żył. II. Tuszy, że Bóg głos iego wysłucha, a nieprzyiaciół upadkiem iego nie ucieszy.
1. Przednieyszemu śpiewakowi na Neginoth i Seminit psalm Dawidów.
2. Panie! w popędliwości twoiéy nie nacieray na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
3. Zmiłuy się nademną Panie! bomci mdły; uzdrow mię Panie! boć się strwożyły kości moie,
4. I dusza moia bardzo iest zatrwożona; ale ty, Panie! pokądże?
5. Nawróć się, Panie! wyrwi duszę moię; wybaw mię dla miłosierdzia twego;
6. Albowiem w śmierci niemasz[1] pamiątki o tobie, a w grobie któż cię wyznawać będzie?
7. Spracowałem się od wzdychania mego; opływa na każdą noc pościel moia, a łoże moie mokre iest od łez.
8. Zaćmiło się dla gniewu oko moie, a zstarzała się twarz moia dla wszystkich nieprzyiaciół moich.
9. Odstąpcie[2] odemnie wszyscy, krórzy czynicie nieprawość; albowiem Pan usłyszał głos płaczu moiego.
10. Usłyszał Pan proźbę moię; Pan modlitwę moię przyiął.
11. Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy nieprzyiaciele moi; niech tył podadzą, a niech prędko pohańbieni będą.
I. Modli się, aby go Pan Bóg od nieprzyiaciół wybawił II. sprawę iego rozsądził, i w sprawiedliwości swoiéy nieprzyiacioły pokarał, a złe zamysły ich na nie same obrócił
1. Syggaion Dawidowe, które śpiewał Panu dla słów Chusy, syna Iemini.
2. Panie, Boże móy! w tobie ufam; wybawże mię od wszystkich prześladowców moich, i wyzwól mię;
3. By snadź duszy moiéy nie porwał iako lew, a nie rozszarpał, gdyby nie było, ktoby ią wybawił.
4. Panie, Boże móy! ieźlim to uczynił, a ieźli iest nieprawość w ręku moich;
5. Ieźlim złe oddał temu, który ze mną w pokoiu mieszkał; ieźliżem nie wyrwał tego, który mię dręczył[3] bez przyczyny.
6. Niechayże prześladuie nieprzyiaciel duszę moię, a niechay pochwyci, i podepce na ziemi żywot móy, a sławę moię niech zagrzebie w proch. Sela.
7. Powstańże, Panie! w popędliwości twoiéy, podnieś się przeciwko wściekłości nieprzyiaciół moich, ocuć się, a obróć się ku mnie; boś ty sąd postanowił;
8. Tedy się do ciebie zbieży zgromadzenie narodów; dla nich tedy usiądź na wysokości.
9. Pan będzie sądził narody. Osądźże mię, Panie! według sprawiedliwości moiéy, i według niewinności moiéy, która iest przy mnie.
10. Niechże, proszę, ustanie złość niepobożnych, a umocni sprawiedliwego, który doświadczasz[4] serc i wnętrzności, o Boże sprawiedliwy!
11. Bóg iest tarczą moią, który wybawia ludzi serca szczerego.
12. Bóg iest sędzią sprawiedliwym; Bóg obrusza się co dzień na niezbożnego.
13. Ieźli się nie nawróci, naostrzy miecz swóy; łuk swóy wyciągnął, i nagotował go.
14. Zgotował nań broń śmiertelną, a strzały swoie na prześladowniki przyprawił.
15. Oto, rodzi[5] nieprawość; bo począł boleść; ale porodzi kłamstwo.
16. Kopał[6] dół, i wykopał go; ale wpadnie w dół, który sam uczynił.
17. Obróci się boleść iego na głowę iego, a na wierzch głowy iego nieprawość iego spadnie.
18. Będę wysławił Pana według sprawiedliwości iego, a będę śpiewał imieniowi Pana naywyższego.
Dawid I. wysławia wielmożność Bożą, którą i dziatki na hańbę nieprzy-
