Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1248

Ta strona została przepisana.

11. Prześladowania, ucierpienia, które mię potkały[1] w Antyochyi w Ikonium i w Listrzech, iakiem prześladowanie podeymował; a ze wszystkich wyrwał mię Pan.
12. Aleć i wszyscy, którzy[2] chcą pobożnie żyć w Chrystusie Iezusie, prześladowani będą.
13. Lecz źli ludzie i zwodziciele postąpią w gorsze, iako zwodzący tak i zwiedzieni.
14. Ale ty trway w tém, czegoś się nauczył, i czegoć powierzono, wiedząc, od kogoś się[3] tego nauczył.
15. A iż z dzieciństwa umiesz pisma święte, które cię mogą uczynić mądrym ku zbawieniu przez wiarę, która iest w Chrystusie Iezusie.
16. Wszystko pismo od[4] Boga iest natchnione, i pożyteczne ku nauce, ku strofowaniu, ku naprawie, ku ćwiczeniu, które iest w sprawiedliwości;
17. Aby człowiek Boży był doskonały, ku wszelkiéy sprawie dobréy dostatecznie wyćwiczony.

ROZDZIAŁ IV.


I. Obowięzuie Tymoteusza do tego, aby pilnie Ewangielią opowiadał 1 — 5. II. Dał mu znać o bliskiéy śmierci swoiéy 6. III. ale tak, iż pewien był, że się iako zwyciężca do chwalebnéy korony śpieszy 7 — 22.
Ia tedy oświadczam się przed Bogiem i Panem Iezusem Chrystusem, który ma sądzić żywe i umarłe w sławném przyiściu swoiém i królestwie swoiém:
2. Każ słowo Boże, nalegay w czas albo nie wczas, strofuy, grom i napominay ze wszelką cierpliwością i nauką.
3. Albowiem przyidzie czas, gdy zdrowéy nauki nie ścierpią, ale według swoich pożądliwości zgromadzą sobie sami nauczyciele, maiąc świerzbiące uszy,
4. A odwrócą uszy od prawdy, a ku baśniom ie obrócą.
5. Ale ty bądź czułym we wszystkiém, cierp złe, wykonyway uczynek Kaznodziei, usługowania twego zupełnie dowodź.
II. 6. Albowiem ia iuż bywam[5] ofiarowany, a czas rozwiązania mego nadchodzi.
III. 7. Dobrym bóy boiował, biegem[6] wykonał, wiarem zachował;
8. Zatym odłożona mi iest korona[7] sprawiedliwości, którą mi odda w on dzień Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali sławne przyiście iego.
9. Staray się, abyś do mnie przyszedł rychło.
10. Albowiem Demas mię opuścił, umiłowawszy ten świat i poszedł do Tessaloniki, Krescens do Galacyi, Tytus do Dalmacyi;
11. Sam tylko Łukasz[8] ze mną iest. Marka[9] wziąwszy, przywiedź z sobą; bo mi iest bardzo pożyteczny ku posłudze.
12. A Tychikam posłał do Efezu.[10]
13. Opończą, którąm zostawił w Troadzie u Karpusa, gdy przyidziesz, przynieś z sobą, i Księgi, zwłaszcza membrany.
14. Aleksander[11] kotlarz wiele mi złego wyrządził; niech mu Pan odda według uczynków iego.
15. Którego i ty się strzeż; albowiem się bardzo sprzeciwił słowom naszym.
16. W pierwszéy obronie moiéy żaden przy mnie nie stał, ale mię wszyscy opuścili; niech im to nie będzie przyczytano.
17. Ale Pan przy mnie stał i umocnił mię, aby przez mię zupełnie utwierdzone było kazanie, a iżby ie słyszeli wszyscy Poganie, i byłem wyrwany z paszczęki lwiéy.
18. A wyrwie mię Pan z każdego uczynku złego, i zachowa do królestwa swego niebieskiego; któremu chwała na wieki wieków. Amen.
19. Pozdrów Pryszkę, i Akwilę, i dom[12] Onezyforów.
20. Erastus został w Koryncie, a Trofimam zostawił w Milecie chorego.

21. Staray się, abyś przyszedł przed zimą. Pozdrawia cię Eybulus,

  1. Dzie. 13, 14. r. 14, 1.
  2. Dzie. 14, 32.
  3. 2 Tym. 2, 2.
  4. 2 Piotr. 1, 21.
  5. Fil. 2, 17. 2 Piotr. 1, 14.
  6. Dzie. 20, 24.
  7. 1 Kor. 9, 25.
  8. Kol. 4, 14.
  9. Kol. 4, 10.
  10. Dzie. 20, 5.
  11. 1 Tym. 1, 20.
  12. 2 Tym. 1, 16.