Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/270

Ta strona została przepisana.

38. I Ieron, i Magdalel, Horem, i Betanat, i Betsemes, miast dziewiętnaście, i wsi ich.
39. Toć iest dziedzictwo pokolenia synów Neftalimowych według domów ich; te miasta i wsi ich.
VI. 40. Potym pokoleniu synów Dan według domów ich, padł los siodmy.
41. A była granica dziedzictwa ich: Saraa, i Estaol, i Irsemes;
42. I Selebin, i Aialon, i Ietela;
43. I Elon, i Temnata, i Ekron;
44. I Eltekie, i Gebbeton, i Baalat;
45. I Iehud, i Bane Barak, i Getremmon;
46. I Mehaiarkon, i Rakon z granicą przeciwko Ioppie.
47. Ale granica synów Danowych była bardzo mała; przetoż wyszedłszy synowie Dan dobywali Lesem, i wzięli ie, i wysiekli ie ostrzem miecza, a wziąwszy ie w dziedzictwo, mieszkali w nim; i przezwali Lesem Dan według imienia Dana, oyca swego.
48. Toć iest dziedzictwo pokolenia synów Danowych według domów ich: te miasta i wsi ich.
VII. 49. A gdy przestali dzielić ziemię według granic iéy, tedy dali synowie Izraelscy dziedzictwo Iozuemu, synowi Nunowemu, w pośrzod siebie.
50. Według rozkazania Pańskiego dali mu miasto, którego żądał, Tamnat Saraa na górze Efraim, gdzie zbudował miasto, i mieszkał w nim.
51. Teć są dziedzictwa, które losem podzielili w osiadłość Eleazar Kapłan, i Iozue, syn Nunów, i przednieysi z oyców pokolenia synów Izraelskich w Sylo przed Panem, u drzwi namiotu zgromadzenia, i dokończyli podziału ziemi.

ROZDZIAŁ XX.
I. Pan każe odłączyć sześć miast dla tych, coby z trefunku kogo zabili 1 — 6. III. co téż synowie Izraelscy uczynili 7 — 9.

Potym rzekł Pan do Iozuego, mówiąc:
2. Powiedz[1] synom Izraelskim, i rzecz: Oddzielcie sobie miasta ucieczki, o którychem mówił do was przez Moyżesza.
3. Aby tam uciekał mężoboyca, coby zabił człowieka nie chcąc, i z niewiadomości; i będą wam dla ucieczki przed tym, któryby się krwi chciał mścić.
4. I uciecze do iednego z tych miast, a stanie u wrót bramy mieyskiéy, i opowie starszym miasta onego sprawę swoię; i przyimą go do miasta między się, i dadzą mu mieysce, a będzię mieszkał z nimi.
5. A gdy go będzie gonił ten, któryby się chciał mścić krwi, tedy nie wydadzą mężoboycy w ręce iego; albowiem nie chcąc zabił bliźniego swego, a nie maiąc żadnéy waśni z nim przed tym.
6. I będzie mieszkał w oném mieście, aż stanie przed zebraniem na sąd, i aż do śmierci Kapłana wielkiego, który będzie za onych dni; tedy się wróci mężoboyca, i przyydzie do miasta swego i do domu swego, do miasta, z którego uciekł.
II. 7. I oddzielili Kades w Galilei na górze Neftali, a Sychem na górze Efraim, i miasto Arbe, które iest Hebron, na górze Iuda.
8. Z drugiéy zasię strony[2] Iordanu, gdzie leży Ierycho od wschodu słońca, oddzielili Bosor na puszczy w równinie z pokolenia Rubenowego, i Ramot w Galaad z pokolenia Gad, przytym Golan w Basan z pokolenia Manasesowego.
9. Teć były miasta dla ucieczki wszystkim synom Izraelskim, i cudzoziemcom, którzy mieszkali w pośrodku ich, aby tam uciekał każdy, ktoby kogo zabił z nieobaczenia, a nie był zamordowań przez tego, któryby się krwi chciał mścić, ażby pierwéy stanął przed zgromadzeniem.

ROZDZIAŁ XXI.
I. Miasta Lewitów naprzód ogołem 1 — 8. II. potym z osobna synów Aaronowych z narodu Kaatytów 9 — 19. III. i ostatnich Kaatytów 20 —26. IV. Gersonitów 27 — 33. V. Merarytów, 31 — 42. V. Mieszkanie Izraelitów spokoyne 43 — 45.
  1. 2 Moy. 21, 13. 4 M. 35, 11. 5 M. 19, 2.
  2. 5 Moy. 4, 43.