyny te rzeczy cierpię; aleć się nie wstydzę, gdyż wiem, komum uwierzył, i pewienem, iż on mocen iest, tego, czego mi się powierzył, strzedz aż do onego dnia.
III. 13. Zatrzymay wzór zdrowych słów, któreś odemnie słyszał, w wierze i w miłości, która iest w Chrystusie Iezusie.
14. Strzeż[6] dobrego pokładu przez Ducha świętego, który w nas mieszka.
IV. 15. Wiesz to, iż mię odstąpili wszyscy, którzy są w Azyi, z których Fygellus i Hermogenes.
V. 16. Niech da Pan miłosierdzie swoie Onezyforowemu domowi, iż mię często ochłodził, i za łańcuch móy się nie wstydził;
17. Ale będąc w Rzymie, bardzo mię pilno szukał, i znalazł.
18. Niech mu Pan da, aby znalazł miłosierdzie u Pana w on dzień; a ty lepiéy wiesz, iako mi wiele usługował w Efezie.

ROZDZIAŁ II.


I. Stateczność w rycerzu Chrześciańskim zaleca 1. 2. II. biorąc przykład od żołnierzów 3 — 5. III. i od oraczów 6 — 14. IV. napomina, żeby słowem prawdy dobrze szafował 15 — 22. V. a przewrotnych przykłady miiaiąc 23. VI. żeby skromnie wszystko wykonywał 24 — 29.
Przetoż ty, synu móy! zmacniay się w łasce, która iest w Chrystusie Iezusie;
2. A coś słyszał odemnie przed wielą świadków, tegoż się powierz wiernym ludziom, którzyby sposobni byli, i inszych nauczać.
II. 3. Przetoż ty cierp złe, iako dobry żołnierz Iezusa Chrystusa.
4. Żaden, który żołnierską służy, nie wikle się sprawami tego żywota, aby się temu, od którego za żołnierza przyięty iest, podobał.
5. A choćby się téż kto potykal[7], nie bywa koronowany, ieźliby się przystoynie nie potykał.
III. 6. Oracz, który pracuie, ma nayprzód pożytki odbierać.
7. Rozumiéy, co mówię, a Pan niech ci da we wszystkiém wyrozumienie.
8. Pamiętay, iż Iezus Chrystus powstał z martwych, który iest z nasienia Dawidowego, według Ewangielii moiéy,
9. W któréy cierpię złe, iakoby złoczyńca, aż do związek; aleć słowo Boże nie iest związane.
10. Przetoż wszystko[8] znoszę dla wybranych, aby i oni zbawienia dostąpili, które iest w Chrystusie Iezusie, z chwałą wieczną.
11. Wierna iest ta mowa; albowiem ieźliśmy z nim[9] umarli, z nim téż żyć będziemy.

12. Ieźli cierpiemy, z nim téż

  1. Rzym. 8, 15.
  2. 1 Kor. 1, 2. Efez. 1, 4.
  3. Tyt. 3, 5.
  4. Rzym. 16, 25. Efez. 3, 9. Kol. 1, 26. Tyt. 1, 2. 1 Piot. 1, 20.
  5. 1 Tym. 2, 7.
  6. 1 Tym. 6, 20.
  7. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – potykał.
  8. Efez. 3, 13. Kol. 1, 24.
  9. Rzym. 6, 5. 8. r. 8, 17.