Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1257

 7. A bez wszelkiego sporu mnieyszy od większego błogosławieństwo bierze.
 8. A tuć dziesięciny biorą ludzie, którzy umieraią; tam zasię on, o którym świadczono, iż żyie.
 9. A iż tak rzekę, i sam Lewi, który dziesięciny bierze, dał w Abrahamie dziesięcinę.
 10. Albowiem ieszcze był w biodrach oycowskich, gdy wyszedł przeciwko niemu Melchysedek.
 11. A przetoż byłali doskonałość przez kapłaństwo Lewitskie, (gdyż za niego wydany iest zakon ludowi,) iakaż tego ieszcze była potrzeba, aby inszy Kapłan według porządku Melchysedekowego powstał, a nie był^[1] według porządku Aaronowego mianowany?
 12. A ponieważ kapłaństwo iest przeniesione, musi téż i zakon przeniesiony bydź.
 13. Bo ten, o którym się to mówi, inszego iest pokolenia, z którego żaden nie służył ołtarzowi.
 14. Albowiem iawna iest, iż z pokolenia Iudowego^[2] poszedł Pan nasz, o którém pokoleniu nic z strony kapłaństwa nie mówił Moyżesz.
 II. 15. Owszem obficie to ieszcze i z tego iawna iest, iż powstał inszy Kapłan według porządku Melchysedekowego,
 16. Który się stał nie według zakonu przykazania cielesnego, ale według mocy żywota nieskazitelnego.
 17. Albowiem tak świadczy: Tyś iest^[3] Kapłanem na wieki według porządku Melchysedekowego.
 18. Bo się stało^[4] zniesienie onego przyszłego przykazania dla słabości iego i niepożytku.
 19. Bo niczego do doskonałości nie przywiódł zakon; ale na mieysce iego wprowadzona iest lepsza nadzieia, przez którą^[5] się przybliżamy do Boga,
 III. 20. A to i względem tego, że nie bez przysięgi iest wprowadzona.
 21. Boć się oni bez przysięgi Kapłanami stawali, a ten z przysięgą przez tego, który rzekł do niego: Przysiągł^[6] Pan, a nie będzie tego żałował: Tyś iest Kapłanem na wieki według porządku Melchysedekowego.
 22. Tak dalece lepszego^[7] przymierza stał się rękoymią Iezus.
 23. Więc téż onych wiele bywało Kapłanów dla tego, iż im śmierć nie dopuściła, zawsze trwać.
 24. Ale ten, iż na wieki zostawa, wieczne ma kapłaństwo,
 25. Przetoż i doskonale zbawić może te, którzy przezeń przystępuią do Boga, zawsze żyiąc, aby^[8] orędował za nimi.
 26. Takiegoć^[9] zaiste przystało nam mieć naywyższego Kapłana, świętego, niewinnego, niepokalanego, odłączonego^[10] od grzeszników, i któryby się stał wyższy nad niebiosa;
 27. Któryby nie potrzebował na każdy^[11] dzień, iako oni naywyżsi Kapłani, pierwéy za swoie grzechy własne ofiar sprawować, a potym za ludzkie; bo to uczynił raz samego siebie ofiarowawszy.
 28. Albowiem zakon ludzie^[12] podległe krewkości stanowił za naywyższe Kapłany; ale słowo przysięgi, które się stało po zakonie, postanowiło syna Bożego^[13] doskonałego na wieki.

ROZDZIAŁ VIII.

 I. Aby tém pewniéy zniesienia ceremonii zakonnych dowiódł 1 — 4. II. przypomina, że dla tego były dostanowione, aby niebieskiemu przybytkowi służyły 5 — 7. III. Z Ieremiasza 8 — 12. IV. pokazuie że stary testament poprawy potrzebował 13.
Ale summa tego, co się mówi, ta iest: Iż takiego mamy naywyższego Kapłana, który usiadł na prawicy stolicy wielmożności na niebiesiech;^[14]
 2. Sługą będąc świątnicy, a prawdziwego onego przybytku, który Pan zbudował, a nie człowiek.

 3. Albowiem każdy naywyższy Kapłan ku ofiarowaniu darów i ofiar bywa postanowiony, zkąd potrzeba było, aby i ten miał, coby ofiarował.

1. Żyd. 5, 10.
2. 1 M. 49, 8. 10. 11. Matt. 2, 6. Obiaw. 5, 5.
3. Ps. 110, 4. Żyd. 5, 6.
4. Gal. 4, 9.
5. Efez. 2, 18.
6. Ps. 110, 4.
7. Żyd. 8, 6.
8. Rzym. 8, 34. 1 Ian. 2, 1. 2.
9. Żyd. 4, 14. 15.
10. 1 Piotr. 2, 22.
11. 3 Moy. 9, 8. r. 16, 6. Żyd. 5, 3.
12. Żyd. 5, 1. 2.
13. Żyd. 2, 10. r. 5, 9.
14. Mark. 16, 19. Żyd. 1, 3. r. 12, 2.