2. Ten, który[1] chodzi w niewinności, i czyni sprawiedliwość, a mówi prawdę w sercu swoiém;
3. Który nie obmawia[2] ięzykiem swoim, nic złego nie czyni bliźniemu swemu, ani zelżywości kładzie na bliźniego swego;
4. Przed którego oczyma wzgardzony iest niezbożnik, ale te, którzy się boią Pana, ma w uczciwości; który, choć przysięże z szkodą swoią, nie odmienia;
5. Który pieniędzy swych[3] nie dawa na lichwę, i darów przeciwko niewinnym nie przyimuie. Kto[4] to czyni, nie zachwieie się na wieki.
I. Prosi Dawid, żeby go Bóg zachował, gdy on w nim dufa. II. Upewnia się o przytomności Bożéy, o zmartwychwstaniu swoiém, i o otrzymaniu żywota wiecznego.
1. Złota pieśń Dawidowa.
2. Strzeż mię, o Boże! bo w tobie ufam. Rzecz, duszo moia! Panu: Tyś Pan móy, a dobroć moia nicci nie pomoże,
3. Ale świętym, którzy są na ziemi, i zacnym, w których wszystko kochanie moie.
4. Rozmnożą się boleści tych, którzy się za cudzym bogiem kwapią; nie ukaszę ze krwi mokrych ofiar ich, ani wezmę imion ich w usta moie.
5. Pan iest cząstką[5] dziedzictwa mego, i kielicha mego, ty zatrzymywasz los móy.
6. Sznury mi przypadły na mieyscach wesołych, a dziedzictwo wdzięczne przyszło na mię.
7. Będę błogosławił Pana, który mi dał radę, gdyż i w nocy ćwiczą mię nerki moie.
8. Stawiałem Pana zawsze[6] przed oczyma swemi; a iż on iest po prawicy moiéy, nie będę wzruszony.
9. Przetoż uweseliło się serce moie, a rozradowała się chwała moia; do tego ciało moie mieszkać będzie bespiecznie.
10. Bo nie[7] zostawisz duszy moiéy w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia.
11. Oznaymisz mi drogę żywota; obfitość wesela iest przed obliczem twoiém, roskoszy po prawicy twoiéy aż na wieki.
I. Boga prosi o ratunek przeciw Saulowi i pomocnikom iego. II. Przekłada mu wiarę, szczerość, niewinność, i ufność swoię w nim.
1. Modlitwa Dawidowa.
Wysłuchay, Panie! sprawiedliwość moię; miéy wzgląd na wołanie moie; przyymi w uszy modlitwę moię, którą czynię usty nie obłudnemi.
2. Od obliczności twoiéy sąd móy niech wynidzie; oczy twoie niech patrzą na uprzeymość.
3. Doświadczyłeś[8] serca mego, nawiedziłeś ie w nocy; doświadczyłeś mię ogniem, aleś nic nie znalazł; myśli moie nie uprzedzaią ust moich.
4. Co się tknie spraw ludzkich według słowa ust twoich, chroniłem się drogi okrutnika.
5. Zatrzymyway kroki moie na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moie.
6. Ia cię wzywam; bo mię wysłuchywasz, Boże! Nakłoń ucha twego ku mnie, wysłuchay słowa moie.
7. Okaż miłosierdzie twoie, ty, który ochraniasz dufaiących w tobie, od tych, którzy powstawaią przeciwko prawicy twoiéy.
8. Strzeż mię iako[9] źrzenicy oka; pod cieniem[10] skrzydeł twoich ukryy mię.
9. Przed twarzą niepobożnych, którzy mię niszczą, przed nieprzyiacioły duszy moiéy, którzy mię ogarnęli.
10. Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi.
11. Gdziekolwiek idziemy, obtoczyli nas; oczy swe nasadzili, aby nas potrącili ku ziemi.
