Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/527

Ta strona została skorygowana.
Księgi Ezdraszowe,
które pospolicie zowią pierwsze Ezdraszowe.
ROZDZIAŁ I.
I. Cyrus, Król Perski, wydał dekret o wolném się Żydów z Babilonu do ziemi Izraelskiéy nawróceniu 1—4. II. Starsi z Iudy i Beniamina z Kapłany, i Lewitami, i z ludem, nabrawszy od inszych złota, śrebra, i innych potrzeb na drogę, wracaią się do Ieruzalemu 5—6. III. Król téż Cyrus naczynia kościelne, z Ieruzalemu, przez Nabuchodonozora wzięte Żydom przywraca 7—11.

Roku pierwszego Cyrusa, Króla Perskiego,[1] aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez usta[2] Ieremiaszowe, wzbudził Pan ducha Cyrusa, Króla Perskiego, że kazał obwołać i rozpisać po wszystkiém królestwie swoiém, mówiąc:
2. Tak mówi Cyrus, Król Perski: Wszystkie królestwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebieski; i ten mi rozkazał, abym mu zbudował dom w Ieruzalemie, które iest w Iudstwie.
3. Kto tedy iest między wami ze wszystkiego ludu iego, z tym niech będzie Bóg iego, a ten niech idzie do Ieruzalemu, które iest w Iudstwie, a niech buduie dom Pana, Boga Izraelskiego; onci iest Bóg, który iest w Ieruzalemie,
4. A ktoby został w którémkolwiek mieyscu, gdzie iest przychodniem, niech go podpomogą mężowie mieysca onego śrebrem i złotem, i maiętnością, i bydłem, oprócz dobrowolnéy ofiary na dom Boży, który iest w Ieruzalemie.
II. 5. Tedy powstali przednieysi domów oycowskich z Iudy i z Beniamina, i Kapłani, i Lewitowie; wszelki, którego ducha pobudził Bóg, aby szli, a budowali dom Pański, który iest w Ieruzalemie;
6. Których wszyscy mieszkaiący około nich wspomagali naczyniem śrebrném i złotém, maiętnością, i bydłem, i rzeczami kosztownemi, oprócz wszystkiego, co dobrowolnie ofiarowano.
III. 7. Król téż Cyrus wyniosł naczynia domu Pańskiego (które był zabrał Nabuchodonozor[3] z Ieruzalemu, a oddał ie był do domu Boga swego.)
8. A wyniosł ie Cyrus, Król Perski, przez ręce Mitrydatesa Podskarbiego, który ie pod liczbą oddał Sesbasarowi, Książęciu Iudskiemu.
9. A tak iest liczba ich: Miednic złotych trzydzieści, miednic śrebrnych tysiąc, nożów dwadzieścia i dziewięć.
10. Kubków złotych trzydzieści, kubków śrebrnych podleyszych cztery sta i dziesięć, a naczynia innego tysiącami.
11. Wszystkiego naczynia złotego i śrebrnego pięć tysięcy i cztery sta; wszystko to wyniosł Sesbasar, gdy się prowadził lud z niewoli, z Babilonu do Ieruzalemu.

ROZDZIAŁ II.
I. Liczba ludu i wodzów z Babilonu się wracaiących 1—67. II. Starsi z ludu dobrowolnie na budowanie domu Bożego podarki ofiaruią 68—70.

A cić są ludzie onéy krainy, którzy wyszli[4] z poimania i z niewoli, w którą ie był zaprowadził Nabuchodonozor, Król Babiloński, do Babilonu, a wrócili się do Ieruzalemu i do Iudy, każdy do miasta swego.
2. Którzy przyszli z Zorobabelem, z Iesuą, Nehemiaszem, Saraiaszem, Reheliaszem, Mardocheuszem, Bilsamem, Misparem, Bigwaiem, Rechumem, i Baaną. A poczet mężów ludu Izraelskiego ten był:
3. Synów Farosowych dwa tysiące, sto, siedmdziesiąt i dwa;
4. Synów Sefatyaszowych trzy sta, siedmdziesiąt i dwa;
5. Synów Arachowych siedm set, siedmdziesiąt i pięć;

6. Synów Pachat Moabowych, sy-

  1. 2 Kron. 36, 22.
  2. Ier. 25, 11. 12. r. 29, 10.
  3. 2 Kron. 36, 18. Ierem. 27, 22. Dan. 1, 2.
  4. Nehem. 7, 6.