Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/608

Ta strona została przepisana.

6. A to iako oblubieniec wychodzi z łożnicy swoiéy; raduie się iako olbrzym, który ma bieżeć w drogę.
7. Wychodzi od kończyn niebios, a obchodzi ie aż do kończyn ich, a niemasz nic, coby się mogło ukryć przed gorącem iego.
8. Zakon Pański iest doskonały,[1] nawracaiący duszę; świadectwo Pańskie wierne, dawaiące mądrość nieumieiętnemu.
9. Przykazania Pańskie są prawe uweselaiące serce; przykazanie Pańskie czyste, oświecaiące oczy.
10. Boiaźń Pańska czysta, trwaiąca na wieki; sądy Pańskie są prawdziwe, a przytym i sprawiedliwe;
11. Pożądliwsze[2] nad złoto, i nad wiele naywybornieyszego złota,[3] i słodsze nad miód i nad plastr miodowy.
12. Sługa téż twóy bywa oświecony przez nie, a kto ich przestrzega, odnosi zapłatę wielką.
13. Ale występki któż zrozumie? od taiemnych występków oczyść mię.
14. I od swowolnych zachoway sługę twego, aby nie panowały nademną; tedy doskonałym będę, a będę oczyściony od przestępstwa wielkiego.
15. Niechże będą przyiemne słowa ust moich, i rozmyślanie serca mego przed obliczem twoiém, Panie, skało moia, i odkupicielu móy!

Psalm XX.


Lud Izraelski Królowi swemu, na nieprzyiaciela idącemu, zwycięstwa od Boga winszuie, pewnie wierząc że iego prawica Króla ich obroni, a nieprzyiacioły, swéy sile ufaiące, porazi.
1. Przednieyszemu śpiewakowi psalm Dawidów.
2. Niech cię Pan wysłucha w dzień utrapienia; niech cię wywyższy imię Boga Iakubowego.
3. Niechci ześle ratunek z świątnicy, a z Syonu niech cię podeprze.
4. Niech wspomni na wszystkie ofiary twoe, a całopalenia twoie niech w popiół obróci. Sela.
5. Niechci da wszystko według serca twego, a wszelką radę twoię niech wypełni.
6. Rozweselimy się w wybawieniu twoiém, a w imieniu Boga naszego chorągiew podniesiemy; niech wypełni Pan wszystkie proźby twoie.
7. Teraześmy poznali, iż Pan wybawił pomazańca swego, a iż go wysłuchał z nieba swego świętego przez zbawienną moc prawicy swoiéy.
8. Iedni w woziech,[4] a drudzy w koniech ufaią; ale my na imię Pana Boga naszego wspominamy.
9. Onić polegli i upadli, a myśmy powstali, i ostoimy się.
10. Panie! ty nas zachoway, a Król nas niech wysłucha w dzień wołania naszego.

Psalm XXI.


I. Izraelczycy dziękuią Bogu za zwycięstwa, i za inne błogosławieństwa, które Dawidowi dawał, wychwalaiąc wiarę i ufność iego w Panu. II. Chlubią się nadzieią o zgładzeniu nieprzyiaciół. III. Proszą Pana o dalszy ratunek, wdzięczność obiecuiąc.
1. Przednieyszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa.
2. Panie! w mocy twoiéy raduie się Król, a w zbawieniu twoiém wielce się weseli.
3. Dałeś mu żądość serca iego, a proźby ust iego nie odmówiłeś mu. Sela.
4. Albowiemeś go uprzedził błogosławieństwy hoynemi; włożyłeś na głowę iego koronę ze złota szczerego.
5. Prosił cię o żywot, a dałeś mu przedłużenie dni na wieki wieków.
6. Wielka iest chwała iego w zbawieniu twoiém; chwałą i zacnością przyodziałeś go;
7. Boś go wystawił na rozmaite błogosławieństwo aż na wieki; rozweseliłeś go weselem oblicza twego.
8. Gdyż Król nadzieię ma w Panu, a z miłosierdzia Naywyższego nie będzie poruszony.

9. Naydzie ręka twoia wszystkie nieprzyiacioły twoie, prawica twoia

  1. Ps. 12, 7. Ps. 18, 31. Ps. 119, 140.
  2. Ps. 119, 72. Przyp. 8, 11.
  3. Ps. 119, 103.
  4. 2 Król. 19, 23.