Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1255

Ta strona została przepisana.

12. Bóć żywe iest słowo Boże, i skuteczne, i przeraźliwsze nad wszelki[1] miecz po obu stronach ostry, i przenikaiące aż do rozdzielenia i duszy i ducha, i stawów, i śpików, i rozeznawaiące myśli i zdania serdeczne.
13. A niemasz żadnego[2] stworzenia, któreby nie było iawne przed obliczem iego; owszem wszystkie rzeczy obnażone są i odkryte oczom tego, o którym mówimy.
III. 14. Przetoż maiąc naywyższego[3] Kapłana wielkiego, który przeniknął[4] niebiosa, Iezusa, syna Bożego, trzymaymyż się tego[5] wyznania.
15. Albowiem nie mamy naywyższego Kapłana, któryby nie mógł[6] z nami cierpieć krewkości naszych, lecz skuszonego we wszystkiém na podobieństwo nas, oprócz grzechu.
16. Przystąpmyż tedy z dufnością do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia, i łaskę znaleźli ku pomocy czasu przygodnego.

ROZDZIAŁ V.


I. Naywyższego Kapłana urząd 1 — 5. II. Chrystus nam od Boga postanowiony naywyższym Kapłanem 6. III. a on to, co mu właśnie należało, prawdziwie odprawił 7 — 14.
Albowiem każdy naywyższy Kapłan z ludzi wzięty za ludzie bywa postanowiony w tych rzeczach, które do Boga należą, to iest, aby ofiarował dary, i ofiary za grzechy.
2. Któryby mógł, iako przystoi, użalić się nieumieiętnych i błądzących, będący sam obłożony krewkością.
3. A dla téy iest powinien, iako za lud, tak i sam za się[7] ofiarować za grzechy.
4. A nikt sobie téy czci nie bierze, tylko ten, który bywa powołany od Boga, iako[8] i Aaron.
5. Tak i Chrystus nie sam sobie téy czci przywłaszczył, aby się stał naywyższym Kapłanem; ale ten, który mu rzekł: Syn móy[9] iesteś ty, iam cię dziś spłodził.
II. 6. Iako i na inszém mieyscu mówi: Tyś iest[10] Kapłanem na wieki według porządku Melchysedekowego.
III. 7. Który za dni ciała swego modlitwy i uniżone[11] proźby do tego, który go mógł zachować od śmierci, z wołaniem wielkim i ze łzami ofiarował, i wysłuchany iest dla uczciwości.
8. A choć był synem Bożym, wszakże z tego, co cierpiał, nauczył się posłuszeństwa.[12]
9. A tak doskonałym będąc, stał się wszystkim sobie posłusznym przyczyną zbawienia wiecznego,
10. Nazwany będąc od Boga Kapłanem naywyższym według porządku Melchysedekowego.
11. O którym wieleby się miało mówić, i trudnych rzeczy do wyłożenia; aleście się wy stali[13] leniwi ku słuchaniu.
12. Albowiem maiąc bydź Nauczycielami względem czasu, zasię potrzebuiecie, aby was uczono, które są pierwsze początki mów Bożych, i staliście się iako mleka potrzebuiący, a nie twardego pokarmu.
13. Bo każdy, co się tylko mlekiem karmi, ten nie iest powiadomy mowy sprawiedliwości; (gdyż iest[14] niemowiątkiem.)
14. Aleć doskonałym należy twardy pokarm, to iest tym, którzy przez przyzwyczaienie maią zmysły wyćwiczone[15] ku rozeznaniu dobrego i złego.

ROZDZIAŁ VI.


I. Duchowne lenistwo Żydów strofuie 1 — 3. II. srogą pomstę odstępuiącym od prawdy Bożéy opowiada 4 — 6. III. do pilnéy służby Bożéy upomina 7 — 12. IV. przykład Abrahamów przypomina 13 — 16. V. wiarę na słowie Bożem polegaiącą 17. 18. VI. do kotwicy przyrównywa 19. 20.
Przetoż zaniechawszy początecznych nauk o Chrystusie, mieymy się ku doskonałości, nie znowu zakładaiąc grunty pokuty od uczynków martwych, i wiary w Boga,

2. Nauki o chrzcie i o wykładaniu

  1. Izai. 49, 2.
  2. Ier. 23, 23. 24.
  3. Żyd. 6, 20.
  4. Żyd. 9, 24.
  5. Żyd. 3, 1.
  6. Żyd. 2, 18.
  7. 3 Moy. 16, 3. 4.
  8. 2 Moy. 28, 1. 1 Kron. 23, 13.
  9. Ps. 2, 7. Żyd. 1, 5.
  10. Ps. 110, 4. Żyd. 7, 17.
  11. Matt. 27, 46. Mark. 14, 36. Łuk. 22, 44. Ian. 12, 27.
  12. Filip. 2, 8.
  13. Ian. 16, 12.
  14. 1 Kor. 3, 1. 2.
  15. Izai. 7, 15. 16.